Fálkinn - 20.08.1938, Síða 11

F Á L K I N N
11
ái
Einfalt tjald er þægilegt.
Ef þi'ð liggið úti er nauðsynlegt að
hafa skýli til matselda í, vegna þess
að óþrifnaður er að prímusvjelinni
i tjaldinu, sem maður liggur i. Þegar
lygnt er og gott veður er hægt að
elda úti, en oftast er svo mikill kaldi,
að ekki logar jafnt á primusnum. Þá
er gott að hafa skjóltjald, eins og
það, sem sýnt er á myndinni. Má
búa það til úr afgöngum af tjald-
dúk eða úr gömlu tjaldi, sem orðið
er ónýtt. Þið sjáið á myndinni hvern-
ig tjaldinu er haldið uppi — með
nokkrum renglum. Það er jafnvel
hægt að komast af án þess að hafa
mæniás, en hafa stög í staðinn og
strengja tjaldið út til hliðanna.

Að festa saman stafi.
Það getur oft komið fyrir, að þið
þurfið að binda saman tvo stafi í
kross, en þetta er vandgert ef bind-
ingin á að vera föst og stöðug. Hjer
á myndunum sjáið þið livernig best
er að binda. Þið búið fyrst til lykkju
á spottaendann, eins og sýnt er á 1
og bregðið lienni utan um stafina
(sjá mynd 2.) Nú er vafið fast um
samskeytin þrisvar til fjórum sinn-
um (mynd 3) í þá átt sem örin
sýnir, og loks er endanum vafið
nokkrum sinnum utan um stafinn.
£
Matargeymslan.
Myndin hjer að ofan er útlend og
sýnir hvernig matarkarfan er hengd
upp i trjágrein lil þess að verja hana
þvi, að maðkar og maurar komist i
matinn. Hjer á landi er að vísu eng-
inn maur, svo að ekki þarf að ótt-
ast liann, en ýmiskonar kvikindi eru
á jörðinni, sem ekki er gott að fá í
matinn sinn og verst er þó flugan.
Það er best að láta matarpinkilinn
altaf standa á steinum eða vörðu-
broti. Og svo ]>arf að hafa rýju utan
um matinn svo að fluga komist ekki
að honum. Munið að lá'ta matinn al-
drei standa i sól, þá bráðnar smjörið
og maturinn verður allur ólystugur.
Það þarf að finna sem kaldastan
stað handa honum, ef alt á að fara
vel.
Alll ineð Islenskum skrpom'
Tindaiga-negrarnir i Afríku hafa
mjög einkennileg trúarbrögð. Þeir
tigna sólina sem guð. Áður en karl-
mennirnir fara á veiðar á morgnana
segir foringi þeirra: „Sól, okkur vant-
ar ket!“ Þegar hann hefir mælt
þessi orð hrækir hann i áttina til
sólarinnar og fer siðan út i skóg
á veiðar. Það þykir nefnilega kurt-
eisi að hrækja framan i það, sem
maður vill sína virðingu.
Fangar lamafólksins,
framhaldssaga með myndum.
8. kafli: Engin leið til baka.
22. John spratt upp dauðhræddur.
Honum var ljóst, að hann og faðir
hans voru alveg á valdi lamafólksins
— og jafnvel þó þessi borg, sem
þeir voru í, væri bæði stór og merki-
leg, þá langaði hann ekki til að
eiga heima þarna alla sína æfi. Hann
hugsaði sig um sem snöggvast, og
komst að þeirri niðurstöðu, að það
væri þýðingarlaust að gerast æstur
við gamla lamann, sein horfði á hann
í sifeílu mildum augum. John hneigði
sig því auðmjúklega og sagði: „Mikli
Titra Lama — þetta byggist víst á
misskilningi, jeg er óbreyttur hvítur
drengur frá fjarlægu landi, og það
er ómögulegt, að mjer sje ætluð
tignarstaða, sem hæstráðandi þeirra
vitringa sem hjer eru.

