Ljósberinn - 01.06.1940, Side 19

ljósberinn
115
SKRÍTLUR
Prír stúdentar sáu virðulegan
öldung með hvítt skegg niður á
bringu. koma 1 áttina. til sín.
Pað voru í þeim æskuærsl og
þeir komu sér fljótt saman um
að slá upp á glens við gamla
manninn. »Góðan daginn, faðir
Abrah,am«, sagði einn. »Góðan
daginn, faðir lsak«, sagði ann-
ar. »Komið þér sælir, faðir Ja,-
kob«, sagði sá þriðji og rétti hon-
um höndina.
Öldungurinn hopaði undan,
lagði her.durnar aftur fyrir ba,k-
ið og svaraði: »Ykkur skjátlast,
herrar mlnir, ég er hvorki Abra-
hairn, ísak né Jakob, en ég er
Sál, sonur Kíss, er var sendur
af stað að leita að ösnum föður
síns, og sjá! ég h.efi fundið þær«.
¥
Einu sinni voru margir ríð-
andi menn á ferð 1 sveit. Pegar
farið var að dimma, komu þeir
að bæ og var bóndi úti á hlaði.
Riðu þeir hver á eftir öðrum
heim mjóa götu, er lá heim að
bænum. Heilsuðu þeir bónda
hver á eftir öðrum og héldu svo
áfram. Þegar þeir fyrstu komu
út fyrir bæinn, beygðu þeir við
og fóru bak við hann og náðu
saman við þá, sem síðastir fóru.
Komu þeir nú aftur og heilsuðu
karli sem nýir menn. Þannig
hélzt hringurinn óslitinn og
þótti bónda hér vera fjölmenni
á ferð. Seinast stcð hann kóf-
sveittur og hissa. á hlaðinu, tók
kveðjum manna í sífellu og
sagði: »Blessi þig, blessi þig,
blessi þig, blessi þig, blessi þig,
blessi þig. Skárri er það bann-
sett runan!«
★
Dómari: »Þér segið, að nábúi
yðar hafi stolið fuglum frá yð-
ur. Hvernig þekkið þér fuglana?«
Kærandi: »0, ég held að ég
þekki þá, þeir eru allir svart-
flekkóttir«.
Dómari: »Það er léleg sönnun.
Ég á líka svartflekkótta, fugla«.
Kærandi: »Því get ég vel trú-
að. Ég hefi svo sem tapað fugl-
um fyrri«.
Brúðarmærin (heldur uppi
brúðarslörinu): »Giftis.t ég nú
Dpdda líka?«
Sti andferðaskip er að leggja
af stað. Það er búið að pípa
þrisvar og skipið er að fara frá
bakkanum. En 1 mannfjöldanum
á landi er stúlka, sem ætlar að
fara á skipinu, í óðaönn að
kveðja vinkonur sínar. Kallar þá
skipstjóri til hennar og segir.
»Jæja, þér komið þá með næstu
ferð', ef þér verðið þá búin að
kveðja,«.
★
Vinnukona (kemur inn í mat-
arbúð): »Ég ætla að biðja yður
að selja. mér 2 kíló af laxi«.
Verzlunarmaður: »Á það að
vera frampartur eða afturpart-
ur?«
Vi.nnukonan: Ja, það veit ég
nú ekki. Ætli það sé ekki bezt
að b,afa það læri?«
★
A (hrifinn): »Ekkert er eins
gott og gæsasteik!«
B: »Nú segir þú ekki satt.
Gæsasteik er svei mér betri en
»ekkert««.
SAGAN UM VEIÐINA M I K L U.