Fálkinn - 04.04.1962, Qupperneq 16

HLÁTURINN
LENGIR
LÍFIÐ
Við miðdegisverðarboð eitt var
Mark Twain eitt sinn borðherra May
Sinclair, sem var enskur rithöfundur.
Þetta var þöglasta borðdama, sem
Mark Twain hafði nokkru sinni setið
við hliðina á. Enda þótt hann reyndi
að hefja samræður, svaraði hún ekki.
Hún sagði varla orð meðan á máltíð-
inni stóð.
Þegar máltíðinni var lokið, leiddi
Mark Twain hana að dagstofudyrun-
um. Um leið og hann opnaði þær
fyrir hana, horfði hann fast á hana
lyfti fingrinum upp að vörunum og
sagði: — Uss.
Þegar fólkið hafði fengið sér sæti
í dagstofunni upphóf skáldkonan sína
raust: — Hvers vegna gerði hann
þetta? spurði hún húsmóðirina.
— Ég sagði ekki eitt einasta orð.
★
Kennslukonan í sunnudagaskólan-
um horfði skelfingu lostin á teikningu,
sem einn nemenda hennar hafði gert.
— En þetta er kúreki á leið inn í
vínbúðina, sagði hún og sló sér a lær.
— Já, svaraði barnið. — Það er
hann. En hann er ekki að fara þangað
til þess að drekka. Hann ætlar bara
að skjóta einn mann.
★
Enskan knattspyrnuþjálfara dreymdi
einhverju sinni, að hann væri dauður
og væri staddur í himnaríki, þar sem
sankti Pétur bað hann um að safna
í lið. Augu þjálfarnas tindruðu,
þegar hann byrjaði að velja og sá
alla kappana, sem stóðu umhverfis
hann. Þarna voru allar gömlu hetj-
urnar frá Hudderfield, Wolverhamp-
ton, Leeds o. s. frv.
-—- Þetta verður mesti leikur sem
nokkru sinni verður háður, hugsaði
hann með sjálfum sér.
Á sama augnabliki hringdi síminn.
Það var fjandinn sjálfur, hann var
að spyrja frétta.
— Þið hafið enga möguleika á að
16 FÁLKINN
sigra, sagði þjálfarinn. Ég hef beztu
leikmenn í heimi.
— Það veit ég ósköp vel, svaraði
skolli. En ég er með alla dómarana.
k
Stuttu fyrir jól kom amerískur olíu-
konungur inn í virðulega franska list-
munaverzlun og keypti þrjú málverk
eftir Van Gogh, fimm eftir Picasso,
sex eftir Toulouse —• Lautrec og
nokkrar myndir eftir Monet, Manet
og Corots.
— Við skulum nú sjá, sagði hann
við konu sína. — Nú höfum við keypt
jólakortin. Nú skulum við fara og
kaupa gjafirnar.
★
Elsa belja var á beit öðrum megin
við gaddavírsgirðinguna. Allt í einu
sá hún Ferdinand bola hinum megin.
Elsa blikkaði Ferdinand og hann
stökk yfir girðinguna til hennar.
— Ert þú Ferdinand naut? spurði
hún.
— Kallaðu mig bara Ferdinand,
sagði hann. Girðingin var hærri heldur
en ég hélt.
Tveir Texasbúar stóðu upp við
kádiljákana sína og reyktu Havana-
vindla.
Þá segir annar: — Þegar maður
hugsar um það, að forfeður okkar
höfðu hvorki bíla, flugvélar né síma,
þá verður manni hugsað til þess,
hvernig í ósköpunum, þeir hafi eigin-
lega farið að Því að lifa.
— Það gátu þeir heldur ekki, svar-
aði hinn og beit í vindilinn. — Þeir eru
jú allir dauðir.
★
Verksmiðjueigandi var að sýna
viðskiptavini frá löndunum austan
járntjalds verksmiðjur sínar. Þá var
flautað í miðdegismat og hundruð
verkamanna flýttu sér burt. Þá varð
gesturinn hræddur.
— Þeir eru allir að flýja, sagði
hann. Getið þér ekki stöðvað þá.
— Þér þurfið ekki að óttast neitt
um þá, þeir koma aftur.
Gesturinn leit efins á verksmiðju-
eigandann, en þegar flautað var aftur,
komu mennirnir til vinnu. Litlu seinna
hófu þeir samningsgerðina.
—Nú, með tilliti til þeirra véla,
sem þér höfðuð áhuga að kaupa .. .
Viðskiptavinurinn frá járntjalds-
löndunum greip fram í fyrir honum:
— Það skulum við ræða seinna, sagði
hann. — Segðu mér fyrst, á hvað viljið
þér láta þessa flautu?
k
Hún var að lesa tölur yfir fædda
og látna.
— í hvert skipti, sem ég anda, deyr
einhver, sagði hún.
— Jæja, sagði hann. Hefurðu notað
tannkrem?
Dómur
Bandaríska kvikmyndin ,,Dómurinn í
Niirnberg“ hefur hlotið geysigóðar
móttökur gagnrýnenda í öllum þeim
löndum, þar sem hún hefur verið sýnd.
Hinn kunni gagnrýnandi New York
Herald Tribune, Paul V. Beckley, kaus
hana fjórðu beztu mynd ársins 1961.
Á undan henni voru aðeins Ljúfa líf,
Vest Side Story og Sunnudagskvöld og
mánudagsmorgun. Vonandi líður ekki
á löngu þar til íslenzkir kvikmynda-
húsgestir fá að sjá umrædda mynd.
„Dómurinn í Nurnberg“ er gerð af
hinum fræga leikstjóra Stanley Cram-
er og með aðstoð fjölmargra kunnra
leikara í Hollywood hefur hann búið í
listrænan búning réttarhöldin gegn
leiðtogum nazista eftir heimsstyrjöld-
ina síðari. í myndinni koma fram
nokkrir leikarar, sem ekki hafa sézt
á hvíta tjaldinu í fjölda ára.
Þarna fá menn tækifæri til að sjá
aftur Marlene Dietrich og Judi Gar-
land, sem ekki hafa fengizt við kvik-
myndaleik árum saman.
Marlene Dietrich leikur ekkju
prússnesks liðsforingja, sem tekinn