Fálkinn - 16.07.1938, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
u
náttúruvísindunum i'ara fyrir-
lestrarnir einkum fram á rann-
sóknastofunum, en þær eru
margar í Cambridge og með
þeim frægustu í Englandi. Þar
er til dæmis hin fræga Cavend-
is-rannsóknarstofa, þar sem
frumeindir voru sprengdar í
fyrsta sinn í veraldarsögunni.
Fyrirlestrarnir liefjast klukk-
an níu á morgnana og lialda á-
fram til kl. 1; ennfremur eru
fyrirlestrar kl. 5—7 síðdegis.
Auk fyrirlestranna eru sjerstak-
ar yfirheyrslustundir — „super-
vision“ — þar sem reynt er á
kunnáttu stúdentanna og kenn-
arinn getur fylgst með livernig
þeir rækja námið. Fer yfir-
lieyrsla að jafnaði fram á
tveggja vikna fresti í hverri
námsgrein.
Kensluárið skiftist i þrjú
kenslumissiri og stendur hverl
í níu vikur. Þetta er miklu
styttri kenslutími en við flesta
aðra háskóla, en gert er ráð
fyrir, að stúdentarnir vinni
iíka i leyfunum. Háskólaárið
liefst fvrstu dagana i október.
Fararleyfi.
Stúdent í Camb-
ridge má ekki
fara úr bænum án leyfis, jafn-
vel þó hann komi aftur sam-
dægurs. Leyfi til þess að vera í
burtu úr bænum nætursakir
fæst ekki nema sjerstakar á-
stæður sjeu fyrir hendi og
aldrei fær stúdent að vera á
burtu nema þrjár nætur sam-
tals á hverjum níu vikum. Þeir
sem eiga bifreið mega þó fara
út fyrir bæinn án sjerstaks leyf-
is, en hinsvegar eru þeir háðir
ýmsum ströngum ákvæðum. Það
eru ekki nema sum „college11
sem leyfa stúdentum sinum að
hafa bifreið fyrsta árið sitt við
háskólann. Bæði báskólastjórn-
in og aðstandendur stúdenta
liafa orðið að gefa samþykki
sitt til þess og er þá gefið út
sjerstakt leyfisbrjef, sem límt
er á framrúðuna á bifreiðinni.
Og aldrei má stúdentinn nota
bifreiðina nema milli ld. 12%
og 8V2 síðdegis. Sje brotið út
af þessu kostar það 6 shillinga
sekt en svifting ökuleyfis ef
brotið er itrekað. Reiðhjólið er
algengasta farartæki stúdent-
anna — nær allir eiga reiðhjól.
Þau eru flest útlits eins og þau
hefðu verið notuð i slríðinu og
það þykir óhóf að hafa hemla
eða „fríhjól“. Þegar stúdent-
arnir fara af fyrirlestrunum er
svo krökt af reiðhjólum á göt-
unni, að varla verður þverfótað.
Aðeins fáir stúdentar hafa
bifreið og flestir þessara ríku
stúdenta koma til Cambridgc
til að skemta sjer en ekki til
að læra. En ríku stúdentunum
hefir fækkað síðan heimsstyrj-
öldina. Fyrrum var það nafn
og auður foreldranna sem
greiddu stúdentunum götu að
háskólanum en nú er það kunn-
átta og dugnaður. Cambridge
er ekki lengur skemtistaður
liinna ríku. Um þriðjungur
slúdentanna i Cambridge nú
er algjörlega háður námsstýrkj-
unum sem háskólinn veitir.
Þarna í Cambridge mætast
stúdentar allra stjetla úr mann-
fjelaginu og allra þjóða. Og
stúdentinn er ekki dæmdur eft-
ir litarhættinum, Indverjar og
Kínverjar eru jafningjar liinna
og er jafnvel veitt meiri at-
hygli en Evrópustúdentum, því
að þeir sjá hlutina i öðru ljósi.
Sá tími er löngu liðinn lijá, að
það þótti lítilsvirðing að hafa
umgengni við svarta og gula
stúdenta, hvítar stúlkur geta
meira að segja sýnt sig úti með
þessum stúdentum, án þess að
tekið sje til þess.
Kvenstúd-
entar í
Aðstaða kvenstú-
dentanna í Cam-
„ , ., bridge er talsvert
am ri ge. einkennileg. Þar
eru tvö kvenna-„college“ með
samtals um 500 stúdentum, en
þær eru ekki opinberir háskóla-
borgarar og fá hvorki kápu nje
liúfu og eigi fá þær heldur lær-
dómsstig eins og karlmenn að
loknu námi, heldur vottorð um,
að þær liafi verið svo og svo
mörg ór ó háskólanum og tekið
próf í ákveðnum greinum. Þær
sækja fyrirlestra og æfingar
með öðrum stúdentum, en eru
ekki báðar liáskólareglunum.
Umsjónarmaðurinn eða „proc-
torinn“ hefir I. d. ekkert yfir
kvenstúdentunum að segja, en
hinsvegar eru þær undir ströng-
um aga og reglum „college“
þess sem þær teljast til.
Iþróttir, eru sem kunnugt er,
mikið iðkaðar við alla enska
liáskóla og er Cambridge þar
engin undantekning. Stúdentum
er í sjálfsvald sett, hvort þeir
iðka íþróttir eða ekki, en um
90% stunda samt íþróttir þær,
sem völ er á í háskólanum. Að-
al íþróttin er róður sem er
iðkaður bæði vetur og sumar,
en á vetrum er rugby-knatt-
spvrna mikið stunduð en tennis
á sumrum. Er mikið kapp lagt
á að komast inn i íþróttaflokk
háskólans sjálfs og verða „blue“
eða að minsta kosti að komast
i flokk „college" síns og vinna
sjer frama jjar. Stúlkurnar iðka
lika íþróttir, einkum hockev og
tennis.
