Ljósberinn - 01.04.1953, Síða 7
ljdsberinn
31
*
litf/vtii' 11 t'tt ttstnt:
Sunnudagaskóli K.F.U.M. 50 ára
Nú eru liðin fimmtíu ár síðan Sunnudaga-
skóli K.F.U.M. í Reykjavík var stofnaður.
Það var ungur verkfræðingur, sem lokið
hafði námi við Hafnarháskóla og var ný-
kominn heim, er átti frumkvæðið að stofnun
hans.
Hafði hann starfað við sunnudagaskóla í
Kaupmannahöfn og veitt honum forstöðu um
skeið, á meðan hann las við háskólann.
Þetta starf var honum mjög kært, því að
hann elskaði frelsara sinn og vildi vinna að
eflingu ríkis hans, sem sagði: — Leyfið
hörnunum að koma til mín, og bannið þeim
það ekki, því að slíkra er Guðsríki. Hann
hafði sjálfur reynt, að það er sönn hamingja
fólgin í því að þjóna Jesú, þess vegna vildi
hann leiða börnin til hans.
Þessi ungi maður, sem var félagi í K.F.U.M.
f®rði það í tal við séra Friðrik Friðrikssson
°g fleiri, að stofnaður væri Sunnudagaskóli,
°g varð það að ráði.
Skólinn var settur 8. marz 1903. Þennan
dag
var mjög mikið óveður. 16 börn komu
a þessa fyrstu samkomu Sunnudagaskólans
°g varð að fylgja börnunum heim að henni
lokinni, vegna veðurofsans.
Þessi litla byrjun varð að miklu starfi, sem
nú hefur haldið áfram óslitið síðan í 50 ár.
Ungi verkfræðingurinn, sem var stofnandi
Sunnudagaskólans, var Knud Zimsen, er síðar
var borgarstjóri Reykjavíkur um langt skeið.
Hann var forstöðumaður skólans frá byrjun
°g gegndi því starfi hátt á fjórða tug ára,
brátt fyrir miklar annir við margháttuð störf.
Er hann lét af starfi við skólann var hann
°rðinn mjög þrotinn að heilsu.
Eftir að Knud Zimsen hætti störfum við
skólann, veitti séra Magnús Runólfsson hon-
Urn forstöðu nokkur ár, þar til núverandi
forstöðumaður hans, cand theol. Ástráður
Sigursteindórsson tók við.
Á þessari hálfu öld hafa margar þúsundir
harna sótt þennan skóla, sem byrjaði með 16
KNUD ZIMHEN, FYRRVERANDI BDRGAR-
STJDRI í REYKJAVÍK, STDFNANDI
SUNNUDAGASKÓLANS
nemendum, og margir eru þeir nú bæðir ungir
og gamlir, er geyma í hjarta sínu ljúfar og
bjartar minningar frá stundunum þar.
Starfshættir við Sunnudagaskólann hafa
lítið breytzt frá því fyrsta.
Ég ætla að lýsa því fyrir þeim, sem ókunn-
ugir eru, hvernig samverustundunum er hagað.
Eftir inngöngusálminn er flutt bæn. Þá er
lesin trúarjátningin, og öll börnin taka undir.
Síðan er sungið bænarvers. Á eftir er sunginn
sálmur. Þá er lesinn ritningartextinn, sem er
til hugleiðingar þann dag og á eftir sungnar
lofgjörðir. — Guði sé lof og dýrð fyrir sinn
gleðilega boðskap. Þá er börnunum skipt í
flokka eftir aldri, og hver kennari fer með
sinn hóþ þangað, sem honum er ætlaður
staður í húsinu og talar við börnin um textann
og útskýrir hann fyrir þeim. Eftir 15 mínútur
eru börnin kölluð saman aftur. Þegar þau