Fálkinn - 01.06.1956, Síða 7

FÁLKINN
7
persóna og listamaður. Þó vakti þetta
hvorki stærilæti né stórbokkaskap hjá
iionum, en hann fór að h'afa meira
gaman af að vera innan um fólk en
áður.
Hann keypti sér lóð rétt hjá „Pick-
fair“ — húsi Douglas og Mary í
Beverley Hills og reisti þar stórt hús,
með sex svefnherbergjum og fimm
baðklefum. Á lóðinni lét hann líka
gera tennisvöll og sundpoll, sem var
nákvæmlega eins í laginu og hinn
heimsfrægi harði hattur hans. Þetta
var ekki eintómur óþarfi. Cliaplin
gerði alitaf sitt ýtrasta til að halda sér
líkamlega heilbrigðum. Það vilja sjálf-
sagt ekki margir trúa því, að sú
íþróttagrein var ekki til, sem Douglas
Fairbanks nágranni hans fór fram úr
honum i!
Þó að Chaplin hefði mikið að starfa
og tæki þátt í samkvæmislifinu
gleymdi hann ekki gömlu kunningj-
unum. Það fara litlar sögur af rausn
Chaplins, en þó er það staðreynd að
hann sendi uni 50 manna smærri og
stærri ávísanir á hverri viku.
Sumt af þessu fólki voru ættingjar
í Englandi. Einn þeirra hafði sungið
i íhúsagörðunum þegar Chaplin var
barn.
Þegar Pola Negri kom til Hollywood
urðu þau Chaplin óaðskiljanleg, og
eftir nokkrar vikur varð það kunnugt,
að þau væru trúlofuð og ætluðu að
giftast bráðlega. Tveimur mánuðum
síðar fór trúlofunin út um þúfur og
brúðkaupinu var aflýst.
LITA GREY.
Um þessar mundir hafði Chaplin
byrjað á nýrri mynd, „Gullæðinu",
og hann varð að hafa sig óskiptan við
það. Hann liafði iokið við handritið
og fór að svipast um eftir stúlku i
aðalkvenhlutverkið. Að vanda vildi
hann helst fá stúlku, sem væri óvön
að leika i kvikmynd — stúlku, sem
liann gæti vanið og stjórnað sjálfur.
Ungar og fallegar stúlkur skrifuðu
honum og höfðu tal af honum. Yms-
ar þeirra stöðvuðu hann á götu eða
settust að honum á veitingahúsum.
Hann talaði við þær og liristi höfuðið.
Sumar fengu að koma fyrir mynda-
vélina til reynslu, en engin þeirra
dugði.
Einn daginn fékk hann heimsókn.
Ung stúlka sem hét Lita Grey.
Jim Tully, vinur Chaplins, segir
svo frá þessu: — Hún átti heima hjá
mexikanskri móður sinni og afa og
ömmu, i litlu liúsi i Los Angeles. Hún
var fátæk en maður gleymdi því hve
fátæklega liún var til fara, vegna þess
hve falleg hún var. Hún var aðeins
1C ára en frek eins og sjóræningi og
áhyggjulaus eins og vindblærinn.
Tully segir: -— Hún var miður gefin
en allar liinar, sem reyndar liöfðu ver-
ið, en Chaplin tautaði í sífellu: „Stór-
fenglegt! Stórfenglegt!“ Hann var
beinlínis lieillaður af henni og lét
hana fá hlutverk hinnar fjörugu dans-
stelpu i myndinni.
Og nú voru auglýsingabumburnar
barðar tii að kynna Litu. Henni var
iýst sem „ekta dóttur Kaliforniu". Það
var skrifað um „hin djúpu, brúnu
augu“ hennar og „fagurt fílabeins-
hörund“.
Cliarlie og Lita voru saman — alltaf
og ails staðar. Þegar Cliaplin var
spurður livernig honum litist á hana,
svaraði hann: — Þetta er girnilegt
lcvendýr — það er allt og sumt.
Charlie hugsaði sig um og sagði
svo: — Já, ég veit það. Ég erti hana
i gær. Hún játaði að iienni þætti sér-
staklega vænt um mig af þvi ég er
Charlie Chapiih. Ef ég liefði verið
venjulcgur skrifstofuþjónn mundi hún
ekki hafa litið við mér.
En samt fór liann með hana og allt
hennar hyski á afskekktan stað í
Mexico. Hann sagðist ætla að taka
þar nokkur atriði í myndina, en
blaðamennina grunaði eitthvað, og
þeir eltu hann.
Þeir voru svo margir að þarna varð
ös í þorpinu. Charlie hataði þetta
tilstand, en bjó samt allt i liaginn
undir að giftast Litu.
NÝ GÖNUGIFTING.
