Verkalýðsblaðið - 04.07.1978, Blaðsíða 8

Málgagn EIK(m l)
Gerist áskrifendur
Áskrift greidist á giró 12200-9
íBYRGPAKMAEl'R : ALBERT EIN'ARSSOS
1 árs áskrift: kr. 2500
1^2 árs áskrift: kr. 1500
Til átlanda: kr. 4000
Stuðninssáskrift: kr. 50Ó0 '
OBIXSGÖTU 30, Posthálf 51Í6,
Reyk.iavík, sfmi: 20212
í Hefni útfarar Alúýðublaðsins:
„Og pá trylltist Gvendur Jaki ”
•rætt við Atla Rúnar Halldúrsson
"Þaö væri þá helst til þess
að auglýsa eftir nýrri vinnu"1
svaraöi Atli Rúnar Halldórsson
þegar Verkalýösblaðið haföi
samband við hann og baö hann
að segja nokkur orö f tilefni
útfarar Alþýðublaðsins. Atli
SUNDRUNGARSTARF
ENDURSKOÐUNARSINNA.
f heild má segja að Kefla-
vfkurgangan hafi verið vel
heppnuð og jákvætt skref f
baráttu SHA. Hinu ber ekki að
leyna að nokkuð támahljáð var
f raeðum og öðru menningarefni
f göngunni, þar sem ekkert var
minnst á hættuna sem okkur
stafar af heimsvaldastefnu
Sovátríkj anna. Þar voru þá
tvaer undantekningar þar sem
var ræða Sigurðar Jáns tflafs-
sonar f Hafnarfirði og framlag
Nafnlausa sönghápsins f Kápa-
vogi.
Að venju reyndu fálagar
Fylkingarinnar að nota göngima
til að vekja athygli á sjálfum
sár. I þetta skiptið þorðu
þeir þá ekki að mæta með fána
4. Alþjáðasambandsins sem þeir
hafa þá oft flaggað áður f að-
gerðum SHA. ástæðan fyrir
þeirri hæversku er sennilega
hin megna andstaða sem slík-
cir einkasýningar þeirra hafa
mætt meðal almennra herstöðva-
andstæðinga. Trotskfistar
reyndu hins vegar allt sém
þeir gátu til að sundra sam-
stöðunni í göngunni, m.a. með
þvf að hrápa vfgorð sem ekki
samræmast grundvelli SHA. í
stað þess að halda sár við
baráttu herstöðvaandstaðinga,
þ.e. baráttuna gegn allri
heimsvaldastefnu, reyndu
trotskíistar að "gera gönguna
rauðari" með þvf að þruma í
fejallarhom "verkalýðsvald
gegn auðvaldi" og annað f þeim
difr. Þeirfengu þá Iftinn hljám-
grunn hjá göngumönnum enda em
flestir herstöðvaandstæðingar
Rúnar hefur unnið á Alþýðu-
blaðinu í undanfarin tæp tvö
ár, en hætti nú ura mánaðarmót-
in júní/júlí ásamt öðru starfs-
fólki blaðsins. Mun blaðið
ekki koma út í júlí, en óvíst
er um framhaldið.
orðnir langþrcyttir á einka-
brölti trotta.
GANGA ALÞfDUBANDALAGSINS?
Alþýðubandalagið bcitti ýms-
um aðferðum til að cigna sár
aðgerðir herstöðvaandstæðinga,
setja "Alþýðubandalagsstimpil"
á gönguna f því skyni að nota
hana sár til framdráttar f kosn-
ingabaráttunni.
Fyrir Keflavfkurgönguna
vom auglýstir sfmar þar sem
fólk gat skráð sig til þátt-
töku. Einhver undarleg tilvilj-
un olli þvf að sfmaniímerin
vom þau sömu og hjá kosninga—
skrifstofu Alþýðubandalagsins
við Grensásveg. Þar sem ekki
var langt um liðið sfðan sfma-
raímerin vom birt í Þjáðvilj—
anum vegna borgarst jámakosn-
inganna hefði ekki verið fjarri
lagi að álykta að Keflavfkur-
gangan væri á vegum Alþýðuband-
alagsins.
