Fálkinn - 01.02.1936, Side 3

F Á L K 1 N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðatskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10-—12 og 1—6.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
\skriftarverð er kr. 1.50 á mánuði;
kr. 4.50 á ársfjórðungi og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
.1 uglýsingaverð: 20 aura millimeter.
Herbertsprent prentaði.
Skraddaraþankar.
Þó að undarlegt nlegi virðast hafa
Reykvíkingar fremur erfiða aðstöðu
til þess að iðka skautahlaup. Tíðin
er svo umhleypingasöm, að sjaldan
er gott skautasvell hjer að staðaldri.
Hjer var einu sinni til Skautafjelag,
en það orð ljek á því, að jafnan
kæmi hláka, þegar það liafði látið
laga svellið, enda er fjelagið nú úr
sögunni.
Staðviðrin og kuldinn í vetur hefir
verið óvenjulegt fyrirbrigði enda
mun ekki í mörg ár liafa verið hlaup-
ið eins mikið á skautum i Reykja-
vik eins og siðastliðnar vikur. Eitt
íþróttafjelagið átti frumkvæði að því
að gera ís á Austurvelli, og hvernig
sem á því stendur virðist fólk lield-
ur vilja hlaupa á skautum þar lield-
ur en á Tjörninni. Er þó vafalaust,
að hægt væri að liafa betri skauta-
hraut á Tjörninni heldur en á Aust-
urvelli.
Skautaiþróttin er holl íþrótt og
með fegurstu íþróttunum, sem iðk-
aðar eru. Það er óblandin ánægja
að sjá lipran mann eða konu hlaupa
á skautum, iikaminn stælist allur og
styrkist og venst við jafnvægislist.
Listhlaup á skautum er þrungið af
fegurð og kapphlaup reyna bæði á
þol og snarræði.
Hjer í þessu blaði fiytur dr. Gunn-
laugur Claessen prófessor tillögu
um, að Reykvíkingar komi sjer upp
skautabraut innanlniss, til þess að
lyfta undir skautaíþróttina. Og það
verður eigi annað sagt, en full þörf
sje á slíkri stofnun, með ]>ví að
reynslan hefir sýnt, hve sjaldan
völ er á svelli undir beru lofti. Það
er i rauninni ilt að vita, að þessi
norðlæga þjóð, sem kennir sig við
/sland skuli ekki hafa haft ástæður
til að skara fram úr í vetraríþróttum.
Nágrannar vorir á Norðurlöndum,
einkum Norðmenn, eiga jafnan fjölda
manna á að skipa, sem hafa hlotið
heimsrægð fyrir skautahlaup eða
skíða. en við eigum engan.
Þess væri óskandi, að sá skriður
sem komist hefir á, skautahlaup
núna, vegna veðráttunnar undanfar-
ið, gæli orðið til þess, að íþrótta-
fjelögin tæki upp tillögu dr. Claes-
sens og beitu sjer fyrir henni. Að
vísu er það óhugsandi, að hin ein-
stöku i])róttafjelög gætu hrundið
þessu máli í framkvæmd, végna
kostnaðar. Bærinn yrði að hlaupa
undir bagga. En með samstarfi lians
og íþróttafjelaganna mætti eflaust
takast að koma hjer upp sæmilegri
skautabyggingu.
Líf og heilsa. XII.
Skautahús.
Vetraríþróttir eru ekki auð-
veldar á Islándi, vegna um-
hleypinga og hvassviðra; það
lítur út fyrir, að skautalilaupin
eigi enn erfiðara uppdrátlar,
en skíðagöngurnar. Svo er það
a. m. k. hjer sunnanlands. Not-
andi skautaís er mjög stopull
hjer i liöfuðstaðnum, og menn
gera þvi varla ráð fvrir þeim
möguleika, að geta rent sjer á
skautum. Og þá tima, sem frost
eru og svell, er oft svo vinda-
samt, að þeir sem óvanir eru,
hemja sig ekki á skautunum.
Sonja Henie.
Skautahlaup eru mjög lioll
íþrótt. íþróttafjelagið „Fram“
hefir í vetur unnið gott. verk
með því að gera svell á Austur-
velli, og draga þangað ungt
fólk, til íþróttalífs undir beru
lofti. Slökkviliðsmenn hafa líka
látið sjer ant um að lialda við
skautaís á Tjörninni. En þegar
maður virðir fyrir sjer skauta-
fólkið, er áberandi hve sára-
fáir fara vel á skautum, eða
hafa verulega' leikni i íþrótt-
inni. Þetta er ofur eðlilegt,
vegna þess live skautaferðirnar
eru stopular, enda mun ekki
um neina tilsögn að ræða í þess-
ari íþróttagrein.
Það er ekki nema ein leið til
þess að vekja framför í þessu
efni, og hún er sú að reisa
skautahús í Reykjavík, eins og
líðkast sumstaðar erlendis.
Svellið er þá framleitt með
frystivjelum, og þarf ísinn ekki
að vera nema næfurþunnur.
