Fálkinn - 19.02.1938, Side 15

F Á L K I N N
15
Sólskin
á öllum tímum árs.
Hinir útfjólubláu geislar „háfjalla-
sólarinnar“ — Original Hanau —
hafa sömu áhrif á 5 mínútum eins
og sólskin á fjöllum uppi á 2—3
klukkustundum.
Sökum heilsu yðar ættu þjer að nota
yður þetta, og taka iðulega „sólbað"
heima hjá yður.
Eftir að hafa vanist þvi, munuð þjer
ekki vilja án þess vera.
Verð á borðlömpum kr. 370.00 og
kr. 470.00.
\rerð á standlöinpum kr. 510.00 og
kr. 810.00.
Ef þjer óskið, fáið þjer sund-
urliðaða lýsingu með mynd-
um hjá
Raftækjaeinkasölu ríkisins,
sími: 4526.
Til viðhalds hör-
undinu og á und-
an sólböðum
ENGADINA-CREME
Fataefnlð „Cotine“-setn er
betra en bómnll og lin.
í 20 ár hefir Englendingurinn
George James de Fleury verið að
gera tiiranhir með ræktun á jurt,
scm á að útrýma bómullinni. Þessi
jurl getur þrifist í miklu kaldara
loftslagi en bómullarjurtin og trefj-
urnar úr henni eru betri í dúka en
bómull og kosta aðeins helminginn.
Nú hefir de Fl.eury lokið tilraunum
sínum og er albúinn ti! þess að
fara að rækla- jurtina, sem er fram
komin við kynblöndun annara jurta
og selja hana. Þessa nýju jurt kallar
hann „cotine“.
Þetta er fjiilær jurt og auðvelt að
rækta hana. A fyrsta uppskeruári
er luin 1%t—2 fet á hæð, en á næsta
ari 5—(i fet. llún þrifst í flestum
löndum tempraða beltisins og í ut-
anverðu hitabeltinu. „Cotine" þarfn-
ast miklu minni umönnunar en bóm
ul! og hör. ()g liún gefur miklu
meira af frefjum af hverjum hektara
h.nds en hæði lín og bómuil. de
Fieury hefir reynst uppskeran af
hverri ekru vera 800—1000 pund,
eða fjórum sinnum meiri en af
hómull.
„Cotine" hefir 40% meira slitþol
en bómull og likist mjög lini, eftir
að það er komið í dúka. Það er
hægt að nota það bæði einsamalt og
blandað með ull eða bómull. Það er
ineira gljáandi en bómullin, tekur
vel lit og þolir þvott ágætlega.
Tvær þjóðir liafa þegar keypt
einkaleyfi de Fleury: Póiverjar og
Með e.s. Brúarfoss, sem kom hing-
að i vikunni, var þýski fiðlusnill-
ingurinn lir. Ernst Drucker. /Etlai
hann að halda hjer htjómleika á
vegum Tónlistafjelagsins, og verður
sá fyrsti næstkomandi fimtudag i
Gamla Bió. Hr. Drucker er einn
kunnasti fiðlusnillingur Þjöðverja.
I-Iann er aðeins 28 ára að aldri, og
byrjaði að læra fiðluleik er hann
var 5 ára gamall, en 8 ára gamal!
hætti hann við fiðiunám og byrjaði
að læra á píanó. Er hann var 11 ára
tók hann aflur upp fiðlunám og 13
ára gamail hjelt hann fyrstu htjóm-
lcika sína.
Hr. Drucker stundaði nám yið
músik-háskólann í Köln og naut þar
kenslu hins ágæta kennara Brahms-
Iíldering. Auk þess hefir liann stund-
að hljómsveitastjóranám og leikið
nieð í hljómsveitum ýmsra heims-
kunnra htjómsveitastjóra.
Hr. Drucker hefir haidið hljóm-
leika i Kaupmannahöfn og víðar.
Er hann einnig stofnandi „Drucker-
kvartettsins", sem frægur er.
Hr. Árni Kristjánsson mun að-
sloða við hljömleikana.
ítalir. Pólski prófessorinn Vladislav
Bratkovski hefir gert ýmsar tilraun
ir með þetta nýja fataefni og hrós-
ar því mjög. Japanar eru i samn-
ingum við de Fieury um kaup á
einkaleyfi hans og stór ullarverk-
smiðja í Malmö í Svíþjóð hefir rann-
sakað efnið og hrósar því. Svo að
varla er þetta eintómt „bluff".
Eins og áður er sagt liefir de
Fleury varið 20 árum æfi sinnar til
að rækta þessa nýju jurl og varið
til þess um 20.000 sterlingspundum.
Honum kom þetta fyrst í hug, er
hann sá fuglshreiður, vandlega ofið
sarnan úr jurtatágum. Nú hefir de
Fleury fyrirliggjandi fræ af þessari
jurt fyrir mörg hundruð þúsund
sterlingspund, til þess að selja þeim
löndum, sem kaupa einkaleyfi hans.