í öllum skrifum sínum um
gönguna og aðgerðir SHA hefur
Alþýðubandalagið einnig reynt
að gera hlut sinn og sinna
"Annað hvort rej-na þeir að
gefa út vikublað, eða þá að
þingflokkurinn fer bara að
dami Vilmundar og fær inni með
"kjallara" í Dagblaðinu af og
til. Það er náttúrulega ódýr-
ara og að því er virðist mun
áhrifaríkaral Einn möguleiki
er ]íka sá, að þeir geti brúk-
að aukinn þingstyrk til að
opna á ný fvrir skandinavískar
pappírsflóðgáttir og gefið út
dagblað áfram. Mór finnst
bara andskoti lítill mórall
fyrir eigin blaðaútgáfu hjá
krötunum sjálfum, fyrst og
fremst nokkrum toppmönnum.
Ég man eftir því að á ferð um
Norðurland í vetur hitti óg
bæjarst jómarful ltrúa krata á
staðnum og hann spurði mig að
fyrra bragði livar óg vnni ( I).
Ég var dálftið hissa og sagði
manninum það og þá svaraði
hann jafnvel enn meira hissa:
"Nú, kemur það reglulega út?".
Nú svo þótti mór ekki iítið
fyndið að verða vitni að því
þegar Eiður Guðnason, nýbakað-
ur þingseti krata, rölti við á
blaðinu f aprfl lö?'' og gerð—
ist áskrifandi að "málgagninu
sínu". Ekki seinna vanna
þingmannscfna sem mcst.m, og
áspart bent á, að með þvf að
kjósa rótt geti herstöðva.md-
stæöingur stuðlað að brottför
hersins.
ÞLNGRtDISBLKKKLNGIN .
EIK(ia-l) hafa áður bent á
þá liættu að aðgerðimar nií
yrðu fyrst og fremst notaðar
til kosningaáráðurs og því
talið rangt að tengja aðgerð-
ir SHA sórstaklega kosningunum
Reynslan hefur sýnt okkur að
þetta mat var rótt. Tfmasetn-
ing aðgerðanna gaf t.d. Al—
þýðubandalagihu tækifæri til
að hamra rækilega á þeirri
stefnu sinni að þingræðisleið—
in só vænleg til sigurs f her—
stöðvamálinu og að öllu só
borgið ef aðeins er merkt rótt
við á kjördag.
Sá blekkinaráróður gengur
þó ekki öllu lengur f herstöðv-
aandstöðinga. Tvær "vinstri-.
stjómir" hafa sýnt okkur fram
á það, að ekki stoðar að
treysta á flokka sem hafa það
á stefnuskrá sinni að reka
herinn, það er ekki nóg að
Atli Rúnar H.illdórsson, t'yrrum
blaðamaður lijá AI þfðub laðinu.
fyrir blessaðann mannin!
"Annars finnst mór óg hafa
lært heil ósköp í blaðamennsk-
unni, þó ferillinn só skammur.
Menn kynnast ótal hliðum á
þjóðlífinu og verða að setja
sig inn í ólíklegustu hluti á
skömmum tíma. Ætli maður búi
ekki að Jiessu a.m.k. næstu ár-
in".
Er eitthvað minnistæðara en
annað af þvf sem fyrir hefur
borið l starfinu?
"Ætli það vaxi ekki full ..
langur lestur að ætia að telja
upp allt það sem minnistæðast
er, bæði illt og gott. En óg
held að eitt af þvl sem mér
þótti hvað mcrkilegast að kyrin-
ast só vinnubrögð margra for-
slfkir menn nái meirihluta á
Alþingi til þess að sigrar
vinnist. Eina færa leiðin til
að ná þvf markmiði að herinn
fari af landi brott og ísland
segi upp aðild sinni að NATO
er leið fjöldabaráttunnar. Sí
barátta verður að vera háð
gegn báðum risaveldunum, Banda-
stjórn?
Erfitt er að spá nokkuð f
myndun rfkisstjórnar nú. Lík—
legustu möguleikamir virðast
þó af yfirlýsingum þingmanna
vera annars vegar "nýsköpunar-
stjóm" með þátttöku Sjálfstæðis-
flokks, Alþýðuflokks og Alþýðu-
bandalags, - hins vegar niinni-
hlutastjóm Alþýðuflokks og Al-
þýðubandalags með hlutleysis-
stuðningi Framsóknar. Hið .
fyrra virðist vera vilji margra
Alþýðuflokksmanna, þannig
kamust þeir á ný í langþráð
faðmlög við íhaldið, án þess \
að eiga von á að tapa aftur öllu
sínu fylgi til Alþýðubandalags.
