Fálkinn - 17.09.1938, Blaðsíða 11

F Á L Ií I N N
11
YMG/tU
bS/&NftURMIR
Hreyfanlegur dimmuklefi.
Úr þunnum fjölum eða krossviði
býrð þú þjer lil kassa eins og
sýndur er á mynd 1. Málin eru öll
í centimetrum og þyktin á trjenu á
að vera einn centimetri. En áður en
þú neglir botninn i hann skaltu
búa til lokið, sem sýnt er á mynd 2.
í ferhyrnda opið á lokinu setur þú
rúðu úr dimmrauðu gleri, sem þú
getur sjálfsagl fengið keypt í ein-
hverri búðinni. Glerið er fest með
smánögluum og svo kíttað, alveg eins
og venjuleg gluggarúða. Á 3. mynd
sjerðu hvernig lokið er fest á kass-
ann. Það á að vera nálægt 1 cm.
milli frambrúnarinnar á lokinu og
tilsvarandi brúnar á kassanum. —
Taktu eftir litla lokinu á þessari
hlið kassans, það sjest á mynd 1.
Það verður að falla vel í, og rand-
irnar eru fóðraðar með þykkum
ullardúk. Gegnum þennan hlemm
eða lok eru framkallaraskálarnar
og annað það sem þarf látnar inn
í kassann og teknar út úr tionuin.
Lokið er nú fest á kassann með
tveimur rónöglum, þú sjerð annan
þeirra á mynd 3 til hægri, þar sem
örin vísar á. Innan á lokið eru tveir
tistar festir með skrúfum, eru þeir
hafðir til þess að halda lokinu uppi
þegar verið er að nota kassann.
Punktalínan á mynd 3 sýnir hvernig
listínn liggur þegar kassinn er lok-
aður. Mynd 4 sýnir ræmu úr svörtu
þjettu efiii, sem límd er yfir glúfuna,
sem ér fyrir aftan tokið. Það á að
vera nokkurnveginn stritt á þessari
rærnu þegar kassinn er lokaður og
umfram alt má hvergi komast birta
inn með henni um samskeytin. Úr
samskonar efni er klipt eftir sniðinu
á mynd 5. Rifurnar, sem merktar
eru með x eru saumaðar saman
með þjettum saumförum, svo að
hvergi sjáist skína í gegn og á ávala
gatið er saumað stór „trekt“ úr
þjettum dúk (mynd C). Siðan er
þetta límt forsvaranlega á kassann,
eins og sýnl er á mynd 7 og á göt-
in á hliðunum eru settar tvær „'trekt-
ir“ úr þjettum dúk, fyrir hendurnar.
í endunum á ermahólkunum eru
tcygjubönd, svo að ermarnar falli
fast að. Þegar þessu er lokið er
kassinn allur málaður með dumb-
svörtum lit að innan og öll horn og
samskeyti athuguð, hvort þau sjeu
ijósþjett. Loks er botninn negldur á.
Nú er dimmuklefinn tilbúinn og
myndin til hægri að neðan sýnir
liann i notkun. Skálarnar með fram-
kallarana, festibaði og hreinu vatni
eru settar inn um litla hlemminn
ásamt filmunni, áður en hyrjað er
að framkalla. Og ljósmyndarinn dreg
ur fyrst trektarhettuna yfir höfuðið
Fangar lamafólksins,
framlialdssaga með myndum.
12. kapítuli:
Sannleikurinn um drepna varðmann-
inn.
34. Sem betur fór rættist ágiskun
dr. Madigans: musterisgarðurinn
mikli var mannlaus, en náumast
voru þeir feðgar komnir hálfa leið
yfir garðinn er þeir lieyrðu hróp
og köll ofan af marmaraþrepunum
og brát kom sægur af fólki út i
forgarðinn. En Jolin og faðir hans
lilupu eins og þeir ættu lif sitt að
leysa, en þeir sem ráku flóttann
flæktust hver fyrir öðrum.
35. Meðan þeir voru á lilaupunum
gat dr. Madigan sagt John þetta:
„Auðvitað var það ekki satt sem
prestarnir sögðu, að jeg hefði drepið
varðmanninn í nótt. Jeg hafði læðst
að jarðgöngunum til þcss að skoða
JEANNE D’ARC-DAGURINN.