Sumstaðar ytra eru þessi hús
Eftir Dr. G. CLAESSEN.
uotuð alt árið. Annarsslaðar,
eins og t. d. í Stokkhólmi, er
skautahöllin opin aðeins part
úr vetrinum
Skautahús í Rvik mætti nota
af öllum skólum bæjarins. Sum-
ir leikfimistímar ættu að fara
fram þar, til þess að alt skóla-
fólkið lærði skautahlaup. Jeg
geri ráð fyrir, að útisvellin yrðu
þá betur notuð. Það er meiri
freisting að renna sjer á skaut-
um fyrir þá, sem kunna íþrótt-
ina, heldur en óvaninga. Skauta-
húsið mundi því auka aðsókn
að Tjörninni og Austurvelli. En
útiíþróttir tel jeg hollastar allra
íþróllagreina. — Hockey-Ieik
má líka æfa i skautahúsi.
Jeg hefi einu sinni hreyft
þessu máli áður opinberlega.
En lítið liefi jeg orðið var, að
málinu liafi verið sint. Jeg lield
þó að þarna sje verkefni fyrir
íþróttafjelög bæjarins, eða þá
hæjarráðið, þegar það er búið
að koma Sundhöllinni á lagg-
irnar. Annarhvor þessara að-
ilja ætti a. m. k. að láta rann-
saka kostnað við bygging og
rekstur skautahúss i höfuð-
staðnum. — Nokkrar tekjur
gæti skautahúsið haft frá skól-
unum og aðgöngueyri skauta-
manna. Hugsanlegt er lika, að
stofnun þessa mætti nota til
sýninga eða þviuml, að sumr-
inu til.
Æskulýður höfuðhorgarinnar
þykir vonarpeningur. Það er
margt, sem glepur, og freist-
ingar til gjálífis. En það er ekki
nóg fyrir eldri kynslóðina að
lirista höfuðið yfir unga fólk-
inu, og hneykslast á, að það
sitji á gildaskálum við vín-
drykkju, og í tóbakssvælu. Á
móti þvi verður ekki hetur
unnið, en með því að gefa því
kost á líkamsæfingum, og örfa
það til útiíþrótta. Ungt fóík þarf
að nota krafta sína og hafa
eitthvað fyrir stafni utan vinnu-
tíma. Þá er leiðin í skautahús-
ið, en þaðan út á Tjörnina, þeg-
ar færi gefst, eða önnur vötn
i nágrenni Rvíkur. Skiðamenn
telja ekki eftir sjer að fara upp
í Hengil, og skautamenn mundu
kanske stofna til ferða á vötn
i nágrenninu, ef skautaíþróttin
kæmisl á jafn góðan rekspöl,
sem skíðaferðirnar.
Dvalarleyfi Leon Trotski í Noregi
var útrunnið 18. deseniber. Hefir
hann sótl um að fá það framlengt
og var það auðsótt, þvi að ekki er
vitað að Trotski hafi á nokkurn hált
haft frannni undirróður til byltinga.
Búist er við að hann dvelji lengst af
í Noregi í vetur, en að einhverju
leyti i Sviþjóð.
Jón Sveinbjörnsson
konunflsritari — sextuflur.
.4 morgun verður sextugur Jón
Sveinbjörnsson konungsritari. Þó að
hann hafi dvalið erlendis mest af
manndómsárum sínum á hann hjer
marga vini, og hvert mannsbarn
kannast við nafn hans og stöðu.
Eftir að Jón lauk embættisprófi,
starfaði hann um skeið í Stjórnar-r
ráði íslands, sem þá var nýstofnað,
en fluttist síðan til Kaupmanna-
hafnar og hefir dvalið þar síðan.
Gegndi hann fyrst störfum í fjár-
málaráðuneyti Dana og var jafn-
framt ritari i einum rjetti Kaup-
mannahafnar. En 1914 varð liann
aðstoðarmaður á stjórnarskrifstofu
íslands í Höfn og gegndi því embætti
til 1918, þegar breytingin varð á
sambandi íslands og Danmerkur.
Þá var honum falið að takast á
hendur konungsritarastarfið og varð
fyrstur manna íslenskur konungs-
ritari. Hefir hann gegnt þvi alla tíð
síðan við hinn ágætasta orðstír. Það
er ekki vandalaust starf, að vera
milligöngumaður konungs og fjar-
lægrar landstjórnar, en það orkar
ekki tvímælis, að honum hafi farið
það meistaralega úr hendi. Hann
hefir ágæta þekkingu á íslenskum
högum og fylgist nákvæmlega með
öllu. Og hann er prúðmenni í fram-
göngu, svo af ber. Eiga íslendingar
góðan fulltrúa þar sem hann er.
Hugheilar óskir munu honum ber-
ast i tilefni af afmælimi á niorgun.
Kristján Linnet bæjarf. í Vest-
mannaeyjum verður 55 ára
í dag.