SÍðari kqsturinn virðist vera
vilji Framsóknar, sem þar með
mundi halda áfram að hafa sterk
tök á þingi, án þess að þurfa
vstumanna verkalýðshrevfingar—
innar bak við tjöldin. Það
sem óg hef s'jálfar sóð er svo
sem ekki margt, en meira en
nóg. Þeir njóta þess ennþá
verkalýðspáfarnir að engin
stór blöð eru til sem hafa bol-
magn til að standa upp í hár-
inu á þeim og fletta ofan af
starfsháttum i'eirra. Verka-
lýðsforystan rniui okki sitja á
friðarstóli þegar Verkalvðs-
blaðið verður stzerra og át-
breiddaral Við blaðamenn á Al-
þýðublaðinu höfðum stundum
spumir af baráttu verkafólks
á einstaka vinnustöðum, oftast
f Reykjavfk og Kópavogi. Við
hringdum þá gjaman f forystu-
menn Dagsbrúnar og Framsóknar
til að heyra hvað þeir ætluðu.
að gera í málinu, en venjulega'
var svarið það' að "málið væri
svo viðkvæmt", þetta væri á
"samningsstigi" o.s.frv. Ef *
við lótum okkur ekki og sögð-
umst samt ætla að skrifa um
viðkomandi mál, þá var farið
að röfla og jafnvel að hafa í
hótunum. Ég man í fljótu
bragði eftir þremur damum um
þetta. Eitt varðaði verkamenn,
að mig minnir hjá Eimskip. Eð-
varð Sigurðsson var bálvondur
yfir að um þetta mál var skrif-
að. Annað varðaði ræstingar-
konur hjá Reykjavíkurborg.
Þórunn Valdimarsdóttir formað-
ur Framsóknar var ófáeuileg til
að segja orð og taldi fráleitt
að skrifa um það - af því að
það kom atvinnurekandanum illa
og gat afhjúpað hennar eigin
aumingjaskap. Svo er það hann
rfkjunum og Sovótrfkjunum, en
getnr aldrei byggst á stuðning
við annað risaveldið eins og
ýmsir endurskoðunarsinnar
halda fram. Kröfur okkar eru
þvf:
- Gegn báðum risaveldunum
Sovótríkjunum og Bandarfkjunum
— ísland íír NATO — Herinn burt.
að taka á sig neina ábyrgð.
Alþýðubandalag virðist -
amk. f bráðina - helst kjósa
nýja "vinstri"-stjórn, undir
eigin forystu en með þátttöku
Framsóknar og krata. Sá mögu-
leiki virðist ekki vera í aug-
sýn svo að nú fær Alþýðubanda-
lagið að brjóta sinn endurskoð-
unarsinnaða heila um hvort hinna
tveggja fyrrnefndu kosta só vaai-
legri. Því að ljóst er að Al-
þýðubandalagið er tilbúið til
næstum þvf hvers sem er, ef það
aðeins fær að sitja í ríkisstjóm
Enginn þeirra kosta sem hór
að ofan eru nefndir er góður, og
enginn þeirra er betri en anngr
fyrir alþýðufólk þessa lands.
Það mun koma í ljós þegar lfða
tekur á kjörtfmabílið.
Keflavíkurganga 1978
Laugardaginn 10. jfhif s.l. var farin Keflavfkurganga á vegum
Samtaka herstöðvaandstæðinga. Með göngunni vildu herstöðvaand-
stæðingar leggja áherslu á kröfumar: xsland ifr NATO - Herinn
burt.
Um það bil 600 manns lögðu af stað frá hliðum Keflavíkuflug-
vallar um morguninn en sföan fjölgaði f hópnum, einkum cr gangan
nálgaðist Reykjavík. Lauk göngunni með fjölmcnnum lítifundi á
Lækjatorgi seint um kvöldið.