Eftir að Lita, móðir hennar og
amma voru fluttar heirn i stórhýsi
Chaplins í Beverley Hills, leið ekki
á löngu þangað til hann sá að hann
hafði keypt köttinn í sekknum. —
Lita hafði enga liugmynd livernig
ætti að stjórna heimili, og hirti ekki
um að læra það. Húsið, sem var fyrst
og fremst karlmannabústaður, var
alltaf ful.lt af vinum hennar, sem flest-
ir voru statistar hjá kvikmyndafélög-
unum.
Einn daginn tilkynnti Chaplin að
önnur stúlka ætti að taka við hlulverki
hennar í „Gullæðinu“. Hún ætti barn
í vonum, sagði Chaplin. Hann vænti
þess að hún mundi breytast til liins
betra við það. En það var eitthvað
annað.
Oft bar það við að Ghaplin ráfaði
um göturnar eftir strangan vinnudag,
því að lnisið var fullt af fólki. Líkt
Chaplin og Jackie Coogan í „The Kid“.
og þegar Mildred Harris hafði verið
hjá honum — en hara enn verra.
Sonur hans fæddist vorið 1925 og
var skirður Charles Spencer í höfuðið
á föður sinum.
„GULLÆÐIГ.
Svona var ástatt heima þegar
Chaplin hélt áfram með „Gullæðið“.
Georgia Hale tók við hlutverki Litu
Grey, og mörg atriði í myndinni varð
að taka upp aftur, atriði sem hann
hafði eytt margra mánaða vinnu í.
Þegar myndinni var lokið sagði hann:
Kímniskáldið Mark Twain kom inn
i bókaverslun í New York og spurði
eftir nýútkominni bók. llún var til.
— Hvað kostar hún? spurði Mark
Twain.
— Fjóra dollara.
— En ég er blaðamaður. Fæ ég ekki
afslátt?
— Sjálfsagt.
— Og rithöfundur. Fæ ég ekki af-
slátt út á það?
— Sjálfsagt.
— Og hluthafi i forlaginu ... Fá
þeir ekki ...
— Vitanlega ...
— Og ég er kunnur maður. Þér haf-
ið sjálfsagt heyrt nafnið Mark Twain.
Fær maður ekki eitthvað út á það?
— Heyrið þér, hr. Mark Twain,
sagði böksalinn. — Ég vil borga yður
einn dollar strax, fremur en að eiga
á hættu að þér haldið áfram.
Þá brosti Mark Twain, tók upp
budduna, borgaði og fór.
— Ég ætla að kaupa sígarettur
handa henni systur minni.
— Virgina?
— Nei, lnin heitir Jónína.
— Mikil vandræði eru það hve þcir
sýna dónalegar kvikmyndir núna.
Það er blát-t áfram siðspillandi.
— Já. En þetta vill l'ólkið nú sjá.
— Jú, það held ég. Ég varð að
slanda í tvo tíma í biðröð i gær til
að ná í miða.
„Þetta er myndin, sem ég vona að
fólk muni mig fyrir.“
Það var lengsta mynd hans —
nærri þvi helmingi lengri en „The
Kid“ og hann var 14 mánuði að gera
hana. Hún kostaði milljón dollara en
hann hafði nærri þvi þrjár milljónir
upp úr henni.
Chaplin hafði tekist að gera eina
frægti myndina enn, þrátt fyrir heim-
ilisástæðurnar.
Lita átti von á öðru barni. Það var
strákur og var skírður Syd, í höfuðið
á bróður Chaplins og ráðsmanni.
En hjónin nálægðust ekki fyrir
þetta. Charlie var sígramur yfir
gestaganginum heima. Ilann forðaðist
að koma heim en fór í staðinn til
Marion Davies, sem átti lieima í
Santa Monica, og var með henni og
Hearst blaðakonungi á kvöldin.
Lita eyddi ósköpunum af peningum
og hjónin rifust oft. Þó tók fyrst í
hnúkana eitt kvöldið er Chaplin kom
heim og hitti ýmsa vini Litu mikið
drukkna. Hann bað þá að hypja sig
burt, en þá varð Lita uppvæg og fór
á burt með báða drengina.
Hún heimtaði skilnað. Málaflutn-
ingsmenn hennar liirtu mest af því
sem Chaplin átti, heimili hans og
kvikmyndastöðina. Hann stóð á flæði-
skeri og gat ekki einu sinni gefið út
ávisun, því að löghald hafði verið lagt
á allar eigur hans.
Og blöðin komu daglega með „upp-
ljóstranir“. Chaplin hafði átt að halda
við Mernu Kennedy, vinkonu Litu.
Chaplin þagði, en honum leið illa.
— Lita hafði meira en milljón dollara
upp úr skilnaðinum.
í næsta blaði: Talmyndin kemur
— en Chaplin þegir.
Stórhýsið, sem Chaplin byggði sér í Beverley Hills við Los Angeles. IIús-
ið og kvikmyndastöðin var selt 1953.
★ Skrítlur *
— Hvað er klukkan?