Fálkinn - 13.06.1947, Blaðsíða 13

FALKINN
13
KROSSGÁTA NR. 636
Lárétt skýring:
1. Gata í Rvík, 12. efni, 13. inetra-
vara, 14. skaut, 16 fæöi, 18. gang-
ur, 20. bera, 21. tónn, 22. fáguö,
24. fótabúnað 26. ósamstæðir, 27.
biblíunafn, 29. liillu, 30. gat, 32.
gata í Reykjavík, 34. tónn, 35. fljót,
37. guð, 38. samliljóðar, 39. fley,
40. fornmann, 41. friður, 42. lirylla,
43. umbun, 44. aum, 45. fangamark,
47. liljóta, 49. henda, 50. samhljóð-
ar, 51. vekring, 55. tveir eins, 56.
kasts, 57. veitt eftirför, 58. tveir
eins, 60. fæða, 62. lilé, 63. fanga-
mark, 64. önd, 66. á armi, 68. gengi,
69. sjaldgæft, 71. steikja, 73. veru,
74. ánnes.
Lóðrétt slajring:
1. Slælega, 2. skipstjóri, 3. þyngd-
areining, 4. glímukappi, 5. flík, 6.
göngulag, 7. ásynja, 8. þyngdar-
eining, 9. liljóða, bh., 10. grasbletta,
11. vonds, 12. gata i Rvik., 15. götu
í Rvík, 17. lengdarmálseiningar, 19.
gjald, 22. framkoma, 23. lágt, 24.
bæjarnafn, 25. mann, 28. ósamstæð-
ir, 29. fangamark, 31. glys, 33. þver-
tré, 34. krydds, 36. forfeður, 39
liegðun, 45. rófa, 46. kvæði, 48.'
elsku, 51. rá, 52. frosinn, 53. ósam-
stæðir, 54. tíu, 59. gróður, 61. gróf-
ur, 63. sævar, 65. viður, 66. skjóta,
67. þrír eins, 68. bil, 70. samhljóð-
ar, 71. prestur, 72. tveir eins, 73.
utan.
LAUSN Á KR0SSG. NR. 635
Lárétt ráðning:
1. Ljósvallagata, 12. Fjón, 13.
kleif, 14. kaup, 16. rós, 18. tin, 20.
kró, 21. ís, 22. dug, 24. rak, 26. A.S.,
27. pútur, 29. káfar, 30. I.P. 32.
kaflarnir, 34. H.H., 35. Rán, 37. RU,
38. ar, 39. frú, 40. Krag, 41. sá, 42.
ár, 43. tros, 44. jag, 45. TT, 47. GS,
49. áss, 50. ur, 51. Marargata, 55.
S.T., 56. Timor, 57. storð, 58. eg,
60. sek, 62. arf, 63. bæ, 64. gám,
66. all, 68. fat, 69. iður, 71. unnir,
73. mari, 74. undursamlegur.
Lóðrétt ráðning:
1. Ljós, 2. jós, 3. ÓN, 4. VK, 5.
allt, 6. leit, 7. lin, 8. af, 9. ak, 10.
tak, 11. aura, 12. Fríkirkjuvegi, 15.
Pósthússtræti, 17. kutar, 19. lafir, 22.
dúk, 23. gufustrók, 24. Ránargata,
25. kar, 28. RL, 29. Kr., 31. párar,
33. ar, 34. hross, 36. nag, 39. frá,
45. Tamea, 46. er, 48. stork, 51.
mis, 52. ar, 53. GS, 54. arf, 59. gáðu
61. eina, 63. barr, 65. mun, 66. ans,
67. lim, 68. fau, 70. RD, 71. ur,
72. RL, 73. Mg.
þér eruð lil i allt. Við vitum líka, að þér
misstuð ai' þessum fimmtíu þúsundum frá
Sneed. Halev náði í peningana, en missti þá
aftur. Og Staton varð að láta lífið fyrir þá.
Haldið þér nú að við getum gefið vður
leiðbeiningar?
Goldman horfði rannsakandi á liann. Dessi
maður liafði sýnt, að hann vissi ýmislegt um
það, sem Goldman hafði fyrir stafni. Vissi
liann meira?
Haukurinn lét Sarge um málið. Hann
fleygði kámugum matseðli til hans, og Sarge
fór að teikna á spjaldið.
Þér eruð kunnugur i Harlem, Gold-
man, og þér vitið hvar Gray Mansion er.
Þér getið komist hakmegin að húsinu með
því að fara þessa blindgötu liérna. Svo far-
ið þér mjóan stig, þangað til þér komið inn
í hlið. Þér farið inn um það og gangið með-
fram múrnum, þangað til þér komið að
sliga, sem liggur utan á iiúsveggnum, upp
á aðra hæð. Dyrnar eru ólæstar, en frá for-
salnum á annarri hæð komist þér niður á
miðja neðstu hæð.
Sarge sýndi lionum rissið og Goldman at-
hugaði það nákvæmlega.
Og hvað á ég að gera þar, á miðri
neðstu hæð, sem þér segið?
