Ljósberinn - 03.08.1929, Síða 1
M*
"■p^— — —
IX. árg. Reykjavík, 3. ágúst 1929. 29. tbl.
Kærleikur. »Eg hefi ásett mér«, sagði hinn göf- uglyndi bóndi, að gefa mig fram og láta
Elskaðu náunga {iinn eins og'
sjálfan Jtig.
Bóndi nokkur fór til undirdómara eins
og bað hann að láta ^ig liafa ineðmæla-
bréf til amtinanns í næsta héraði og
gefa sér í því bréfi vottorð um ráðvendni
sína. Undirdómarinn spurði nánara út í
petta, en bóndi svaraði: »í næsta porpi
við okkur hefir maður verið settur
í fangelsi, því að haldið er, að hann
eigi heimulegan pátt í háskalegum rysk-
ingum. En ég er hárviss um, að hann
er saklaus. Hann fluttist til porpsins sakir
atvinnu sinnar, og nú er hann búinn að
sitja inni í átta vikur. Ég virði mann-
inn mikils og hefi komið einu sinni inn
til hans. Hann situr í pröngu svartholi
og ber sig mjög illa yfir konu sinni og
börnum sínum veikum; óskaði hann pess,
að börnin hans fengju að lifa svo lengi,
að hann mætti sjá pau aftur. En nú eru
börnin svo aum, að pau eiga ekki nema
fáa daga eftir ólifaða og ekki má konan
láta hann vita pað, svo að hann deyi
ekki af sorg«.
»Jæja, kæri vinur, livað viljið pér gera
til að ráða frarn úr pessu?« spurði und-
irdómarinn.
setja mig í svartholið í hans stað og nú
bið ég yður að fara pess á leit við amt-
manninn, að^ég verði tekinn í hans stað.
Eg liefi sagt konu minni að ég ætli að
fara pangað en hún veit ekki, að ég
verði að sitja í svartholi. Leiti hún frétta
hjá yður um petta, pegar hún hefir kom-
ist að hinu rétta, pá ráðið pér henni
heilt og hughreystið hana-.
Dómarinn ritaði bréfið, og í bréfinu
fullyrti hann, að bónda væri petta full-
komið alvörumál og að hann væri manna
ráðvandastur. Letta var til pess, að mál
fangans var bráðlega tekið fyrir aftur.
Og að fáum dögum liðnurn fékk liann
aftur heimfararleyfi til ástvina sinna.
Iðnin er auðnu móðir, Guð gefur peim
iðnu alla hluti.
Ekki vinnur sofandi maður sigur.
Sjaldan feliur eplið langt frá eikinni.
Tveir harðir steinar mola illa.
Oft verður mikið bál af litlum neista.