Fálkinn - 16.07.1938, Blaðsíða 14

14
F Á L K 1 N N
Við kaffidrykkju.
vera meiri göngumaður en
nokkur annar. Þegar hann kom
til baka niður í jökulræturnar
tók hann að sjer ærlegt snjóhað.
Þeíiri er ekki fisjað saman Finn
unum! Við spurðum liann um
ferð hans til Langjökuls. Hann
sagði þar um: „Dvöl min á
Langjökli verður eitt af ógleym-
anlegustu augnabíikum æfi
minnar“. — Visapáá er eins og
áður gat prestur og meira að
segja prestar við stærstu kirkju
Finnlands, Mikael Agricola
kirkjuna í Helsingfors. F’yrir
hrennandi áhuga sinn á skáta-
hreyfingunni og það mikla lið,
sem hann hefir lagt henni, lief-
ir honum tekisl að gera ung-
dóminn í höfuðstað lands síns
kirkjunni hliðhollan. — -—
Hátíðlegustu stundir mótsins
eru á kvöldin, þegar varðeldar
hafa verið kveiktir í Hvanna-
gjá og allir skátarnir hafa safn-
ast kringum eldana. Þar eru
sagðar sögur, sungið og iðk-
aðir 'leikir og venjulega lýkur
varðeldastundinni með stuttri
Illið 2. Væringjadeildar.
ræðu. Þessar stundir eru mjög
vel fallnar til samstillingar og
frá þeim er gengið beint til
hvílu.
Vandfundin mun sú æsku-
lýðshreyfing er lieillavænlegri
sje fyrir ungdóm allra landa en
skátahreyfingin. Islenskum a»ku
lýð ætti hún að veita uppbót á
því sem hann fer á mis við það,
að hafa enga herþjónustu, en
hún hefir á sinn hátt mjög mik-
ið uppeldisgildi. Skálar læra að
hlýða og fá vilja sinn agaðan.
En viljauppeldi íslendinga hef-
ir verið vanrækt. Og kergja
þeirra og óhlýðni þyrfti að fá
lækningu.
„Fálkinn“ væntir þess, að
landsmót það, sem nú er lokið,
megi marka spor í sögu skáta-
hreyfingarinnar á Islandi og að
fleiri og fleiri af sonum og
dætrum þjóðarinnar fylkist und-
ir merki hennar, svo að her
megi rísa upp hraust þjóð og
drenglynd, samstilt þjóð og
mátlug að vilja.
Ljósm. Falko.
Morgimþvottur.
Það leynir sjer ekki að hóp-
urinn, sem er þarna saman
kominn, er þróttmikill og vilja-
sterkur ungdómur, sem liefir
hlotið tamningu á sínum bestu
eiginleikum, enda eru þeir allir
ánægðir með lífið og í sjöunda
himni yfir því hve gott veður
þeir liafa fengið á mótinu. Þeir
hafa gengið á fjöll þessa dagana
iðkað íþróttir og skoðað sögu-
legar minjar á Þingvöllum und-
ir leiðsögn góðs fræðimanns.
Við eigum tal við nokkra af
útlendu skátunum og þeir eiga
ekki nógu sterk orð til að lýsa
hrifningu sinni á mótsstaðnum
og hve mikla ánægju þeir liafi
haft af dvölinni. Sá erlendu
skátanna er mest ber á þarna
er Finninn Niilo Visapáa. Hann
er prestur og ríkisdagsmaður,
þó ungur sje. Það var hann
einn erlendu fulltrúanna, sem
talaði á íslensku, er mótið var
setl. „Það var nú samt erfitt“,
sagði hann. Einn mótsdaginn
gekk hann á Langjökul ásamt
mörgum öðrum og revndist að
Hliff ísfirffinga.
SKÁTAMÓTIÐ Á ÞINGVÖLLUM
Framhald af bls. 3.
holla hreyfing hefir víða fest
rætur út um land.
