Fálkinn - 26.02.1938, Blaðsíða 15
F Á L K I N N
15
Til viðhalds hörundinu og á undan sólböðum ENGADINA-CREME
#
#
í?-v
Fölt hörund þarfnast ,HÁFJALLASÓLAR'
Bleikt, fölt hörund tekur auðveldlega
stakkaskiftum — verður hraustlegt, sól
brúnt — 3—5 mínútna geislaflóð „Há-
fjallasólarinnar" — Original Hanau. —
Áhrifin eru auðfundin þegar að 6—8
stundum liðnum! Húðin roðnar vegna
áhrifa hinna græðandi útbláu geisla,
síðan verður hún sólbrún, óhreinindi í
húðinni, graftarnabbar, húðormar hverfa.
Þeir sem kynst hafa hollustu- og fegurð-
araukandi áhrifum „Háfjallasólarinnar" -
Original Hanau - vilja ekki án þeirra vera.
Verð borðlampa kr. 370.00 og kr. 470.00.
Straumeyðlan óveruleg.
Ef þjer óskið, fáið þjer sundurliðaða
lýsingu með myndum hjá
Itaftækjaeinkasölu ríkisins, sími: 4526.
*****
Hdfjalla
9€anau-
happdrætti byrjaði í Noregi,
mátti aðeins selja miða fyrir
3 milj. króna á ári, en sala
þessi hefir smámsaman vaxið
upp i 27 milj. króna. Hefir þá
viða farið svo, að erfitt hefir
reynst að ná í miða, þar sem
happdrætti hefir lengi starfað,
eins og í Danmörku. Þeir, sem
eitt sinn hafa fengið sjer númer,
spila venjulega á það til æfi-
loka. Eins hefir reynslan orðið
hjer, að sömu menn spila ár
eftir ár á sama eða sömu núm-
er, en nýir menn bætast við á
hverju ári. Óðar en varir getur
þá svo farið að erfitt verði að
fá númer í íslenska happdrætt-
inu, því að samkvæmt lögum
má ekki gefa út miða fyrir
meira en IV2 milj. krónur (eða
25000 númer á 60 kr.), en salan
er nú þegar orðin á aðra mil-
jón og mun vafalaust aukast
mikið á þessu ári.
Myndin á liinni i^laðsíðunni
er eftir Freymóð Jóhannsson og
sýnir Háskólann uppljómaðan
að kveldi til.
ÞAR SEM EYSTRASALT SKOLAlt
RAFI A LAND.
Framh. aj bls. 8.
pólskumælandi aðalsmanna. En þær
voru teknir frá þeim, auðvitað gegn
endurgjaldi, og gefnar fátækum bænd
uin. Nú má enginn, sem ekki er af
bændastjett eða hefir* nógu lengi
unnið í sveit eða lokið búfræðanámi
eiga jörð og reka búskap. Það er
gert til að fyrirbyggja jarðabrask. í
Litbauen er algjörl trúfrelsi. Rikis-
borgarar, sem lala önnur mál eða
eru af öðrum þjóðflokki njóta alls-
staðar i landinu jafnrjettis.
Þjóðverjar, Rússar, Gyðingar bg
jafnvel Pólverjar geta sent börn sín
í skóla, þar sem kensla fer franv á
máli þeirra, og skólar þessir eru
hlutfallslega styrktir af ríkinu. Þess
er að geta, að i Vilniushjeraði, þar
sem Pólverjar ráða nú, eru næstum
allir lithauiskir skólar lokaðir. Samt
liefna Lithauar sin aldrei á pólsku-
mælandi samborgara sinum. Flestir
pólskumælandi manna í Lithauen
eru af lithauiskum uppruna. Af
lithauiskum uppruna eru lika flestir
þýskumælandi manna í hjeraði því,
er var í margar aldir undir þýskri
stjórn, en það er Klaipeda, á þýsku
Memel. Þegar hjerað þetta kom aftur
undir stjórn Lithaua, fengu þýsku-
mælandi menn þar ýms sjerrjettindi.
til dæmis eiga allir embættismenn,
sem vilja fá slöðu þar að kunna bæði
málin, lithauisku og þýsku. Götu-
nöfn í Klaipéda (Memel), sem er
eina hafnarborg Lithaua, eru líka
skrifuð á báðum málum. Sama á-
standið er í öðrum bæjum þessa
hjeraðs. Fjökli presta, dómara, kenn-
ara o. s. frv., er starfa í Klaipéda
og nærliggjandi hjeraði eru af þýsk-
um ættum eða runnir af þýskumæl-
andi lithauiskum fjölskyldum.
Yfirleitl semur lithauisku þjóðinni
vel við alla, nema auðvitað við
pólska ríkið. Samkomulag við Þýska-
land og sömuleiðis við Rússland er
gott. Sjerstaka vináttu berum við
lil annara Eystrasaltslanda og tii
Norðurlanda. Lithauen hefir nú mik-
il menningarviðskifti við Svíþjóð
og Finnland, dálitið rninna við Dan-
inörku og Noreg, en ísland er okkur
ennþá alveg ókunnugt land. Samt
hafa þeir fáu Litliauar, sem hafa
verið hjer, komið heim, sem ein-
Iægir vinir íslands og íslendinga.
Við getum sjeð margt á Islandi,
en íslendingar geta líka sjeð margt
skemtilegt lijá okkur. Hvernig er þá
umhorfs í Lithauen?
