Fálkinn - 14.12.1960, Blaðsíða 33
um. Mig hryllir við baslinu, sem mundi
bíða mín við hliðina á þér. Ég verð
hérna eftir. Fyrirgefðu mér. — Marja.“
Ég æpti og fór eins og elding heim
til Wráls. Hringdi svo ákaft, að bæði
Wrál, frúin og þjónninn komu fram í
anddyrið.
„Hvað gengur á?“
„Konan mín,“ stundi ég. „Gefið þið
mér konuna mína aftur! Hún er það
eina, sem ég á og ann í veröldinni."
Gömlu hjónin störðu bæði undrandi
á mig.
„Hún er hérna, þið felið hana fyrir
mér,“ hrópaði ég í örvæntingu. „Þjónn-
inn ykkar kom með boð um að hún
ætlaði að borða miðdegisverð hérna.
Hleypið þið mér inn til hennar!“
Loksins opnaði Wrál munninn. „Góði
Ivar, þetta er einhver misskilningur.
Konan yðar hefur ekki komið hingað
í dag. Mállaus af skelfingu benti ég á
þjóninn, sem var að læðast út. — „Jak-
ob!“ hrópaði Wrál, „hefur þú farið með
skilaboð til Ivars í dag?“ — „Já, Ein-
sika greifi fékk mér bréf og gaf mér
peninga til að fara með það,“ stamaði
þjónninn.
„Einsika?“
Wrál dró mig með sér inn í bóka-
stofuna. „Kæri Ivar, ef það er sem mig
grunar, þá skaltu láta mig um þetta
mál. — Ég á ýmislegt vantalað við
greifann, og þú skalt fá fulla uppreisn.
En dæmið ekki konuna yðar of hart
fyrr en við höfum komizt að samheng-
inu í þessu.“
Ég lá í sjúkrahúsinu, þegar ég fékk
meðvitundina aftur. Það var aðfanga-
dagskvöld, eins og í dag. Wrál og kona
hans voru komin til að óska mér gleði-
legra jóla. Marja var það fyrsta, sem
mér datt í hug, og hryllilegur veruleik-
inn varð mér ljós.
„Góði vinur, hugsaðu ekki meira um
hana,“ sagði Wrál dapur. Hún er farin
eitthvað út í buskann með Einsika. Ég
gerði mitt ítrasta til þess að afstýra
þessu, en það mistókst. Ég get ekkert
gert frekar, vinur minn. Gleymdu henni
og leitaðu huggunar í listinni.“ Hann
talaði fyrir daufum eyrum. Undir eins
og mér var sleppt undan læknishendi,
veðsetti ég úrið mitt og aðra fjármuni,
til þess að geta farið að leita. En sú
leit varð til einskis. Og peningarnir
þrutu og ég varð að fara í sjúkrahús
aftur.“
Glóðin á arninum var nær kulnuð
og nærri því dimmt í stofunni. Dimm-
ur skuggi var á andliti vinar míns.
„Hefurðu aldrei séð hana síðan?“
Hann kipptist við, er hann heyrði spurn-
inguna. Eftir drykklanga stund hélt
hann áfram:
„Jú — einu sinni — jólakvöld eitt
fyrir mörgum árum. Ég var farinn að
leika aftur og hafði helgað mig listinni
af lífi og sál. Við vorum að leika í litl-
um bæ, ekki langt frá borginni, sem
ég var að tala um áðan. Ég var seint
Frh. á næstu síðu.
Öldin átjánda
Rit þetta gerir sögu vora á átjándu öld
sams konar skil og sögu 19. og 20. aldar
var gerð í ritverkunum Öldin okkar og Öld-
in sem leið. Efnismeðferð og allt form rits-
ins er með nákvæmlega sama sniði og í
hinum ritverkunum báðum. Það er byggt
upp sem samtíma fréttablað og prýtt mikl-
um fjölda mynda. Og ÖLDIN ÁTJÁNDA
var sannarlega ekki tíðindafá. Hér er því
margt til frásagnar, forvitnilegt og fróð-
legt í senn. — Jón Helgason tók ritið sam-
an. — Ib. 280,00.
„ALDIRNAR“ eru kjörbœkur allra ís-
lenzkra heimila.
Islenzkt mannlíf
Þriðja bindi af hinum listrænu frásögnum
Jóns Helgasonar af íslenzkum örlögum
og eftirminnilegum atburðum, myndskreytt
af Halldóri Péturssyni listmálara. — Fáar
bækur, sem út hafa komið á xmdanförnum
árum, hafa vakið eins einróma lof og þess-
ar bækur Jóns Helgasonar. — Ib. 185.00.
„Þessi höfundur fer listamannshöndum
um efni sitt, byggir eins og listamaður af
þeim efniviði, sem hann dregur saman eins
og vísindamaður.“
Dr. Kristján Eldjárn,
þj óðminj avörður.
Maðiir lifandi
Meinfyndin og bráðskemmtileg bók eftir
þúsundþjalasmiðinn Gest Þorgrímsson,
myndskreytt af konu hans, Sigrúnu Guð-
jónsdóttur. — Það er dauður maður, sem
ekki skemmtir sér kostulega við lestur
þessarar bókar, og lesandanum mun jafnan
finnast sem hann sjái glettið og spotzkt
andlit höfundarins að baki blaðsíðnanna
í bókinni, meðan á lestrinum stendur. Og
ekki skemmir það, að ýmsir nafnkunnir
borgarar koma hér við sögu. — Ib. 135.00.
By§surnar í
Navarone
Höfundur þessarar bókar, Alistair Mac
Laan, er víðlesnasti og tekjuhæsti rithöf-
undur í heimi nú á síðari árum. Auk þess
sem bækur hans koma út í risaupplögum
á ótal tungumálum, eru þær kvikmynd-
aðar jafnskjótt og þær koma út. Ástæð-
urnar fyrir þessu eru þær, að bækur hans
eru mjög vel skrifaðar og ákaflega spenn-
andi. Um Byssumar í Navarone skal að-
eins þetta sagt: Það þarf sterkar taugar
til að lesa þessa bók og óvenjulegt vilja-
þrek til að leggja hana frá sér hálflesna.
— Ib. 150.00.
IÐUNN
Skeggjagötu 1 — Reykjavík
Sími 12923.