----x----
Skip á sporbraut.
í Frakklandi liafa lengi verið á
döfinni áætlanir um að gera skipa-
sk.urð úr Biscayaflóa til Miðjarðar-
hafs til þess að spara skipum krók-
inn suður fyrir Spán. Skurður þessi
skyldi liggja frá Bordeaux og eftir
Garonne-dalnum lil Toulouse, en
þangað er skipgengt úr Miðjarðar-
hafi. En áætlanir hafa ekki komist
undir 25 millarda franka kostnað og
það vex Frökkum í augum, þó rikir
sjeu.
En nú hefir franskur verkfræð-
ingur, dr. L Maehl sent þinginu lil-
lögu um aðra If.usii ó þessu máli
og liefir liún vakið feikna athygli.
Hann vill sem sje alls ekki byggja
skurð heldur leggja sporbraut yfir
eiðið, sem geti flutt skipin landveg
milli Bordeaux og Toulouse. Telur
hann að þetta kosti ekki nema (i
milliarda franka eða fjórum sinnum
rninna en skurðurinn. Og hann
bendir á, að skipaskurðirnir fari
jafnan fram úr áætlun — Panama-
skurðurinn og Súesskurðurinn urðu
þrisvar sinnum dýrari en áætlað
var — en vegalagningar geti menn
gcrt óskeikúlar áætlanir um.
Tilhögunina liugsar dr. Maehl sjer
þannig: Þegar skip kemur til Bor-
deaux siglir það inn i flotkví. En
þessi flotkvi er á teinum og nú er
henni ekið með skipinu á floti til
Toulouse. Dr. Maehl segir að þetta
geti gengið miklu fljótar en sjó-
leiðis, því að „hjólaskipið" geti
hægiega farið 100 km á klukkutíma,
en skip í skurðum komist ekki nema
20 eða 30 km þegar vel gangi.
Það er tvent sem leiðin verður
Frægnr þýsknr fiðlufeikari
að hafa til sins ógætis: hún má
livergi vera í miklum halla óg hvergi
vtra krappar beygjur. Gert er ráð
fyrir að hrautin verði rekin með
rafmagni og verður að reisa sjer-
stakar aflstöðvar handa henni.
Sjerfræðingar hlógu að tillögum
dr. Maehle, er þær koniu fyrst fram.
En eftir að þeir höfðu kynt sjer
uppdrætti hans og útreikninga hafa
þeir komist að þeirri niðurstöðu, að
þær sjeu ekki svo fráleitar. Og eitt
þykir víst og það er það, að á þenn-
an hátt verður ódýrast að koma
skipum milli vesturhafna Frakk-
lands og Miðjarðarhafsins. Þetta
samgöngutæki er vitanlega fyrst og
fremst ætlað frönskum skipum, en
ekkert er því til fyrirstöðu, að ann-
ara þjóða skip verði flutt yfir land
líka, eftir því sem ástæður leyfa.
Flotkvíarnar eru áætlaðar fimm
hvoru megin, svo að það verður
hægt að afkasta talsverðu.
----x-----
Þýska skipið „Vaterland", sem
var 48,943 smálestir að stærð, og
lióf ferðir sínar yfir Atlantshaf árið
1914 var þá stærsta og hraðskreið-
asta skip, sem flutti farjiega yfir
Atlahtshaf. Það fór þrjár eða fjór-
ar ferðir, en þá braust út heiins-
ófriðurinn, og var það því kyrsett i
Nevv York. En þegar Bandaríkin
fóru i stríðið, lögðu jiau eignarhald
á það, sem önnur þýsk skip, er leit-
að höfðu hafnar í Bandaríkjunum
i ófriðarbyrjun. Var „Vaterland" þá
skírt á ný, og hlaut nafnið „Leviatti-
an“. Var liað notað til jiess að flytja
á hermenn austur yfir haf, og voru
alls fluttir á þvi yfir 200 jiús. manns.
Eftir ófriðinn lá ]>að i fjögur ár, án
|iess að það væri notað, en þá keypti
útgerðarfjelag það af stjórninni, og
kostaði það yfir 30 miljónir króna
lil licss að gera skipið upp að nýju,
að innanverðu. Síðan var jiað haft
i förum yfir Atlantshaf, en menn
höfðu einhverja ótrú á því, og rekst-
ur þess bar sig frcmur illa, og að
lokum svo illa, að eigendurnir hættu
að lialda þvi út. Nú hefir ,Leviathan‘
loks verið seldur til niðurrifs til
Englands. Hægt var að fá töluvert
hærra verð með jiví að selja jiað til
.fapan, en eigendurnir reyndu jiað
ekki, þar eð jieir þóttust vita, að
stjórnarleyfi fengist ekki til þess að
selja jiað til þess lands. Um verðið
er ekki getið.
f#Hof}a\\oso\"-0?HgÍAial 96anctu-