Fálkinn - 13.06.1952, Blaðsíða 6

6
FÁLKINN
20.
UOS og SKUGGAR
Framhaldssaga eftir Adelaide Rowlands.
Miohael stóð á fætur og fór að ganga
um gó'lf. Hann kveikti sér í vindlingi,
dró að sér nokkra teyga, en fleygði
honum síðan frá sér aftur. Síðan sagði
hann með dálítið hrjúfri rödd:
„Já, en góða mamma. Það hlýtur að
koma að því, að ég verði fullþroska
eins og aðrir. Þú hefir of lengi skoð-
að mig sem litla drenginn þinn, og
ég hefi alltaf talið þitt álit algilt. En
það kemur að því.... “
„Já, ég skil,“ greip Marcella fram í
fyrir honum. „Eg lield líka, að sérhver
hafi rétt til að ráða örlögum sínum að
svo miklu leyti, sem hann getur.“
„Já, það finnst mér,“ sagði Michael,
og röddin var ekki laus við hinn hrjúfa
hljóm. „Hvað er svo sem hægt að segja
um það, iþegar foreldrarnir vilja ráða
giftingu barna sinna? Eg lield, að það
séu skoðanir iþeirra, sem hafa i liuga
að giftast, sem skipta aðalmáli í þessu
tilliti, en ekki skoðanir foreldranna
eða annarra.“
„Alveg rétt, drengurinn minn,“ sagði
Marcella. „En segðu mér nú eitthvað
um hana ömmu þína. Það er sagt að
henni liði ekki sem best. Er hún enn
þá í Kent?“
Andlit Michaels breyttist strax og
'hann varð aftur sjá'lfum sér líkur.
„Já, mér þykir leiðinlegt að amma
skuli vera lasin. Hún fékk slæmt kvef
og 'henni gengur illa að losna við af-
leiðingarnar. Eg fer oft að heimsækja
hana þarna suður frá. Hún hefir elst
í útliti. Eg 'hefi aldrei vitað, hve gömul
hún er, en hún hefir sennilega verið
yngri en Sophie frænka.“
„Nei, hún var eldri,“ svaraði móðir
hans. „Þú minnist'Sophie Martingate
sem veikbyggðrar og undarlegrar per-
sónu, en ég þekkti hana áður, þegar
hún var full af lífsgleði, og fjöri. Hún
var aldrei beinlínis lagleg, en hún var
ákaflega aðlaðandi. Hún var gædd sól-
skinseðli,“ hélt Marcella áfram hugsi,
„en eldri systir hennar — hún amma
þín — liélt henni alltaf niðri, og þær
voru svo ólíkar, að þær gátu aldrei
orðið samrýndar. Eg lield þó varla,
að Sophie hafi verið eins illa við syst-
ur sína og henni við hana. Amma þin
hataði liana.“
„Já, amma getur hataðl“ sagði Mioh-
ael með lágri röddu.
Móðir hans kinkaði kol'li. „Þegar
mér verður hugsað til þess tíma, er
Sophie var hrifin af Roger Charlbury,
þá tekur mig sárt til hennar. — Jæja,
það er annars gott, að þú heimsækir
gömlu konuna reglulega. Iiún mun
áreiðanlega kunna að meta það. Henni
þykir mjög vænt um þig, Micky. Eg
vildi óska, að ég gæti gert eitthvað
fyrir hana. Eg hefi enga ástæðu til að
láta mér þykja vænt um hana, en hún
•var móðir hans Teds, og þess vegna
á hún rúm i hjarta minu. — En hvernig
er það, úr því að hún er úti á landi
enn þá — hefir hún séð Elísabetp?“
„Jú, við fórum þangað einu sinni
saman. Við fórum í bifreið, og ég held,
að sú heimsókn hafi heppnast mjög
vel,“ sagði Michael. „Amma var mjög
hrifin af Elísabetu. Hún sagði við mig
á eftir, að Elísabet væri fallegasta
unga stúlkan, sem hún hefði nokkurn
tíma séð. Þá geturðu séð, að amma er
hrifin af eiginleikum, sem þú metur
litils. Hún er hrifin af svipköldu og
dálítið stoltu fólki, en geðjast síður að
þeim tilfinningaríku og meyru.“
„Og hvað fannst Elísabetu um
hana?“ spurði frú O’Malley.
