Fálkinn - 26.05.1944, Blaðsíða 7

F Á L K I N N
7
«
Svona lita ensku pranunaskurðirnir út Þarna er einni ferjunni hnýtt
aftan i aðra, eins og hestum i heybandslest.
Sumir prammakarlarnir eiga börn sin og bú um borð. Hjer er kona
eins þeirra. Hún hefir tekið við st ýrinu af karlinum sínum.
Síkjaprammar, sem biða eftir farmi við enska
verksmiðju.
Myndin sýnir uppskipun matvæla úr síkjapramma i Englandi.
Vatnaleiðir Bretlands
t
Eftir John Marsh
Það fara fóar sögur af skipaskur'ð-
um í Bretlandi, en þó hafa þeir gert
ómetanlegt gagn undanfarin ófrið-
arár. Þegar minnst er á skipaskurði
inni í landi dettur .flestum i hug
hestur, sem fetar sig eftir skurð-
bakkanum og dregur á eftir sjer
sökkhlaðinn pramma, en á honum
situr sifjaður karl við stýrið. En
þetta er úrelt hugmynd. Nú, siðan
stjórnin tók að sjer samgöngurnar
á síkjunum 1. júlí í fyrra, er nýr
hraði kominn á þær, að sínu leyti
eins og á járnbrautirnar.
Siðan ófriðurinn liófst hefir flutn-
ingamagn vatnaleiðanna aðallega ver-
ið komið undir þvi ,hye jafnt vör-
urnar, sem - skipasamflotin flytja
yfir hafið, berast reglulega að. —
Þegar aðflutningar eru jafnir hafa
skipaskurðirnir fleytt þeim greið-
lega áfram á áfangastaðinn. En þeg-
ar skipalestirnar verða fyrir töfum
verða prammarnir á skurðunum að
liggja aðgerðalausir, því að eigi
þykir rjett að taka þá til annara
flutninga, Þannig. að þeir verði
ef skipalestirnar kynnu að koma.
fjarverandi og við annað bundnir,
Því að þær þurfa fljóta afgreiðslu.
Það er ein vörutegund, sem pramm-
arnir flytja öllum öðrum fremur;
kolin. Skurðaprammarnir eru eink-
ar hentugir til þess að annast þá
mikilsverðu flutninga. Síðan striðið
hófst hafa kolaflutningar aukist
hröðum skrefum á vatnaleiðunum.
Og þetta er engi furða, þegar þess
er gætt, að 3-4 nýtisku prammar
geta borið eins mikið af kolum og
fullhlaðin járnbrautarlest.
En kolin, og matvæli þau, sem
frá öðrum löndum koma, eru ekki
það eina, sem sikjaprammarnir flytja.
Skriðdrekar og fíugvjelahlutar hafa
líka farið síðasta áfangann vatna-
leiðina, og það hefir ljett á þjóð-
vegunum og járnbrautunum.
Áður voru prammarnir úr trje,
en nú nær eingöngu úr stáli, þó að
erfiðleikum sje bundið vegna stál-
eklu þeirrar, sem leiðir af hergagna-
iðnaðinum. Trjeprammar eru enn
smiðaðir, þó að þeir sjeu óhentugri
einkum þar sem flóðs og fjöru gætir
i síkjunum. ,
Nú eru Dieselvjélar mest notaðar
til þess að knýja prammana ófram,
i stað hesta óður; er þeim komið
fyrir í skutnum, og þar voru til
skamms tima klefar áhafnarinnar.
En nú hefir íbúð formanns og að-
stoðarmanna verið flutt fram á.
Það hefir torveldað mjög þessar
samgöngur, landsfjórðunga á milli,
hve skurðirnir og flóðgáttirnar eru
misjafnlega breið. Sumsstaðar, t. d.
i „The Midlands“ eru flóðgáttirna
aðeins 7 feta breiðar. Þesvegna
geta breiðir prammar ekki farið
þar um, og hver stærð verður að
hafa sína ákveðnu samgönguleið.
Það sýnir álit sjórnarinnar á þýð-
ingu vatnaleiðanna fyrir þjóðina, að
starfsmenn við þær eru undanþegn-
ir herskyldu, ef þeir eru eldri en
25 óra, enda þótt stjórnin hafi skor-
að á starfsmenn prammanna að gefa
sig fram i sjóherinn. Þessir menn fá
gott kaup, eftir þvi sem gerist i Eng-
landi nfl. 80-84 sh. á viku. Sumir
kjósa fremur að taka kaup fyrir
hverja ferð, eða miða kaupið við
verðmæti þess farms, sem fluttur er
i ferðinni.