Fálkinn - 23.06.1944, Blaðsíða 4

4
F Á L K I N N
Biskupinn og sendiherrar erlendra rikja.
Mannfjöldinn safnast uö Lögbergi.
stjórnin og hinir boðnu gestir til
Þingvalla og komu í Valhöll skömmu
fyrir hádegi. Var gestunum fram-
reiddur ágœtur matur klukkan 12,
en ræSuhöld voru þar engin. En
sundarfjórSungi eftir kl. 1 gekk rík-
isstjóri, ríkisstjórn og Alþingismenn
til þingfundar aS Lögbergi. LögSu
þeir leiS sína beint upp í Almanna-
gjá og síSan niSur gjána aS þing-
staSnum og gengu þeir fyrstir rík-
isstjóri og biskup landsins. MeSan
þessi skrúSganga var á leiSinni ljek
hljómsveitin „Öxar viS ána“, IjóS
Steingríms undir hinu vinsæla lagi
Helga Helgasonar. En kl. 1% setti
forsætisráSherrann, dr. Björn ÞórS-
arson liátíSina. Fór nú fyrst fram
stutt guSsþjónusta, sem hófst meS
þvi aS sunginn var sálmurinn „Þín
miskunn ó, guS“. Þá flutti biskupinn,
herra Sigurgeir Sígurðsson, stutta
en hjartnæma ræSu, og á eftir var
sunginn sálmurinn „FaSir and-
anna“. Var söngurinn undir stjórn
Páls ísólfssonar og voru þaS þrjú
hundruS manns, sem sungu í kórn-
um, auk þeirra, sem tóku undir á
víS og dreif meSal mannfjöldans.
Nú verSur aS skýra nokkuS frá
tilhöguninni á þingstaSnum. Þeir,
sem voru á AlþingishátíSinni 1930
minnast þess, aS þá var þingmanna-
pallurinn gjármegin viS Lögberg og
inesti mannfjöldinn þessvegna i Al-
mannagjá. Nú hafSi þingpallurinn
veriS settur að suSaustanverðu og
þessvegna var brekkan niður aS
Öxará nú alskipuð fólki. Forseta-
sætið var austast á pallinum, en til
vinstri liandar forseta var ríkisstjórn
ætlaður staSur, en Alþingismönnum
skipaS gegnt forsetastól. En til hliS-
ar við þá var erlendum sendimönn-
um og ýmsum gestum öðrum ætlaS
sæti.
Klukkan 1.55 setti Alþingisforset-
inn fund. Lýsti hann fyrst yfir
gildistöku hinnar nýju lýðveldis-
stjórnarskrár, meS stuttri ræðu. En
að því loknu var klukkum hringt,
eigi aðeins á Þingvelli heldur um
land alt, í tvær mínútur, en þá þögn
og umferðarstöðvun um land alt.
Eftir þessa hátíðlegu þagnarstund
var sunginn þjóðsöngurinn.
Þá flutti forseti sameinaðs Al-
þingis, Gisli Sveinsson, ræðu, en
að lienni lokinni fór fram kjör
forseta íslands. Því miSur bar þing-
menn ekki gæfu til að vera jafn ein-
huga um forsetakjörið og þeir höfðu
orðið um afnám sambandslaganna
og lýðveldisstjórnarskrána á föstu-
daginn var. Var ríkisstjóri Sveinn
Björnsson kjörinn forseti með 30
atkvæðum. Jón SigurSsson skrif-
stofustjóri Alþingis lilaut 5 atkvæði
en 15 seðlar voru auðir. Tveir Al-
þingismenn, þeir Gísli Guðmuncís-
son og Skúli Guðmundsson voru
fjarverandi vegna veikinda.
Nú undirskrifaði hinn nýkjörni
forseti eið sinn að stjórnarskránni
og að því búnu hjelt hann ræðu þá,
sem fer hjer á eftir:
ÁVARP FORSETA ÍSLANDS.
Herra alþingisforseti!
Háttvirtir alþingismenn!
Jeg þakka fyrir það traust sem
mjer hefir verið sýnt, með því að
kjósa mig forseta íslands nú.
Er jeg var kjörinn ríkisstjóri í
fyrsta skifti fyrir rjettum 3 árum
síðan, lýsti jeg því, að jeg liti á
það starf mitt framar öllu sem
þjónustu við heill og Iiag íslensku
þjóðarinnar. Og bað Guð að gefa
mjer kærleika og auðmýkt svo að
þjónusta mín mætti verða ísiandi
og íslensku þjóðinni til góðs.
Síðan eru liðin þrjú ár, sem
hafa verið erfið á ýmsan liátt. En
hugur minn er óbreyttur. Jeg tek nú
við þessu starfi með sama þjónustu
hug og sömu bæn.
Á þessum fornlielga stað, sem svo
ótal minningar eru bundnar við,
um atburði sem markað hafa sögu
og lieill þjóðarinnar, vil jeg minn-
ast atburðar sem skeði hjer fyrir
944 árum. Þá voru viðsjár með mönn
um sennilega meira en nokkru sinni
fyrr þau 70 ár, sem þjóðveldið hafði
starfað þá. Og ágreiningsefnið var
nokkuð sem er öllum efnum við-
kvæmara og hefir komið á ótal styrj-
öldum í heiminum. ÞaS voru trúar-
skoðanir manna. Fo'rfeSur vorir
höfðu lialdið fast við hina fornu
trú, Ásatrúna, sem fluttist með þeim
til landsins. Nú var boðaður annar
átrúnaður, kristindómurinn. Lá við
fullkominni innanlandsstyrjöld milli
heiðinna manna og kristinna.
Alþingi tókst að leysa þetta mikla