Fálkinn - 29.03.1965, Síða 39
..••V-.v-v.-í. '• •' "• ■
íssvBvftí'SP
P»SsS:Ss«v
Illll
mrh 'l ''vv^3
■ ■
. . ■■•
•wanwMMWMMA
11111
8111«®
■
SAMLOKA MEÐ EGGJUM, TUNFISKI OG SKINKU
Notið dagsgamalt franskbrauð, sem skorið er í 4 hluta
langsum. takið allar skorpur af (notaðar í brauðmylsnu).
Brauðlengjurnar eru ekki smurðar með smjöri en lagðar
þannig saman:
Leggið ofan á fyrstu lengjuna 3 söxuð, harðsoðin egg og
um 100 g af hráum, söxuðum sveppum, sem hefur verið
velt upp úr 1—2 tsk. af sítrónusafa, áður en þeim er bland-
að ásamt eggjunum samanvið mikið kryddaðan og þykkan
majonnes. Ef karsi eða söxuð steinselpa er til er henni
stráð ofan á.
Önnur brau’ðlengjan lögð ofan á og síðan smurð með
þunnu lagi af majonnes, þar ofan á er lagt lag af túnfiski
(úr dós), einnig gott að nota soðna rauðsprettu eða rækj-
ur og rækjur og humar. Smyrjið þunnu lagi af majonnes
ofan á.
Þriðja brauðlengjan lögð ofan á, á hana er smurt smur-
osti, sem hefur verið hrærður sundur með rjóma og saxaðri
skinku (nál. 3 vænar sneiðar) blandað saman við, smátt
söxuðum lauk eða klipptum graslauk stráð yfir.
Fjórða brauðlengjan lögð ofan á. Nú er smjörpappír vætt-
ur í ísköldu vatni þerraður og síðan vafinn þétt utan um
brauðið, leirþurrka vafin utan um og brauðið geymt á
köldum stað með léttu fargi.
Þegar brauðið er orðið samfellt er það þakið með osta-
kremi þ. e. s. smurosti, sem hrærður hefur verið sundur
með rjóma og kryddaður með pipar og sellerisalti. Rifflið
hliðarnar með gaffli, sem vættur er í heitu vatni.
Skreytt með agúrkusneiðum. tómatsneiðum og steinselju
eða karsa. Ef nýtt grænmeti er ekki fyrir hendi má t. d.
notast við sýrðar agúrkur eða olivur.
Nú er eplatími. Sumir láta
sér nægja að þurrka eplin
með þurrum klút, en eplin
verða fallegri og girnilegri,
sé dropi af salatolíu látinn
á hvert epli, áður en það er
þurrkað.
Þegar vaðstígvélin blotna
að innanverðu er hægt að
þurrka þau fljótlega með
hjálp ryksugu. Setjið slöng-
una á útblástursgatið og
stingið henni svo ofan í stíg-
vélið, sem skorðað er við
þröskuld eða vegg.
Séu stígvélin orðin grá og
mött, þá bætir það nokkuð
að bera á þau fljótandi bón.
FALKINN
39