„Eg held, að þær liafi verið hrifnar
hvor af annarri. — Þú veist náttúru-
lega, að Judith hefir heimsótt ömmu,
Judith á góða vinkonu — ungfrú
Briggs — sem ég hefi séð sem snöggv-
ast. Hún býr í húsi í námunda við
ömmu. Jane Briggs er fyrirtaks
stúlka,“ hélt Michael áfram. „Eg kenni
i brjósti um hana, þó að fólk kunni
að hlæja að því, er það heyrir, að hún
er milljónamæringur! En hún á bróð-
ur, sem hún er í miklum vandræðum
með. Hann er óduglegur og staðfestu-
laus. Judith hefir beðið mig um að
hafa félagsskap við þennan unga
Briggs, sem virðist vera að þvi kom-
inn að lenda út í óreiðu og flækings-
líf. En ég er hræddur um, að við
eigum alls ekkert sameiginlegt. Eg
hefi heimsótt hann og boðið honum
að borða hádegisverð með mér, en við
höfum ekkert til að tala um ann-
að en peningana hans. Og fólk gerir
hann áreiðanlega ruglaðan með því
að tala ekki um annað. Það er eins
og allir vilji ná i þá, og vilji aðeins
vera með honum peninganna vegna.
Þú getur hugsað þér hve ill áhrif þetta
hefir á hann. Eg get lika vel skilið, að
systir hans skuli hafa áhyggjur út af
honum.“
„Jú, við konurnar, sem höfum til-
finningar," sagði Marcella, og þ_að
vottaði fyrir biturleika í röddinni,
„gerum okkur oft óþarfaáhyggjur. Við
óskum alltaf alls hins besta til handa
þeim, sem okkur þykir vænt um. Og
við viljum reyna að leiða þeim fyrir
sjónir, hvað sé hollt og gott og 'hvað
sé það ekki, án þess að eftir því sé
tekið. Finnst þér þetta rangt Michael?“
Michael fór til móður sinnar og t,ók
um hálsinn á henni.
„Elsku mamma min. Þú mátt ekki
vera reið við mig. Og þú mátt ekki
vera svona bitur. Það er svo ólikt þér.
Heldurðu að ég skilji ekki, hvers
vegna þú hefir áhyggjur út af mér. Eg
er ástfanginn af Elísabetu — hræði-
lega ástfanginn — en ég veit, að sú
ást er vonlaus.“
Móðir hans leit á hann. Það voru
tár i augum hans.
„Hvernig vonlaus?"
Hann yppti öxlum.
„Hvað get ég boðið henni. Hún er
mjög metorðagjörn — það hefir hún
sagt mér. Eg á ekkert. Eg á allt mitt
undir ömmu. Eg liefi að vísu nokkur
laun fyrir starf mitt, en ég get ekki
gefið Elísabetu það, sem hún óskar.“
„Þú getur gefið henni ást, vináttu
og félagsskap — með eðlisgæðum þín-
um getur þú fyllt líf hennar sólskini,
Micky.“
„Já, það hélt ég líka i fyrstu, en nú
veit ég betur. Horfur mínar eru þann-
ig, að ég get ekki gifst neinni. Eg held
næstum því, að ég bregði mér bráð-
lega burt frá öllu hérna til annarra
Fallhlífar þær, sem nú eru í notkun,
eru ófullnægjandi, þegar um það er
að ræða, að fleygja sér út úr flugvél-
um, sem fara hraðar en hljóðið. Þess
vegna eru Englandingar um þessar
mundir að gera tilraunir með nýja
fallhlífargerð, en nota þó að svo
stöddu brúðu til tilraunanna. Hún er
gerð úr stáli, tré og gúmmíi. —
Berlínarhúsmæðurnar eru vanar sínu
af hverju hvað kjötverðið snertir, en
samt hrökk ein húsmóðirin við, þegar
hún sá að verðið var 1 mark fyrir i4
kg. En þegár hún gætti betur að sá hún
að grísin var úr marsípani. —
Sir Leslie Boyce, lordmayor Lundúna-
borgar, sem er ættaður frá Ástralíu,
fékk fyrir skömmu heimsókn af
„landa“ sínum. Það var þriggja vetra
kengúra, allvel tamin og siðuð, sem
var látin heilsa upp á borgarstjórann
ásamt þremur stallsystrum sínum. —
Þær eiga að fara í dýragarð borgar-
innar, almenningi til skemmtunar. —
Yngsta „glamour girl“ í Hollywood er
þessi litla telpa, sem sést hér í fang-
inu á mömmu sinni. Hún heitir Katr-
ina Baxter Hodiak, og er 3/z mánaðar
gömul, þegar myndin var tekin. —
Ný uppgötvun, sem gerð hefir verið,
hefir gert fólki kleift að hafa tyrkn-
eskt bað heima hjá sér. Það er ekki
vatn og gufa, sem notað er, heldur
sest maður inn í hólk, og í honum eru
lampar, sem varpa frá sér infra-rauð-
um geislum, svo að maður svitnar.
Það er ekkert því til fyrirstöðu, að
maður geti svarað í síma eða hlustað
á útvarp meðan maður er í baðinu.
>ai
Þýskur aflraunamaður, Charly Bohm,
vekur um þessar mundir mikla at-
hygli á Circus Medrano í París, fyrir
sterkar tennur. Hann ber 15 stóla,
eins og sýnt er hér á myndinni. —