Fálkinn


Fálkinn - 31.05.1946, Blaðsíða 10

Fálkinn - 31.05.1946, Blaðsíða 10
10 F Á L K I N N VHGSVV LE/UttVKHIR Drengurinn og nomin EINU SINNI var lítill dreng- ur. Hann varð snemma að fara út í veröklina. Pabbi lians dó rétt eftir að liann fædd- ist. Og nú var mamma lians dáin lika, svo að hann varð að vinna fyrir sér sjálfur. Einu sinni þegar liann var úti í skógi að tína saman sprek, heyrði hann gamla, ráma rödd bak við sig, og þegar liann leit við, sá hann gamla kei’lingu, sem sagði: — Eg hefi verið hérna á næstu grösum og verið að liorfa á þig í marga daga, og ég vor- kenni þér. Ef þú villt koma heim með mér, skaltu fá eins mikið af gulli og silfri og þú villt. Drengurinn fór auðvitað lieim með kerlingunni. Svo komu þau að stóru fjalli. — Hérna á ég heima, sagði kerlingin, og benti á fjallið. Og svo tók hún upp gamla fururót og' barði þrjú högg á fjallið. Og nú varð drengur- inn ekki lítið hissa, því að fjallið opnaðist. Þegar þau voru komin inn lokaðist liamar- inn aftur á eftir þeim. Og nú rak kerlingin upp ruddalegan hlátur. — Jæja, þá er ég búin að liramsa þig, sagði hún. —- Þú verður góður þegar ég' liefi steikl þig, bætti hún við og' sleikti út um. Svo stakk hún drengnum inn i dimma kompu. Þegar hann kom þangað inn heyrði hann einhvern vera að gráta þarna í myrkrinu. Og þegar hann gætti betur að sá liann að þetta var prinsessan konungsins, er sat þarna. Hún sagði honum, að nornin hefði náð i sig' einu sinni þegar hún var á gangi úti í skógi. Og svo sagði hún: -— Þarna er steinn. Ef þú getur losað liann þá erum við frjáls. Drengurinn fór að eiga við steininn og eftir dálitla stund tóksl lionum að hnika honum til. Þá sáu þau gat á berginu, svo stórt að þeim tókst að skríða þar út. Þegar þau voru komin út fyrir uppgötvaði norn- in að þau voru sloppin og kom á eftir þeim. En í sama bili rann sólin upp, og' þá sprakk kerlingin og varð að stórum steini. En drengurinn fékk prinsessuna fyrir konu og hálft konungs- ríkið í heimanmund. X % 4 f• / • * *\ / * * 4 4 4 % • • \ !,í • Töfraferhyrningurinn. í auðu reitina á myndinni á að skrifa tölur, þannig að ferliyrn- ingurinn verði svonefndur töfra- ferhyrninguT, en honum fylgir sú náttúra, að summa talnanna í hverri línu, livort heldur er lárétt eða lóðrétt verður sú sama, nefnilega í þessu tilfelli 34, og sömuleiðis summa reitanna, sem skálínurnar ganga yfir (diagonalarnir). Það er hægt að búa til mikið af svona töfraferhyrningum, með því að nota aðrar tölur. Höfðingi einn Jiafði hyggt sér Höfðingi ein hafði hyggt sér hús með níu stórum stofum. Hann bjó sjálfur á miðstofunni, en i liinum átta stofunum, sem allar lágu við útvegg, voru fjórir líf- verðir i hverri. Þannig voru 12 lífverðir á hverja hlið hússins, eins og myndin sýnir. En stundum liélt hann herráð með 10 helstu iif- vörðunum, og þá gat hann jafnan raðað þannig niður i stofurnar, að 11 menn væru á hverja liús- lilið. Hvernig fór liann að þessu? Skrítlur — Þú veist bara ekki hve óstjórn- lega mig hefir langað til að gera þetta, — öll árin sem við höfum verið giftl — Pipnlagningamaðurinn vilt Ijúka þessu sem fyrst, — liann hef- ur svo mikið að gera.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.