í Orleans er jafnan haldinn liátíð-
legur minningardagur Jeanne' d’Arc.
Myndin sýnir franskar stúlkur í
þjóðbúningi við líkneski mærinnar
frá Orleans á Matroitorginu i Or-
leans.
Olsen kaupmaður mætti Nilsen
málaflutningsmanni kunningja sínum.
— Hvað gengur að þjer, mjer sýn-
ist þú vera svo linugginn, sagði Nil-
sen.
— Já, er það ekki von. Fyrir
nokkrum dögum týndu þeir fyrir
mjer handtösku á járnbrautinni, og
jeg krafðist 300 króna í skaðabætur.
— Og vilja þeir ekki borga þessar
þrjú Iiundruð krónur.
— Nei, því að nú hafa þeir fundið
töskuna, bölvaðir.
og stingur síðan höndunum inn um
hliðargötin. Um rauða glerið á lok-
inu kemur næg birta inn í kass-
ann, svo jafnan má sjá hvað mynd-
inni líður.
möguleika til þess að flýja, en þá
hitti jeg varðmanninn. Jeg var kom-
inn dálítinn spöl inn í jarðgöngin
er hann tók eftir mjer, og þegar jeg
flýtti mjer til baka inn í musteris-
garðinn elti maðurinn mig, en hann
flækti fæturna í forhenginu fyrir
opinu á jarðgöngunum. í. fallinu rak
hann hausinn í gólfhelluna — og
hafi hann dáið á annað borð þá er
það af slysi, en ekki af því að jeg
hafi unnið honum mein.“
30. Nú voru þeir komnir að jarð-
göngunum. Flóttamennirnir komust
gegnum forhengið og inn í hálfdimm
göngin og sem betur fór voru ekki
varðménn þar. Dr. Madigan hvíslaði
lafmóður: „Hláuptu áfram, drengur
minn — hlauptu eins og þú getur
— jeg tók eftir dálitlu í nótt, sem
jeg hugsa að geti bjargað okkur!
Hlauptu fram að munnanum á jarð-
göngunum, jeg kem undir eins á
eftir þjer.“
NÝI FURSTINN
AF LICHTENSTEIN.
Myndin er af I'ranz Jósef, hinum
nýja fursta af Lichtenstein, sem tók
ríki i vor eftir föðurbróður sinn,
Franz I., sem var orðinn 84 ára
og liefir verið búsetlur í Wien í
fjölda ára. Nýi furstinn er aðeins
31 árs og er nú þjóðhöfðingi i 159
kílómetra stóru landi með 11.500
íbúum.
— Eins og þið liafið lieyrt, þá höl'-
um við fimm skilningarvit: sjón,
þefnæmi, bragðnæmi, heyrn og til-
finning, sagði kenslukónan. Jæja,
Sveinn, hversvegna heldurðu að við
höfum eyru?
— Jeg hefi eyru svo að jeg geti
sjeð, svaraði Sveinn.
— Enga útúrsnúninga. Þú sjerð
ekki með eyrunum, flónið þitt.
— Jú, því að húfan min er svo
stór, að hún mundi detta ofan á nef
ef hún stansaði ekki á eyrunum,
sagði Sveinn.
Óvinirnir komu nær og nær
og nú voru aðeins fáeinir metrar
út að hellismunnanum, en dr. Madi-
gan sneri óhræddur á móti þeim
sem eltu. Nú átti það að koma í ljós,
hvort það sem hann hafði uppgötvað
um nóttina gæti komið honum að
gagni.
En hvað var það, sem dr.
Madigan hafði uppgötvað
um nóttina? Kemst liann og
John undan úr þessari
hættulegu klípu?
Tóta frænka.
Það bar við fyrir nokkru við suður
strönd Arabíu, að þýska skipið „Tri-
fels“ rakst_ á — lival. Áreksturinn
varð svo mikill, að kinnungurinn á
skipinu sprakk sundur og einhvern-
veginn festi hvalurinn sig milli plat-
anna. Skipstjórinn setti skipið á fulla
ferð aftur á bak og eftir 18 minútur
losnaði hvalurinn. Hann var helsærð-
ur en gat þó komið sjer undan.