Fálkinn - 11.02.1955, Síða 3
FÁLKINN
3
Þjóðleikhúsið:
„Fædd í gær“
Þjóðleikhúsið liafði frumsýningu á
gaman'leiknum „Fædd í gær“, eftir
Garson Kanin, laugardagskvöldið 5. ]).
fn. Húsfyllir var og tóku áhorfendur
leiknum mjög vel.
Garson Kanin er Bandaríkjamaður,
rúmlega fertugur að aldri, og hefir
hann fengist við leikstjórn, leikrita-
gerð og kvikmyndagerð um alllangt
skeið. Auk þess hefir hann leikið
nokkuð sjálfur. Eina gamanleikritið,
sem hann hefir samið og hefir hlotið
miklar vinsældir, er „Fædd í gær“,
eða „Born Yesterday", eins og það
lieitir á frumniálinu. Það var frum-
sýnt á Broadway Í946, og fór Judy
mönnum þjóðarinnar um fingur sér
í skjóli peningavaldsins, ásamt fylgi-
konu sinni, Billie Dawn, sem stendur
á ennþá lægra vitsmuna- og þroska-
stigi en Harry. Við söguna koma auk
þeirra lögfræðingur Harrys, Ed Dev-
ery, blaðamaðurinn Paul Verrall, sem
fær óvænt tækifæri til að koma Billie
til nokkurs þroska, svo að lífsviðhorf
hennar breytist, Eddie Brock, sendi-
tík Harrys, Hedges öldungardeildar-
þingmaður og kona hans, starfsfólk
gistihúss og nokkrir fleiri.
Þóra Friðriksdóttir fer með hlut-
verk Billie. Er leikur hennar skemmti-
legur og mjög athyglisverður, þar
Þóra Friðriksdóttir sem Billie Dawn og Benedikt Árnason sem Paul
Verrall.
Holliday þá með aðalhlutverkið. Síðar
var það kvikmyndað, og fór sama
leikkonan þá einnig með aðalhlut-
verkið. Var sú mynd sýnd hér nýlega.
„Fædd i gær“ er í þremur þáttum og
gerist í lok síðustu styrjaldar. Aðal-
persónur leikritsins eru þau Billie
Dawn og Harry Brock. Harry er
snöggsoðinn milljónamæringur, sem
hefir hagnast á skran- og brotajárns-
sölu. Hann er ófyrirleitinn og stígur
ekki í vitið, þótt hann sé næmur á
peningalykt og svífist einskis til þess
að færa sér hana i nyt. Harry er kom-
inn til Washington til að vefja ráða-
sem hún cr alveg óreynd leikkona,
nýlega brautskráð úr leikskóla Þjóð-
leikhússins. Spáir þessi byrjun mjög
góðu um framtíð hennar á leiksviðinu.
Valur Gíslason leikur Harry Brock,
og eru mikil tilþrif í leik lians, enda
nutu leikhúsgestir túlkunar hans á
hinum vellauðuga, en vitgranna brota-
járnssala, í ríkum mæli.
Benedikt Árnason leikur blaða-
manninn af mikilli smekkvísi og sama
er að segja um Rúrik Haraldsson í
hlutverki lögfræðingsins.
Klemens Jónsson leikur Eddie
Brock og Gestur Pálsson öidungar-
Þóra Friðriksdóttir og Valur Gíslason í aðalhlutverkunum (Billie Dawn
og Harry Brock).
Valur Gíslason sem Harry Brock og Helgi Skúlason sem aðstoðarfram-
kvæmdastjórinn.
deildarþingmanninn. í smærri lilut-
verkum eru þau Anna Guðmunds-
dóttir, Helgi Skúlason, Rósa Sigurðar-
dóttir, Guðrún Ásmundsdóttir og
Erlingur Gíslason.
Indriði Waage annast leikstjórn
þessa skemmtilega gamanieiks og
hefir tekist það ágætlega. *
Mendés-France
Frökkum í átta ár. Þar var hann ó-
deigur. „Ef ég hefi ekki fengið frið
við Indó-Kína fyrir 20. júli segi ég
af mér!“ sagði hann. Og hann fékk
friðinn, þó að ])að væri harður friður
fyrir Frakka — nokkrum klukkustund-
um eftir að fresturinn sem liann liafði
sett sér, var liðinn.
Mendés-France er fæddur 1907.
Lögfræðingur. Varð þingmaður fyrir
róltæka flokkinn 1932, 25 ára. Árið
1938 varð hann ráðherra í stjórn
jafnaðarmannsins Leon Blums., en
segir sig úr stjórninni vegna þess að
liann sér livert stefnir. Hann krefst
vígbúnaðar af Frakka hálfu og reynist
sannspár. Hann er í fíughernum.
Neitar að ganga að uppgjöf Petains,
flýr til Norður-Afríku, er handtekinn
og fluttur til Frakklands. Flýr til
London 1941, er boðið að taka sæti í
útlagastjórn de Gaulle en afþakkar
það, en gerist sprengjuflugmaður. En
Framhald á bls. 14.
Píerre Mendés-France hefir tví-
mælalaust vakið meiri athygli en
nokkur annar stjórnmálamaður sem
komið liefir fram á sjónarsviðið að
undanförnu. Lengi sat liann í forsæt-
isráðherraembættinu þó að hann
hefði hætt sér út í að taka ákvarðanir,
sem virtust tvísýnar. Og um sumt hef-
ir honum orðið vel ágengt, en hins
vegar þurfti hann að segja af sér,
er Tunismálið var komið í strand.
Hann hafði djörfung til að binda
enda á hið óvinsæla stríð í Indó-Kína,
sem hvílt liefir eins og martröð á
Rúrik Ilaraldsson sem Ed Devery.