— Þaðan mundi ég gera áhlaup á fram-
stöðvarnar á neðstu hæð. Fimm mönnum
með dálitlu af stórskotaliði ætli ekki að verða
skotaskuld úr þvi.
Eg skil ekki hvað þér meinið með
þessu, sagði Goldman. — Er það svo að
skilja að þið séuð tveir hershöfðingjar, sem
vantar her?
Meiningin er sú, að það er bófaflokkur,
sem hefst við þarna i Gray Mansion sagði
Sarge. — Og þar getur verið eftir einhverju
að slægjast. Nú hefi ég sagt yður hvernig
þér getið komist inn i húsið án þess að
nokkuð heri á. Það á eitthvað að gerast þar
siðdegis á morgun, eftir að dimmt er orðið.
— En hvað kemur þetta þessum fimmliu
þúsundum við?
— Ef þér viljið ná i manninn, sem tók
fimmtíu þúsundin eftir að Haley hafði verið
drepinn, þá liefi ég nú sagl yður stund og
stað til þess. Ef maðurinn lætnr ekki pen-
ingana af hcndi með góðu.
Goldman sat nm stund og hugsaði málið.
Honum fannst þetta fremur léleg saga. Og
hann hafði ekki jafn mikinn áhuga á
henni og hann liafði fvrir mönnunum tveim-
ur, sem höfðu gerst svo djarfir að koma
hingað og stinga upp á þessu við hann. -
Hann komst að þeirri niðnrstöðu að hann
mætti ekki láta þá sleppa út að svo stöddu.
Þeir vissu of mikið um hann, hvað sem
öðru leið, svo sem sögunni um Gray Mans-
ion. Þeir vissu meira að segja um samband
lians við Ballard og að liann hélt stundum
til þarna i Glerhauskúpunni.
Eg er að velta því fyrir mér hve litla mögu
leika þeir hafa til að komast út liéðan,
liugsaði hann með sér. — 'Allt í lagi, piltar!
sagði hann svo. — Þetta lítur hara vel út.
Bíðið hérna dálitla stund. Það sitja nokkr-
ir menn og bíða eftir mér þarna inni. En
ég skal vera kominn aftur eftir fimm mín-
útur.
Og svo hvarf hann inn í stofuna þar sem
hinir sjö sátu.
— Þetta er þynnsta súpan, sem ég hefi
nokkurntíma borið á borð, sagði Haukur-
inn og liló.
— Hún er varla þynnri en sú, sem Gold-
man ætlast til að við gleypum, sagði Sarge.
— En ég hugsa nú að við fáum hann til að
koma í Gray Mansion með hófana sína
samt.
Nú liðn nokkrar mínútur. Sarge kveikli
sér i vindli, og hann varð að nola tvær eld-
spýlur. Ekki var fyrr slokknað á seinni eld-
spýtunni en Bambúkkinn og félagar lians
tveir stóðu upp og gengu hægt að útgöngu-
dyrunum. Þeir börðu á þær og var hleypt
út. Nokkrum mínútum síðar komu þrir
menn út úr hliðarstofnnni og fóru út. Þá
voru fjórir inenn eftir hjá Goldman.
Síminn hririgdi frammi í harnum. Þjónn
kom lilaupandi inn og drap á dyrnar á hlið-
arstofunni. Hann gaf einhver skilahoð og
svo kom Goldman út og skálmaði löngum
skrefum fram í barinn.
Goldman var ekki kominn aftur framan
úr barnum þegar í hjöllu glumdi i stof-
unni. Og allir spruttu upp.
XXXII. önnur leið út.
Það var líkast því að brunaboði hefði
hringt, en þó varð ekkert óðagot þarna.
Borðið næst innganginum var flutt til, og
mennirnir tveir, sem höfðu setið við það,
lijálpuðu til þess. Hurð á þilinu var slcotið
til hliðar, og sást þar inn í litla kompu. All-
ir fóru að dyrunum og fleygðu skammhyss-
um, kylfurn, hnífum og öðrum handvopn-
um inn í kompuna. Svo var liurðin dregin
fyrir aftur, borðið sett fyrir framan hana,
og mennirnir tveir setlust niður aftur eins
og eklcert hefði komið fyrir. Þetta alll tók
ekki nema tvær mínútur. Hinir gestirnir
settust líka aftur, hver á sinn stað.
Goldman kom fram úr barnum.
— Allt í lagi, piltar. Verið þið hara ró-
legir. Eg var að fá hoð um að nokkrir lög-
reglusnápar væru á leiðinni hingað í heim-
sókn. Þeir skulu ekki finna neitt hér, og
þetta er víst okkur óviðkomandi. Það er
víst þessi Haukur, sem þeir eru að leita að.
Svo minntist hann hinna tveggja, sem
hiðu eftir honum.
— Þið getið eins vel komið inn líka, sagði
hann.
Haukurinn og Sarge stóðu upp og fóru
með honum. Hinir fjórir voru horfnir, og
járnstigi i einu horninu sýndi, hvaða leið
þeir liöfðu farið út. Þeir munu hafa kosið