Fálkinn - 24.08.1935, Síða 7

F Á L K I N N
7
annarsstaðar í veröldinni. Jeg skal
segja yður nákvæmlegá hvað gerð-
ist þar þetta kvöld fyrir þrjátíu
árum.
Eins og jeg hefi sagt yður áður
komu mæðgurnar báðar á gistihús-
ið. Frú Farringham fjekk herbergi
á fjórðu hæð, og um tólf leytið um
kvöldið kom dóttir hennar að her-
berginu tómu. Jeg skal taka fram,
að það var ekkert merkilegt við
þetta herbergi, það var eins og
herbergi gerast á stórum hótelum.
En það skrítna var að frú Farringh-
am hafði verið þarna um klukkan
hálf níu en var horfin klukkan tólf.
Takið þjer nú eftir: Nokkrum
mínútum eftir að frú Farringham
var orðin ein hringdi hún á stúlk-
una. Stúlkan kom og sjer tii mikill-
ar skelfingár sá hún, að frú Farr-
ingham lá meðvitundarlaus á gólf-
inu. Hún hringdi á ármanninn og
ármaðurinn náði í forstjórann. For-
stjórinn náði í lækni, sem var gest-
ur á hótelinu. Hann rannsakaði frú
Farringham. Hún var dáin.
— Dáin? endurtók jeg.
— Já, svaraði John Chester. Dauðs
fall kemur sjer altaf illa á gistihúsi
og þetta dauðsfall var jiess eðlis, að
í stað þess að hringja til lögregl-
unnar hringdi læknirinn beint i
stjórnarráðið og náði þar i hátt
settan embættismann. Á minna en
klukkutíma komu tíu manns á gisti-
húsið. Sumir virtust vera gestir, aðr-
ir verkamenn. Ef einhver hefði sett
það á sig hefði hann sjeð, að ýms-
ir innanstokksmunir voru fluttir á
burt. Dívan, rúm og nokkrir stólar
var borið út á götu og sett á vagn.
Ef maður hefði atlnigað herbergið
vel, þá hefði sjest, að þar voru
komin önnur húsgögn, sumir hefðu
ínáske furðað sig á einkennilegri
lykt þar inni, og ef maður hefði
spurt forstjórann af hverju hún
stafaði mundi hann hafa svarað, að
stúlkan hefði velt um lysólflösku og
og það runnið i gólfdúkinn.
Á einkaskrifstofu forstjórans mundi
maður hafa hitt hánn í ákafri við-
ræðu við ármanninn, eina stúlku
og bílstjóra, sem eftir mikla erfiðis-
muni hafði tekist að ná i. Þau fengu
öll álitlega fjárhæð fyrir að þegja.
— Jeg botna ekkert í þessu, sagði
jeg. Það yfirgengur minn skilning.
— Jæja, sagði Chester. Þá skal
jeg skýra það fyrir yður með einu
orði.
— Einu orði?
— Já. Frú Farringham liafði
verið á ferðalagi í austurlöndum.
Skiljið þjer ekkert ennþá.
—• Þjer eigið við — —, byrjaði
jeg. En hann tók fram í.
— Svartidauði, sagði hann.
— En jeg skil ekki — —
— Það er auðskilið. Haldið þjer
að fólk mundi hafa komið á heims-
sýninguna í París, ef það hefði
frjett að svartidauði væri að stinga
sjer niður í borginni? Stjórninni
var nauðugur einn kostur. Hún hjelt
því fram, að frú Farringliam hefði
alls ekki komið til París.
— Mjer finst þetta hræðilegt,
tautaði jeg.
— Það er það líka. En við meg-
um ekki gleyma, að það gerðisl
heimssýningarárið.
Á síðustu árum hefir fjöldi Gyð-
inga flutst frá Póllandi til Palestínu.
En gyðingastúlkurnar hafa ekki ver-
ið eins fúsar að flytja til lándsins
helga, því að nú er sagt, að pólsku
gyðingarnir í Palestínu sjeu alveg
í vandræðum með að ná sjer í konur.
Gyðingafjelagið Aknasas Kala hefir
þvi hafist handa um, að fá pólskar
gyðingastúlkur til að fara til Pal-
estínu og lofar þeim gulli og græn-
um skógum í fyrirheitna landinu
og fyrst og fremst því, að þær þurfi
ekki að pipra, ef þær flytjast þang-
að.
þrjár vjelar þess liafa farist hver að það hafi verið bilun á hensín-
Hollenska flugfjelagið K.L.M. sem eftir aðra. Við eitt af þessum slys- leiðslunni, sem olli slysinu. Stýri-
hefir fengið orð á sig fýrir að vera um sem varð skamt frá liollenska maður flugvjelarinnar var þýskur
eitt fullkömnasta flugfjelag heimsins flugvellinum í Schiphol fórst vjelin gyðingur, Silberstein að nafiii, sem
og m. a. i mörg ár hefir starfrækt „Kwikstart" og á henni sex nienn hafði orðið að flýja land vegna gyð-
llugferðir milli Hollands og Japan, sýnir önnur myndin hvernig vjel- ingaofsókna Hitlers.
hefir nýlega orðið fyrir því, að in var útlits eftir hrapið. Er lialdið
DANSK-NORSKUR TENNISLEIKUR.
Nýlega fór fram viðureign í tennis
milli Iandsflokka frá Danmörku og
Noregi, og var hún háð í Kaupmanna
höfn. Hjer á myndinni sjesl fara fram
einstaklingsviðureignin milli Danans
Ulricli og Norðmannsins Finn Smitli,
sem sjest fremst á myndinni.
Ameríkönsk blöð segja frá því, að
Trotsky hafi fengið lilboð frá amer-
íkönsku kvikmyndafjelagi um að
leika aðalhlutverkið í rússneskri
byltingakvikmynd og átti kaupið að
vera 100.000 krónur. Trotsky svar-
aði um hæl og kvaðst ekki vera
peninga þurfi og mundi eingöngu
helga sig ritstörfum, en hann hefir
i smíðum stórt ril um sögu rúss-
nesku byltingarinnar. llann kvað
hafa huga á að fá að setjast að í
Sviþjóð, en þar á hann marga vini.
— Þegar Trotsky dvaidi á eynni
Prinkipo í Tyrklandi fyrir nokkr-
um árum hafði hann verið langt
kominn með rit sitt um rússnesku
byltinguna og hafði ameríkanskur
bókaúlgefandi þá boðið honnm um
hálfa miljón dollara fyrir handritið.
En það brann til kaldra kola. Síð-
an hefir Trotsky verið að endur-
semja ritið, en það hefir verið
miklum erfiðleikum bundið, því að
nú hefir hann ekki aðgang að
skjalasöfnum Rússa lengur.
----x----