Drengurinn var að glamra á hljóð-
færið. „Smjörbrauðsvalsinn" í sí-
fellu, aftur og aftur. Og með einum
fingri aðeins. Gesturinn sem er í
heimsókn segir við hann:
— Þjer þykir víst gaman að spila
á piano?
— Nei, en hann pabbi segir mjer
altaf að spila „smjörbrauðsvalsinn“
þegar gestirnir sitja of len'gi hjá
honum.
23. En lamainn hristi höfuðið al-
varlegur: „Þetla stoðar ekkert, ungi
vinur. Stjörnurnar hafa fyrir löngu
sagt mjer, að sál hins fyrverandi
lama hafi endurfæðst í líkama þín-
um og að þú sjert kjörinn til þess
að stjórna fólkinu og þessari horg
meðan þjer endist aldur til, sem
hinn nýi Titra Lama. Við þetta fær
enginn ráðið' og þú verður að venj-
ast þessari tilhugsun." Um leið og
hann sagði þetta klappaði hann sam-
an höndunum og Tzo Lin kom inn
í salinn.
Kaupmannahöfn er að verða mil-
jónarborg, þégar úthverfin eru talin
með. Við manntalið 5. okt. í fyrra-
haust var fólksfjöldinn 986.700 og
hafði aukist um 20.400 á árinu eða
um 1700 manns á mánuði. Með sama
áframhaldi á borgin að hafa miljón
íbúa um þessar mundir.
FALINN FARÞEGI
— FRÍMERKJAKONGUR.
Mesti frímerkjakaupmaður í heimi
heitir Bela Sekula. Viðskiftavelta
hans nemur 6 miljónum króna á
ári, og venjulega gengur hann undir
nafninu frímerkjakongurinn.
Bela Sekula, sem er 35 ára gamall,
læddist einu sinni um borð í skipi
einu án þess að hafa grænan eyri í
vasanum. Hann var settur á land í
Gambíu, á austurströnd Afríku, næst-
um nakinn og án þess að hann hefði
nokkra von um að bjarga sjer i
þessu ókunna landi. Hann byrjaði
að versla með gömul frímerki á
Madagaskar, segir hann sjálfur. —
Hann keypti frönsk frímerki fyrir
200 franka, sendi þau til Parísar og
fjekk fyrir þau 20,000 franka.
Sekula hefir altaf á sjer skrá með
25 nöfnum og nauðsynlegustu upp-
lýsingar um þau. • Það eru hans
allra bestu viðskiftavinir, sem liann
sendir fágætustu frímerki frá öllum
löndum. Hann hefir skrifstofu bæði
í New York og Sviss. Víðsvegar um
heim hefir hann öryggisskápa, þar
sem hann geymir þessi ágætu frí-
merki sín. —
— Hvernig líður henni tengda-
móður þinni eftir að þeir tóku úr
henni gallsteinana?
— Ekki sem best. Þeir skildu
gallið eftir.
I bænum Mournfield í enska
greifadæminu Kent er kvensmiður,
einn af fáum. Sjötug kerling, Elísa-
bet Arnold, hefir stundað smíðar
með manni sínum í meira en 50 ár.
Þegar þvegnar eru dyr eða mál-
aðir veggir á aldrei að byrja efst.
Vatnið rennur niður og setur bletti
og rendur á málninguna, sem ekki
er liægt að ná burt. Byrjaðu altaf
neðst og þvoðu uppeftir, þá heldur
liturinn sjer fullkomlega.

24. Eftir skipun lamans var nú
farið með John og föður hans inn
í tvö samliggjandi herbergi og þeim
sagt, að þeir gætu tekið á sig náðir
þegar þeir vildu. Jolin leitaði fyrsl
ráða hjá föður sinum og sagði hon-
um alt, sem fyrir hafði borið. Föður
hans þóttu þetta hræðileg tíðindi:
„Jeg hefi heyrt svona frásagnir fyr,“
sagði hann, -„og veit, að Tíbetbúar
trúa í blindni á endurfæðingu sáln-
anna. Jeg veit líka, að í sumum
klaustrum i Asíu lifa Evrópuménn.
sem liafa tekið þessa trú og álíta, að
þeir hafi sjálfir verið Tibetbúar á
fyrri æfiskeiðum. Við verðum að
reyna að sleppa á burt hjeðan og
það sem fyrst!“ Sem svar við þessu
opnuðust dyr og tveir sterklegir
menn litu inn. Það var með öðrum
orðum haldinn vörður um þá.
Hvernig tekst John og föður
hans að sleppa úr þessari
klipu? Lestu um það næst.
Tóta frænka.