Fálkinn - 01.04.1933, Síða 7

F Á L K I N N
7
■
»
Sendinefnd Japana i Genf. í miðjnnni Josuke Matsuoka, formaður nefndarinnar.
liætti vesturlanda, gegn Kín-
verjanum, sem enn stóð í lík-
um sporum og hann hafði staS-
iÖ öldum saman, og höfðu varla
önnur vopn en spjót og skildi
gegn skotvopnum Japana. Jap-
an var alt í einu orðin „menn-
ingarþjóð" i vopnabúnaði og
lierlist, og' var í þann veginn
að verða stórveldi. í þá daga
liöfðu ekki aðeins Rússar og
l'rakkar, heldur og líka Þjóð-
verjar mikinn liug á, að efla
völd sín í Austur-Asíu, og tókst
vesturþjóðunum að koma ár
sinni fvrir borð þannig, að Jap-
anar féíigu ekkert i aðra hönd
fvrir sigurinn. Rússar hjuggu
um sig í Port Arthur og Þjóð-
verjar komu sjer fyrir í W,ei-
hai-wai. En Japanar voru ekki
af liaki döttnir og tíu árum
síðar tókst þeim að vfirbuga
Jlússa í ófriði, og ná fótfestu á
meginlandinu. Síðan liefir Jap-
Japanskur hermaður með fúimnn.
an verið talið með stórveldun-
um.
En draumar Japana náðu
engra. Fyrir nokkrum árum,
1927—29 var forsætisráðherra
í Japan sem lijet barón Tanaka.
JJann var hershöfðingi og æst-
ur þjóðernissinni. Einskonar
járnkanslari og veldisdraumar
lians áttu sjer engin takmörk,
því að svo virðist sem hann
hafi ætlað Japönum að leggja
undir sig allan heiminn. Það
valcti ekki smáræðisathygli er
heimsblöðin birtu skjal eitt,
sem liafði að geyma „stefnu-
skrá“ er Takana hafði lagt fram
á þjóðfifndi einum i Tokío. Og
það var engin furða, þó að
mörgum yrði tíðrætt um „gulu
hættuna“ um þær mundir. Því
að svo stórfeldir landvimiinga-
draumar bærðust í brjósti
Tanaka, að fáir liöfðu getað
gert sjer i hugarlund, að nokk-
ur lifandi sál í þessari veröld
.ætti slíka. Það var sem sje
þetta, sem Tanaka setti fram
sem stefnuskrá Japaiia: Að
fara með her manns gegn
Bandaríkjamönnum og lama
þá svo, að Japan væri engin
hætta húin úr þeirri átt, svo
að Japanar gæti farið því fram
i Austur-Asíu, sem hugnr þeirra
girntist. Og því næst að leggja
undir sig' Mandsjúríu, Mon-
gólíu, Ivína, Indland, Litlu-
Asíu, Mið-Asíu, Suðurhafsevj-
ar, Ástraliu o. s. frv. og IoIýs
Evrópu.
Tanalía barón er nú dauður.
Hann var hvorki brjálaður njc
geg'gjaður. Svo furðulegar sem
þessar hugmvndir hans þykja
þá áttu þær. fjölda marga á-
liangendur og þær lifa góðu lifi
enn í dag meðal áhrifamann-
anna i einum stjórnmálaflokld
Japana, þeim flokkinum sem
styðst við iðjuhöldana og auð-
kýfingana, sem eru svo voldug-
ir, að þeim liefir lelcist að
knýja fram styrjöldina við Kin-
verja, þá styrjöld, sem mjög
sennilega verður afdrifarík í
sögu Austurlanda og jafnvel í
sögu alls heimsins. Þó undar-
Jegt megi virðast er núverandi
stjórnarforseti Japana, Makoto
Saito aðmíráll frjálslyndur
maður og andvíg'ur ófriði og
gamall fjandmaður Tanaka.
Saito, sem nú er sjötugur, tólc
við völdum í maí í fyrra eftir
Inukai forsætisráðherra, sem
þá var drepinn, 77 ára gamall,
af æstum liðsforingjum, fyígis-
mönnum Tanaka, vegna þess
að þeir komu ekki ófriðará-
formum sínum fram. Saito
var gerður að ráðlierra til Jress
i reyna að koma sáttum á
miJJi stjórnmálafJokkanna og
varðveita friðinn. Honum hefir
ekki tekist Jrað. Hernaðarflokk-
uinn hefir fengið yfirhöndina
og Japanar lial'a sagt sig úr
Þjóðahandalagiuu og gripið til
vopna gegn Kínverjum.
í raun rjettri hafa Japanar
vcrið undir vopmun gégn
Kínverjum i liálft annað ár,
J)ví að svo er langt síðan
þeir gripu til vopna i Mand-
sjúríu, og þóttust þurfa að
verja sig' fyrir Kinverjum.
lyjóðahandaJagið sendi ncfnd
lil Mandsjúríu i fvrra, uhdir
forustu Lytton lávarðar til þess
að ramisaka deiluefnin og var
álit þessarar nefndar undirrit-
að í Pefeing 4. september í
haust og hefir uú legið fvrir al-
þjóðasamliaudsfuudi. Álit þelta
gengur í flestu á móti Japön-
um, en þjóðaBandalagið sam-
þykti Jiað með vfirgnæfandi
meiri hluta atkvæða að talca
Jiað gilt sem heimild um málið.
Japanar svöruðu nieð því, að
segja sig úr sambandinu og
ganga af fundi og' auka lið-
sendingu sína frá Mandsjúkuo
inn í Jehol i Kína.
Hvað er ])að sem knýr Jap-
ana til Jiessara aðgerða, munu
márgir spyrja. Er það eintóm
valdagræðgi eða einhver þörf ?
Eina þörfin, sem bent verður
á er sú, að útvega þjóðirini
meira land og meiri markaði.
Frh. á bls. 12.
Jananskir liermenn við hús, sem þcir hafa skotið i rúsl i Jehol,