Hvernig farið þið að með
vatn? spyrjum við. — Við leið-
um það i pípum alla leið ofan
úr gjá, hjer um hil fjögur
hundruð metra leið. Það kostaði
mikla fyrirhöfn. Skátinn bendir
á dálitla hunu við vatnsleiðslu-
upptökin. — Þarna fáum við
okkur steypihað. Og skamt frá
okkur eru geysistórar járnmund
laugar, þar sem skátarnir þvo
sjer og fá sjer drykkjarvatn úr
krönunum.En vatnið er ekki gott
til drykkjar vegna þess, hve
hve mjög það volgnar á liinni
löngu leið, þar eð mjög hefir
verið heitt í veðri. Hvernig getur
alt verið svona þrifalegl i tjald-
hverfunum? Skýringin er eng-
in önnur en sú, að eitt af þeim
hoðorðum, sem hverjum skáta
ber að halda er að gæta hins
mesta hreinlætis. Og því hoð-
orði hefir áreiðanlega ekki ver-
ið gleymt á Leirunum.
Hlið Keflvikinga.
Hlið Akureyringa.
Hlið Arnanna.
Illið þriðju Væringjadeildar.
Maður nokkur í Fíladelfíu framdi
sjálfsmorð og Ijet eftir sig svohljóð-
andi brjef: — Jeg giftist ekkju, sem
átti uppkomna dóttur. Faðir minn
varð ástfanginn af stjúpdóttur minni
og giftist lienni og varð þannig
tengdasonur minn og stjúpdóttir
mín varð móðir mín af því að hún
giftist föður mínum. — Konan mín
eignaðist son, sem varð auðvitað
mágur föður míns og jafnframt
móðurbróðir minn, af því að hann
var bróðir stjúpmóður minnar. —
Kona föður míns eignaðist son, sem
var auðvitað bróðir minn af því að
hann var sonur föður mins, en jafn-
framt var hann dóttursonur minn,
af því að hann var sonur dóttur
minnar. --- Þessvegna er kónan min
amma mín, vegna þess að hún var
móðir móður minnar; jeg var mað-
ur konu minnar og dóttursonur
hennar um leið, og af því að mað'ii
ömmu einhverrar persónu er afi
sömu persónu þá er jeg afi sjálfs
míns.
Það eru víðar til hœnuhanar en
i Keflavík. Á hænsnagarði í Penn-
sylvaníu var fyrir nokkrum árum
til hæna, sem verpti eggjum og
hafði alla þá siði, sem góða hænu
mega prýða í nokkur ár og bar ekki
á neinni kynskiftatilhneigingu hjá
lienni. En svo fór hænunni að vaxa
fjaðrakambur um hálsinn og lang-
ar stjelfjaðrir og loks þrír sporar
á hvorum fæti. Eigandinn fór með
kynskiftingin á náttúrugripasafn í
Brooklyn og var hann þar lil sýnis.
Ramses II. Egyptakonungur, sem
nú er til sýnis á safni í Kairo var
tífaldur miljónamæringur. Ford,
Rockefeller og Ivrösus voru hús-
gangar í samanburði við hann.
Hann var yfirkonungur allra kon-
unga frá Nubíu til Sýrlands og tók
af þeim mikla skatta. Hann vann
gúÚnámurnar í Núbíu og liafði það-
an of fjár. Allur sá hluti heimsins
sem þá var kunnur var skattskyld-
ur honum.
Friðrik mikli Prússakonungur
(„gamli Fritz“) lánaði einu sinni
herforingja sínum við hátiðlegt tæki-
færi orðu af sjer.
„Yðar hátign“, sagði herforinginn
og hneigði sig djúpt fyrir kon-
unginum, „jeg hefði nú fremur kos-
ið að hafa aflað mjer hennar á or-
ustuvellinum."
„Það get jeg vel skilið,“ sagði
konungur, „en jeg get ekki hleypt
stríði af stað aðeins vegna yðar.
—Ákærði, hafið þjer fengið refs-
ingu áður?
— Já, fyrir tíu árum.
— Og fyrir hvað?
— Fyrir að jeg baðaði mig á
óleyfilegum stað.
— Og síðan —?
— Síðan hefi jeg ekki baðað mig.