Fálkinn - 07.02.1962, Side 32

var það þessum kvenmanni að kenna,
hugsaði Wolfgang bálreiður.
Julian gekk inn til sonar síns, en
hann settist ekki.
— Hvað var það?
— Það er viðvíkjandi þessum and-
styggilega söguburði ...
— Hvaða söguburði?
— Ég var í Stúdentafélaginu í gær,
og þar heyrði ég — ég á við, að þú
veizt, að það er talað heilmikið um
Gabr.... um ungfrú Holthuys....
Wolfgíing gleymdi því, sem hann
ætlaði að segja fleira, því að faðir hans
horfði svo undarlega á hann.
— Hvað er það, sem þú hefur heyrt?
— Ég veit, hver hefur komið þessum
orðrómi af stað.
— Já einmitt, hver það?
— Ég myndi ekki láta þetta slúður
skipta mig neinu, ef ég væri þú, pabbi.
Julian beið óþolinmóður.
— Komdu þér að efninu, strákur, þú
veizt, að mér geðjast ekki að rósamáli.
Hvað heitir sögusmettan?
— Hohenperch prins.
Wolfgang starði hræddur á umskipt-
in, sem urðu á föður hans. Hann roðn-
aði og fölnaði á víxl.
— Hohenperch, æpti hann.
-— Já pabbi.
— Sá ógeðslegi flagari, það andstyggi-
lega svín.
Julian d.ró hendurnar úr vösunum, og
beygði höfuðið. Hann líktist helzt reið-
um tarfi. Andartak leit út fyrir að hann
ætlaði að ráðast á son sinn. Svo sneri
hann sér við og flýtti sér út úr her-
berginu.
Wolfgang reyndi ekki að stanza hann.
Andartaki síðar sat Julian við stýrið
á bif.reið sinni. Hann ók eins og vitstola
maður gegnum bæinn. Hann var ekki
í vafa um leiðina . . . Það ískraði í heml-
unum, er hann nam staðar fyrir framan
hús Hohenperchs, og stökk út úr bif-
reiðinni.
Hann sparkaði upp hliðinu og flýtti
sér upp trjágöngin. Síðan þrýsti hann
fingrinum á dyrabjölluna ...
Það liðu fáeinar sekúndur, ef til vill
hálf mínúta. Svo glamraði í öryggis-
keðjunni, dyrnar opnuðust, og prinsinn
gægðist út eins og refur í greni.
Þegar hann sá Julian, varð hann ná-
fölur og hörfaði aftur á bak um leið
og hann reyndi að loka dyrunum. En
Julian varð á undan honum.
Hohenperch hélt áfram að hörfa und-
an honum, þar til hann rak sig á vegg-
inn beint á móti. í fyrsta skipti í lífi
sínu var hann reglulega dauðhræddur.
— Mætti ég spyrja hvers vegna þér
komið hingað? sagði hann.
— Þér spyrjið að því, hvæsti Julian.
Ég hef brátt lokið erindi mínu .. .
Eldsnöggt lyfti hann hægri höndinni
og veitti prinsinum högg í andlitið.
Hann kveinaði um leið og hann féll aft-
ur á bak. í fallinu lenti höfuð hans á
horninu á dragkistu, er stóð þar. Julian
gekk þungum skrefum að dyrunum.
Áður en hann fór út, sneri hann sér
32 FÁLKINN
við. Hohenperch lá á bakinu með út-
rétta arma. Hörundsliturinn var orð-
inn fjólublár, augun voru lokuð og hann
átti erfitt með andardrátt. Julian stóð
dálitla stund grafkyrr og starði á mann-
inn, sem hreyfðist ekki. Það greip hann
ógurleg hræðsla. Hvað hafði hann gert?
Framh. í næsta blaði.
17 ára liuglæknir
Frh. af bls. 11
andartak og sé þá tvo svipi sitt hvoru
megin við höfuð hans.
Sérstœðir svipir.
— Segðu mér eitt, Guðmundur. Hvað
fylgir mér?
— Það fylgir þér miðaldra kona, hún
er langleit og toginleit, en hefur kinn-
beinin hátt. Hún er hæggerð í fasi, sýn-
ist vera skapkona. Hún hefur mikið
skap, en leynir því. Ennfremur er með
þér lítill drenghnokki, hann er breið-
leitur og hefur pétursspor á hökunni.
Þessi lýsing er mjög furðuleg og
merkileg. Lýsingin á konunni kemur
alveg heim við lýsingu langömmu minn-
ar, sem jarðsett var 30. marz 1949, en
lýsingin á drengnum getur vel átt við
móðurbróður minn, en hann lézt árs-
gamall árið 1921 úr lun'gnabólgu. En
gamla konan, langamma mín, hélt mjög
upp á drenginn.
Það er nú aðeins hálftími þangað til
skipið á að láta frá bryggju. Ljósin
glampa á firðinum og við og við fellur
snjóflygsa á þilfarið.