EIK(m-l) og Verkalýðsblaðið sendu göngunni kveðju, sem lesin
var upp á iltifundinum. Kveðjan hljómaði þannig: "Scndum baráttu-
kveðjur með hvatningu um fjöldabaráttu gegn báðum risavcldunum.
fsland lír NATO - Herinn burt. EIK(m-l) og Verkalýðsblaðið."
Kiörskrá________ --—,7^1
Reyk\avik?c Hva_M3 __ 29845.
kiördelld? Slm * Peir sem æ
beðnir að skrá ,7 ***" ' 9°n9i
297,0 eöa 29«,.
2,790 eða 2989. k!'"13 83348< 298<
framhald á bls.7»
1 tilefnl þess að EIK(m-l)
og Verkalýð sblaðið hvöttu fólk
til að hunsa öll framboðin til
Alþingiskosninganna og skoruðu
t fóik að skila auöu, er ekki
vegi að lfta aðeins á ár—
•ngurinn. Samtals skiluðu auðu
t öllu landinu 1852. Þeir
skiptast þannig á kjördaanin:
Reykjarfk 636 - l.l %
Reykjanes 308 - 1.1 %
g"-sturland 148 - 1.7 %
stfirðir 96 - 1.6 %
rð. restra 9o - 1.4 %
Korð.eystra 240 - 1.6 %
jiusturland 118 - 1.7 jf
Suðurland 216 -1.8%
SAMT. 1.852 - 1.52 56
Þessar tölur munu vera ámóta
og áður. Þó er sums staðar um
aukningu að ræða t.d. í Reykja-
vík, en þar nemur aukning auðra
seðla um 0.4 % greiddra atkvæða.
Ekki ætlum við okkur þá dul að
reyna að spá f hversu margir
skiluðu auðu vegna áskorana
EIK(m-l) , en ekki er fráleitt
að reikna með að við eigum þar
einhvern hlut, a.m.k. á þeim
stöðum, þar sem aðstaða okkar
til dreifingar áróðurs er best,
s.s. £ Reykjavfk, á Norðurlandi
eystra, Vestfjörðum, Reykja-
nesi og á öuðurlandi. Ljóst
er að þeir sem skiluðu auðu,
tóku afstöðu - nefnilega ^egn
öllum þeim flokkum, sem buðu
fram.
ðgildir seðlar á öllu land-
inu voru 292 eða um 0.24 %
greiddra atkvæða. Einhver hluti
þeirra er vafalaust ógildur vegna
slysni þeirra sem kusu eða van—
þekkingar, en flesf munu ógild
atkvæðl vera meðvituð eyðilegg-
ing á atkvæðaseðlinum og þar
með afstaða gegn öllum framboð-
um.
Þeir sem heima sátu voru
samtals 15.161 eða um 12.3 %
þeirra sem eru á kjörskrá.
Mikill hluti þeirra sem sátu
heima gerði það vegna meðvitaö-
rar vantrúar á alla sem buðu
fríim, og tóku þar með afstöðu
gegn þeim án þess að láta það
skýrt f ljós. Hversu stór sá
hluti er af þeim sem ekki greiddu
atkvæði er engin leið að spá.
Samtals voru því 17-3°5 sem
ekki ljáðu neinum lista atkvæði
sitt. Þetta er stðr hluti at-
kvæðabærra Islendinga, urn 13 %.
LÆUXlMAR EIK(m-l)
Fólagar EIK(m-l) eiga eftir
að ræða þessi kosningaúrslit
innan sinna vóbanda og meta
árangurinn af þátttöku sinni
f þeim með því að skora á^fólk
að skila auðu. Því má sla föstu
að við komumst langt út fyrir
raðir okkar með áróðurinn og
vöktum athygli mjög margra á
því hve vinnandi fólk hefur
lftið gagn af borgaralegu þing-
ræði. Enn fleiri munu sannfær-
ast um róttmarti þess sem við
segjum, þegar lfða tekur á þetta
kjörtfmabil, og "verkalýðsflokk-
amir" fara að sýna sitt rótta
eðli. Fólagar EIK(m-l) hafa
unnið mikið starf og leyst það
vel af hendi. Þeir hafa lært
mikið af þessari kosningaþátt-
töku, m.a. um þingræðið og
baráttuaðferðir í kosningastarfi.
Sú reynsla er dýrmæt og mun
koma íslenskum verkalýð að
gagni síðar.