Fálkinn - 01.04.1933, Blaðsíða 6

6
F A L K I N N
Sunnudags hugleiðing.
Tilgangur bænarinnar.
Aform
Japana.
Eftir Olfert Ricard.
Matth. (i:6.
En þegar þú hiðst fyrir, þá
gakk inn í lierbergi |)itt, ng
er þn hefir lokað dyrum þin-
um, þá bið föður þinn, sem
er í leyndum, og Faðir þinn,
sem sjer í leyndum, mun end-
urgjalda þjer.
SÍÐASTA ÁRIÐ HAFA MERKILEG TÍÐINDI GERST í VID-
SKIFTUM GULU STÓRVELDANNA, KÍNA OG JAFAN. Í
MANDSJURÍU HEFIR VERIÐ STOFNAD NÝTT RÍKI, MAND-
SJUKUO, UNDIR VERNDARVÆNG JAPANA, SEM NÚ HAFA
NÁD ÖRUGGRI FÓTFESTU Á MEGINLANDINU OG HJELDIJ
SÍÐAN HER SÍNUM INN I JEHOLFYi.KI í KÍNA. BÚAST
SUMIR VIÐ ÞVÍ, AÐ ÞESSI NÝI ÖFRIÐUR SJE UPPHAF
ÚRSLITAVIDUREIGNAR GULU ÞJÓÐANNA.
Hversvegna eiguni við eigin-
lega að vera að biðja, þar sem
Gnð veil allar þarfir okkar og
bænir fyrirfram? Þannig
tminum við oft hafa lnigsað og
s|)tirl. Og augvitað væri nægi-
legt að svara og segja: „Við
biðjuni, af þvi að Jesús befir
bbðið okkur það“. En við böf-
iun líka leyfi lil að athuga mál-
ið nánar.
Jeg bvgg að Guð liafi gefið
okkur bæiiina til þess, að hún
skvldi vera eins og band milli
lians og okkar. Ef við fengjum
allar óskir okkar uppfyltar án
bíenar, undir eins og Guð yrði
þeirra var í lijörtum okkar,
þá yrðu víst óskir okkar liarla
veraldarlegar. Um leið og ein
oskin væri uppfýlt, mundum
\ið koma auga á aðra og girn-
ast fuilnægingu hennar. En nú
lielir Guð liagað því svo, að
við verðum að konm lil hans.
þegar við böfuni einbvers að
óska, og breyta óskinni í b:vn.
Og því fleiri erindi, sem við
þannig eigum við Guð, J/vi
lætra. Því að það, sem við
Jjörfnumst utnfram alt og sem
í raun og veru liggur á bak
við allar okkar margvíslegu
óskir, það er ósjálfráð löngun
lil Ufssamfélágs við Guð. Og
þegar á líður, mun reyndin
verða sú um Guðs börn, að
þau fara ofl inn í bænaher-
bergi sín — ekki af því, að
það sje neitt sjerstakt, sem þau
óska að öðlast beldur beinlinis
af því að þau þrá að vera hjá
Guði.
Gjörum það þá að ófrávíkj-
anlegri reglu lífs vors, að láta
cngan dag líða svo, að við ekki
höfum ákveðna bænar- og sam-
verustund með Guði.
(Tag og læs). Á. Jóh.
Guð er vort hæli!
Bíð róleg eftir Guði, sála mín,
því frá lionum kemur von mín.
Ilann einn-er klettur minn,
bjálpræði og háborg mín,
og verð cijgi valtur á fótum.
Hjá Guði er bjálpræði mitt og
vegsemd,
minn örugga klett og bæli mitt
befi eg í Guði.
Trevst bonuni, allur þjóðsöfn-
uðnrinn,
úlliellið hjörtum yðar fyrir
honunt:
Guð er vort hæli!
Sálm. 02.
Sailu aðiníráU, forsu’lisráðherrn
Japana.
Það var á 1 (>. öld, sem Ev-
rópuinenn uppgötvuðu Japan,
eða rjeltara sagt, kvntusl Jap-
önum. Voru kynni nokluir með
livilum mönnum og Japönum
þangað lil l(id8. Þó þótli Jap-
önum ágengni kaþólska trú-
boðsins orðin svo mikil, að þeir
lokuðu landinu að fullu og öllu
fyrir öllum samgöngum við
Evrópumenn og hjelst sú lokun
i tvær aldir, þangað til Evrópu-
menn ljetu herskip sín berja
að dyrum þeirra um miðja lí).
öld og neyddu Japana til þess
að gera við sig samninga og
opna fyrir sjer.
En með þessari opnun hofsl
eitt hið mesta framfaraæfin-
týri, sem veraldarsagan kann
frá að segja. Tæpum 30 árum
síðar hafði skift svo um, að
Japan, sem árið 1866 vaV hrein-
asta miðaldaþjóð, hafði samið
sig að flestu að háttum Evropu
manna, hvað alla verklega
Aðeins 17% af .lapnn er ræktað land. Iljer á myndinni sjest ris-
grjónaakur, skömmu eftir uppskeru na. Hefir vatni verið hleypt á ak-
urinn á /?//.
Slræti í gamla borgarhlulanum i Tokió. Yngri borgarhlutarnir eru
meö Evrópusniði.
Kínverskur hermaður i Jehol. Iler-
mennirnir verða vera vel klæchlir,
þvi að knldinn á vigstöövtiniiin er
ofl ufir 20 slig.
menning snerti og 1894—’95
reyndi þetta nýbakaða stór-
veldi krafta sína við Kíiiverja
í blóðugum ófriði, um yfirráð
yfir Kóreu. Evrópumenn urðu
eigi lílið forviða er þeir sáu,
að Japanar sendu ber, búinn
nýtísku vopnum og æfðan að