í Cambrigde eru ógrynnin öll
af kíúbbum, sem hver hefir sín
áhugamál. Maður getur valið
um og farið ií jiann klúbbinn,
sem fyrir eru í menn með sömu
áhugamálum. Sumstaðar eru
svo ströng iimtökuskilyrði, að
jiangað kemst enginn nema með
góðum meðmælum og svo best
að hann hafi unnið sjer eitthvað
til ágætis. Þar er m. a. Norð-
urlandaklúbbur, sem beldur
fundi í hverri viku, þó ekki
hafi hann ííema 150 fjelags-
menn.
Hvert „college“ hefir bóka-
safn fyrir sig, sniðið eftir jieim
greinum, sem jiar er einkum
lögð stund á. Geyma þessi bóka-
söfn fjölda dýrra bóka og gam-
alla handrita. En auk þessara
safna hefir háskólinn eitt aðal-
bókasafn í stórhýsi, sem er að-
eins fjögra óra gamalt. Stúdent-
ar einir hafa aðgang að þessu
bókasafni og eru miklir fjársjóð
ir jiar saman komnir, afar forn-
ar og löngu ófáanlegar bækur
og gömul handrit. Auk þess fær
bókasafnið eintak af hverri ein-
ustu bók, sem prentuð er i
eriska ríkinu. I turni háskólans
eru samankomin öll blöð og
tímarit ensk, sem komið hafa
út á síðustu tíu árum.
Það eru mörg
Skemtihf. . , .» . 2
tækifæn tu að
skemta sjer í Cambridge. Þar
eru t. d. tvö ágæt nýtísku leilc-
liús, og fjöldinn allur af kvik-
myndahúsum eru opin alla daga
nema sunnudaga. Þá er alt lok-
að og læst nema fáein kaffihús
og kirkjurnar. Kaffihúsalifið er
mest á kvöldin og svo árdegis
á laugardögum. Þá safnast stú-
dentar saman á stærstu kaffi-
húsunum og setja þar alt á ann-
an endann og láta eins og villi-
menn. Danssamkomur geta stú-
dentarnir sótt einu sinni á viku
og í lok Iivers kenslumissiris
heldur livert „college“ sinn
dansleik og jjá er dansað til kl.
2—3. Stúdentar mega aðeins
sækja jiá dansleiki, sem „proc-
torinn“ hefir viðurkent.
Hinar svonefndu sherrysam-
komur í Cambridge eru víð-
frægar. Eru jiær með ýmsum
dularsiðum og er boðað til
þeirra með prentuðum boðs-
bréfum. Oft taka kennarar
jiólt i jieim með stúdentunum
og fer alt mjög hátíðlega fram
og með svo miklum serimonium
að engum vinst timi til að
drekka sig fullan. Fara menn
einkum jiangað til að kynnast
fólki — sjerstaklega kvenfólki,
og Jiað eru ekki nema efnaðri
stúdentarnii1, sem taka jiátl í
sherrysamkvæmumnn, því að
þau eru svo dýr. En þeir sem
vilja fá sjer í staupinu halda
svonefnd „bottle party“, og taka
með sjer flösku i samkvæmið.
A sumrin er miðstöð skemti-
lifsins við ána Gam. Þar er á
kvöldin krökl af flatbotna
prömmum, svonefndum „punts“
sem stjakað er áfram en ekki
róið, og eru Jieir mjog þungir
í vöfunum. í slíkar ferðir taka
stúdentarnir með sjer grammó-
fón og verður því óþolandi
glymskrattakliður á ánni, öll-
um hljómelskum mönnum til
sárrar hrellingar.
Að lokum má nefna „maí-
vikuna“ — sem þó alls ekki er
haldin i maí. Þegar prófunum
er lokið, kringum 15. juní, hefst
maívikan og stendur í sex daga.
Háskólamissirið er jiá úti, svo
að hinar ströngu reglur eru
fallnar úr gildi og stúdenlarnir
mega lifa eins og jieim sýnist.
Þá eru dansleikar haldnir á
hverri nóttu og standa til kl.
5,30 að morgni; hefjast þeir
með mikilli veislu og svo er
verið að jeta og drekka alla
nóttina. —
Stúdentarnir sem dvelja jirjú
ár á þessu ínentasetri og taka
próf, eru ekki frábrugðnir öðr-
um mentamönnum og ekki
heldur reynt til að gera jiá það.
Þeir eru úr öllum stjettum þjóð-
fjelagsins og tilgangurinn með
náminu er eingöngu sá, að gera
úr þeim menn, sem sjeu hæfir
lil lifsbaráttunnar, eigi aðeins
að þekkingu heldur og að allri
liugsun og atgerfi.
STÆRSTA SKIP NORÐURLANDA.
er nú í smiðum i Montfalcone i
ítaliu og keniur til að líta svona út.
— Það er eign Svenska Amerika
Linjen og á að heita „Stockholm"
og verður miklu stærra en bæði
„Kungsholm“ og „Gripsholm". Einn-
ig verður skipið skrautlegra en þessi
fyrnefndu skip.
Zogu konungur i Albaníu sem
kvæntist nýlega ungverskri greifa-
dóttur vill gjarna fara að dæmi
Kemal Atatyrkja og banna konum
að ganga með slæðu fyrir andlitinu
á götum úti. Þegar hann gaf út
skipun um ]ielta fyrir skömmu
hafði ]iað í för með sjer, að margir
c-iginmenn og feður hðrðbönnuðu
konum sinum og dætruni að stíga
út fyrir hússins dyr.