Fálkinn - 26.11.1938, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
Stóri: Sjáðu nú til, nú hef jeg krækt í
byssu handa okkur, svo aö við getum æft
okkur i skotfimi, það er ágæt dægrastytt-
ing, þegar maður er uppi í sveit.
Litli: Mjer finst þú nú kunna að skjóta,
þegar þú ert i borginni, að minsta kosti
með augunum.
Litli: Þú mátt ekki skjóta af svona mikl-
um krafti. Sjerðu ekki að girðingin nötrar.
Og það er ekkert við það að hafa op þarna.
Inn til nábúans.
Stóri: Sjerðu að það kom hjer um bil
far undan skotinu.
Stóri: Þetta var laglegt skot af byrjanda,
en heyrðu mig, hvað er þetta? Það er
Ijóta skotið það tarna, það hendist i mann
aftur. Það er spennandi að sjá, hvar það
hittir, þvi að það fer ekki hjá því að
það gerir það.
Stóri: Nú gengur það vel, sjáðu til, nú
erum við báðir hittnir, flest skotin lenda
á skífunni.
Litli: Já, og jeg hef l'engið eitt í höf-
uðið, því skaltu ekki gleyma.
Stóri: Kn auðvitað verðum við að hafa
skotskífu.
Litli: Ekki hefurðu hana þegar þú ert
í Kaupmannahöfn.
Stóri: Þegiðu, nú ætla. jeg að sýna þjer,
hvernig á að skjóta, jeg lærði það í Tivoli
þegar jeg var strákur. Jeg þótti hittinn.
Litli: Sjáðu, nú iæt jeg múrstein hjerna,
og nú vil jeg fá að skjóta.
Stóri: Jú, þú mátt það gjarna, en þú
skýtur aldrei eins vel og jeg. Næst hitti
jeg markið.
Litli: Nú kræki jeg mjer í verðlaunin.
Stóri: Þetta getur maður nú kallað að
hitta, jiarna geturðu sjeð, þetta er ekki
hættulaust sport.
Litli: Æ-i, og mjer sem fanst jeg miða svo
vel. En kúlan hefir þá hrokkið til baka.
Frú Slröng: Heyrið þið mig, jeg vil gjarna
vera laus við að þið skjótið inn í garðinn
minn, k >mið þið og sjáið, hvað þið hafið
gert.
Stóri: Það var skárri hveilurinn, sem
byssan gaf. Þegar reykurinn er horfinn
þá skaltu bara sjá, hve vel jeg hef hitt.
Litli: Ó, jeg varð svo hræddur.
Litli: Naumast var jeg fekk á hann, fæl-
urnir riða undir mjer. Bara að kúlan
hafi nú ekki farið í vitlausa átt. Hvers-
vegna skyldi það heita hani það sem mað-
ur tekur í til þess að skellurinn komi,
hann getur ekki einu sinni galað, þó ekki
vanti nú hávaðann.
Stóri: Þegar við höfum neglt þetta hjerna
þá getur plánkinn ekki haggast, og svo
getum við hiklaust haldið áfram að skjóta.
Litli: Þú hefðir nú getað látið þjer detta
þetta fyr í hug. Heldurðu að jeg geti miðað
eins og jeg er í höfðinu.
Stóri: Já, það lítur helst út fyrir að við
höfum sett loftgöt á þær, en það er lika
injög þægilegt eða finst yður það ekki.
Frú Ströng: Jú, þakka ykkur fyrir, en
hugsið þjer yður bara, ef maðurinn minn
hefði nú verið í buxunum á meðan.