Það er að mestu leyti láglendi,
en i einstöku hjeruðum eru skógi
vaxnir hálsar og hæðir og á milli
þeirra glitra stöðuvötn. Þar er lands-
lagið ekki ósvipað finsku lands-
lagi. Sjerkennilegir eru háir haugar,
þar sem gamlir lithauiskir hermenn
eru heygðir. Í mörgum af þessum
haugum iiggja norrænir víkingar!
Annað einkenni landsins eru kross
ar á víðavangi. Á meðal þeirra eru
margir mjög gamlir, skornir úr
trje og taldir vera mikil listaverk.
Enn er siður að reisa kross til minn-
ingar um hátíðir, um látna ættingja
eða vini, á stöðum, þar sem dauða-
slys liefir komið fyrir o. s. frv.
Krossar standa við vegamót, við
brýr og við bændabýli. Menn, sem
fara fram hjá taka ofan. Mörgum
verið safnað og komið fyrir í þjóð-
minjasafninu, sem þjer sjóið hjer á
myndinni.
í útskurði á krossum þessum koma
oft fram leifar heiðinna hugmynda
og eru þeir vegna þess athyglis-
verðir fyrir vísindamenn. Krossar
þessir eru vitni þess, að flestir
Lithauar eru mjög guðræknir, þótt
þeir sjeu sú þjóðin, sem síðast liefir
tekið upp kristna trú i Evrópu!
Annað, sem skemtilegt væri fyrir
íslendinga, eru baðstaðir, breiðar
fjörur með gulum, hreinum sandi.
Þar er svo þægilegt að baða sig.
Eftir vestanstorma liggja i fjörunni
allstórir rafmolar, sem rekið hefir
upp úr sjónum. í fyrndinni komu
þangað kaupmenn norrænna og suð-
rænna þjóða, á meðal þeirra Föni-
kiumenn, til þess, að skifta á rafi
fyrir vörur sínar. Við sjávarströndina
eru stærstu sandhólar í Evrópu. í
skógunum úir og grúir af allskonar
smádýrum. Kringum bóndabýlin eru
ávaxtagarðar. Allstaðar er mikið af
fornminjum. Þar er ódýrt að lifa og
matur góður. Það lekur oft styttri
tíma að fara á milli Lithauens og
íslands cn hringferð í kringum ís-
land, og Norðurlandabúar eru ávalt
og allstaðar velkomnir til okkar!
Víkingar fóru til Eystrasaltsland-
anna á sínum litlu skipum. Hví
skyldu þá ekki nútíma íslendingar
geta komist þangað á stórum gufu-
skipum og sömuleiðis Lithauar til
þeirra? Lithauar hefðu gott af þvi
að kynnast landi Eddu og fornsagn-
anna, íslendingar — landi hinna
heimsfrægu þjóðkvæða. Lilliauisk
þjóðkvæði eru heimskunn. Goethe,
Herder og aðrir erlendir snillingar
hafa dáðst að þeim, þýtt þau á sitt
mál.
Þjóðkvæði hafa sama gildi fyrir
Lithaua, sem fornbókmentir fyrir ís-
lendinga. Við höfum ekkert af forn-
bókmentum. Hal'i þær nokkrar ver-
ið, hafa þær eyðilagst i styrjöldum
og uppreisnum, sem geisuðu áður
í landi voru. Seinna komu upp
lithauiskar bókmentir, en — á
pólsku, því það var orðið mál yfir-
stjettanna. Smátt og smátt nær þjóð-
ernistilfinningin til yfirstjettanna,
og bændur taka líka að mentast. Nú
hefjast lithauiskar bókmentir á lit-
hauisku máli. En þá banna Rússar að
prenta lithauiskar bækur, og stóð
bann þetta h. u. b. í 40 ár. Þess-
vegna er það mesta sem við eigum
af bókmentuin mjög ungt, en samt
hafa nú mörg ágæt ljóðskáld og
aðrir höfundar komið fram á sjóti-
arsviðið.
Lithauiskar bókmentir eru ennþá
alveg ókunnar á Norðurlöndum, en
það eru gerðar ráðslafanir til þess
að breyta jiessu ástandi. Við gerum
líka sjersiaklega mikið að því að
þýða úr Norðurlandamálum, og
margir Lithauar leggja á sig að læra
Norðurlandamál.
Ef til vill kemur bráðum sá dag-
ur, þegar hefst í alvöru samvinna
á milli allra Norðurlanda og allra
Eystrisaltslanda friði og menningu
til gagns.
Teodoras Dieliackinas.
Buhram lieitir alræmdasti mann-
dráparinn i Indlandi. Taldisl hann
til ofstækistrúarflokks, sem ,,thugs“
nefndist, og var það eilt i trúar-
brögðum þessara manna að þeir ættu
að drepa menn. Buhram varð hlut-
skarpastur og drap 931 mann á
fjörutíu árum.
----o-——
Zoroaster, liinn frægi persneski
löggjafi og trúbragðahöfundur, sem
einnig hefir verið kallaður Zara-
þústra, og var uppi 800—-900 árum
fyrir Kr. er frægur orðinn sem spá-
maður þjóðarinnar. Hitt vita færri
að síðustu þrjátíu árin sem hann
lifði nærðist hann ekki á öðru en
osti.
Á einni varðstöðinni í Brennan
Road í alþjóðahverfinu í Shanghai
stendur þetta spjald með heitinu á
hinni frægu bók Remarque: Tíðinda-
laust á vesturvígstöðvunum!
TÓLF HEIMSMET.
Þýski mótorhjólskappinn Ernst
Henne sjest hjer á myndinni. Hann
setti 12 heimsmet á lijólinu sínu sama
daginn og þykir það merkast þeirra
að hann ók 280 kílómetra á klukku-
tímanum.