— Mér líkar bezt á sjónum, segir
Guðmundur um leið og ég kveð hann.
Þar er friður til þess að hugsa um þessa
hluti. Og þar er ég ekki eins oft ónáð-
aður og í landi. Skyggnir menn mega
ekki ofkeyra sig á þessu, þótt maður
reyni að hjálpa öllum sem til manns
leita, þá er þessum hæfileikum tak-
mörk sett og maður verður að stunda
sína vinnu.
Albert (iluAmiiiidiison
Frh. af bls. 15
að augu mín opnuðust loks fyrir þessu
smátt og smátt vegna þeirra uppeldis-
áhrifa sem ég varð fyrir hjá K. F. U M.
Ég var orðinn nítján ára þegar ég
fór aftur í skóla. Mörg ár sem nota
hefði mátt til nytsamra hluta voru liðin.
íþróttahreyfingin og heimilið höfðu
togast á og íþróttahreyfingin haft bet-
ur framan af.
Nú er þetta nokkuð breytt og ég
held að sú starfsemi sem séra Bragi
Friðriksson stjórnar fyrir Æskulýðs-
ráð hafi bætt hér mikið um.
— Hverjar ráðleggingar mundir þú
vilja gefa ungum mönnum til þess að
verða bjargálna?
— Ég vildi leggja þeim þau ráð og
leggja áherzlu á, að nota tímann vel
meðan þeir eru ungir. Búa sig þá á
sem beztan hátt undir lífsstarfið hvað
svo sem það verður. Láta ekki áhuga-
mál eins og t. d. íþróttaiðkanir draga
úr námi á þeim árum, sem hverjum
og einum er nauðsynlegt að byggja sig
upp og búa sig undir lífsstarfið.
— Hafa kynni þín af mönnum er-
lendis meðan á knattspyrnuferli þínum
stóð fært þér viðskiptasambönd eða
auknar tekjur?
— Ég eignaðist marga mjög góða
vini erlendis. Ég er með umboð fyrir
ýmis fyrirtæki í Frakklandi sem fram-
leiða vélar og rafmagnstæki og eru í
þungaiðnaðinum. Einn vinur minn og
golf-félagi er einn af erfingjum að
Hennessy koníaksverksmiðjunum. Hann
bað mig að hafa umboð fyrir það hér.
Við mundum halda betri kunningsskap
í framtíðinni fyrir bragðið, sagði hann.
Þessir vinir mínir eru allir vel settir
menn og þeir gera allt sem þeir geta
til þess að ég svelti ekki hérna, sagði
Albert og hló.
— Þú ert þá eftir allt hamingju-
samur með þitt hlutskipti?
— Já. því skyldi ég ekki vera það.
Ég á góða konu og góð börn. Ágæta
félaga víðsvegar, hér og annarsstaðar.
Hefi átt glaða og skemmtilega daga,
ferðast um og notið þess að sjá mig um.
Því skyldi ég ekki vera ánægður með
mitt hlutskipti? Sv. S.
• L 0 L l ó V
L / F A fí p 0
E F 5 'T U (2 H
__________________/4 / /V /V / L
H 'fl L F U /2 D UFLm'OdHHFllG /?
SHE /dr'OV/Pfl/FS / U rtfl/V /? V
L/£SfiELr//S/:ns///SH//?'o/ fí
'0 <r fí T /? £ fl /? /n/fí /? E L fí s fí /V jc
sj 'o v 'fí /< l a /y>m ujb/y/v/ 'tz> fí
'Ó U P P S // E /? fl '0//EIFrr/FIE>U/?r/
K.L B s S / Ct O /? Fr UE> U /n U M r) ff V
KEHTfíCTUt/Er/D/ PfíD/flLE I
U L R P 'o /? S R / £ /? • /? ff H U /? /n
Gr fl U L / // • T'O /V N U fl / /y fí fí
e r / lct/tf u l e cr R / Er/rJDr/ n
F ■ K fl £F r 3/£T / /FSfl'OLEfí-N
fl 5 / r/fl flSBSTÚES'OTffB/ S
HflHDT'ÓKflP'O T£fC/?flcTriev
s m'flT FE K u v 5 L /n? / fl r/ L / F R
'fl 12 V fl /C U P fí /? U 'fl L U F fl N£ fí
LF£V / s fí SJCfl /?F / Nr/Bu ó / U
\/EÐ fí s rs/?fí/?KflL/ 5 / S fl L fl
íCrO A r/ '0 /< fl /v fl S /< e r/ flflP / /v CT u
"o /2'fl'A /CUL£>/ L B Cr& /? / /?/v / /2
1T O F /< U /?L / /? ST fl U /?/YYfl / /p|-
Geysimargar lausnir bárust við 50.
krossgátu Fálkans. Að venju var dreg-
ið úr réttum lausnum og verðlaun hlýt-
ur að þessu sinni Rósa Jensdóttir Laug-
arnesvegi 102. Reykjavík. Rétt ráðn-
ing birtist hér að ofan.