Fálkinn - 27.04.1956, Side 10

■'Í'SÍ-
10
FÁLKINN
i'i'i'Si'i'i'Si'SifSi'i'Si'SSi'SSi'SSi'SSSSSSi'i'i'Sifi'ifi'itifSi'iafSidiifiWXitiVS&WXitXSititititififSiti'ia'ifi'SSSSSSi'i'i'Si'i'Si'i'i'Si'i'iti'SSi'i'i'i'i'i'SSSSi'i'i'S'iti
BÆNCJÍ5T KLUMPUR og vinir hans
* MYNDASAGA FYRIR BÖRN *
10.
— Bravó! Þetta verður hjólaskip. Mik- —• Þetta er fríðasta skip, sem ég hefi séð, Klumpur! — Nú er það bundið og fer ekki. Við
ill hugvitsbjörn ertu, Klumpur! Negldu Mér þykir sómi að vera vinur annars eins höfðingja skulum sækja Skegg og krakkana og lofa
oara, ég skal halda. og þú ert. þeim að sjá.
— Það er gaman að skipið skuli vera tilbúið. — Sjáðu hann Skegg. Hann situr á sama — Dikkadikk! Vaknaðu, Skeggur, við ætl-
Mig er farið að langa til sjós. — Já, okkur stað og áður og gætir hússins. um að fara að sigla. Þú ert víst orðinn leiður
veitir ekki af tilbreytingu. á einverunni.

— Já, og svo stendur húsið ekki
ncma steinsnar frá fjörunni.
— Ekki meira stjórnmálarifrildi
hér!
* jSkrítlur *
Frægur aðmíráll vildi alltaf láta
undirmenn sína sem sjálfráðasta og
beita sínu eigin tiyggjuviti. Einu sinni
fékk hann skeyti frá einum skip-
herranum: „Hefi villst í þoku. Á ég
að snúa við á stöðvarnar eða halda
áfram á ákvörðunarstaðinn?“
Aðmírállinn sendi svarskeyti: „Já.“
Eftir stutta stund kom nýtt skeyti:
„Eigið þér við að ég eigi að snúa við
eða halda áfram?“
Og nú svaraði aðmírállinn: „Nei.“
Bjössi getur ekki svarað einni ein-
ustu af spurninguni kennarans rétt,
svo að hann þrýtur alveg þolinmæð-
ina og fær Bjössa tíeyring og segir:
„Farðu út í apótek og keyptu vit fyrir
þetta.“
— Já, sjálfsagt. Á ég að segja að
það sé handa yður, kennari?
Æringinn A. P. Herbert spurði einu
sinni Ghurchill um álit hans á ræðu,
sem nýlega hafði verið haldin í neðri
málstofunni.
— Það lilýtur að hafa verið góð
ræða, sagði Churchill, því að í henni
voru allar venjulegu.stu setningar sem
ég þekki úr daglega lífinu. Það eina
sem ég salcnaði að heyra ekki var
„Notið sjóinn og sólskinið!" og
„Gleymið ekki að hneppa klaufinni
áður en þér farið út!“
„Ég hefi keypt mér bíl, og borgaði
hann með píanóinu minu.“
„Það er óvenjulegt að bílasalar taki
píanó í skiptum.“
„Já, það er undantekning. En þessi
bílasali á lieima á hæðinni fyrir neð-
an mig.“
Amerískur bankaræningi gerði
gjaldkeranum þetta freistandi titboð:
„Ég tek af yður 2000 dollara, en þér
skuluð segja að ég liafi rænt 10.000
dollurum, og ef ég næst þá skal ég
standa við það.“
•— Ég verð að fá kauphækkun, herra
forstjóri, til að geta borgað alla kjól-
ana, sem konan mín kaupir í hvert
skipti, sem hún fer í náttklúbb með
yður.
— Pabbi, hvers vegna takast brúð-
hjónin í hendur fyrir altarinu?
— Þetta er formsatriði, drengur
minn. Hnefakapparnir takast líka í
hendur áður en þeir byrja að siást.
— Þetta er nefndin frá 1888. Hún
var skipuð til þess að gera tillögur
um nýja skattamálalöggjöf.
— Flýttu þér heim eftir skærum,
barnið mitt!