Ljósberinn - 06.08.1921, Blaðsíða 8

Ljósberinn - 06.08.1921, Blaðsíða 8
4 LJÓSBERINN dugleg að hjálpa henni, svo hún þurti ekki að reyna svona mikið á sig«. »Já, Lotta litla er sannarlega ljósgeisli á heimilinu. Hún uppörfar mig og glæðir allar bjartar og góðar vonir í brjósti mínu. Finst yður ekki að eg hafa fulla ástæðu til þess að gleðjast og gefa Guði dýrð- ina fyrir hans blessuðu náðargjafir, — þrátt fyrir það, þó við verðum að spara nú í þessari miklu dýrtíð*. »En hvað segir þú nú um þetta, Anna mín? mælti mamma hennar, þegar hún hafði lokið sögu sinni. »Höfum við ekki miklu fremur ástæðu til þess að þakka Guði og vera glöð? Við líðum aldrei skort og Guð hefir gefið okkur góöa heilsu«. »Elsku mamma mín! Æ, hvað eg má fyrirverða mig fyrir framkomu mína við þig«, sagði Anna litla með tárin í augunum. Eg hefi ekki verið sólargeisl- inn þinn til þessa, en nú vil eg leitast við að verða það hér eftir«. Og Anna litla féll um háls móður sinnar, sem vafði hana að sér, kysti hana og sagði: »Það gleður mig, elsku barnið mitt, að heyra þetta, en gleymdu því aldrei, að ef þetta á að verða annað og meira en fagurt áform, þá verður þú að biðja Guð að hjálpa þér til þess að koma því i framkvæmd. Spakyrði eilt er til sem þannig hijóðar: »Barnshjarlanu má líkja við hvítt pappírsblað, sem tekur á móti illu og góðu, eftir þvi, sem á það er skrifað«.

x

Ljósberinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljósberinn
https://timarit.is/publication/362

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.