Ljósberinn - 01.05.1936, Blaðsíða 37

LJÖSBERINN
123
Meö ketlifiiinn
Gódan daginn.
gullid mitt,
gaman er að sjá pig.
V/ertu kátur, pýid pitt.
Þad er ég, sem á pig.
Litla Stína leikur vid
Ullu kisu sí.na,
kennii henni sóma-
sið,
sidprýdina fína.
mr.
bræður þínir og' systur? Hvort sem við
hugsum til þeirra í Kína, Japan, Afríku,
eða norður við íshaf á meðal Eskimóa,
eða meðal Indíána. Þú veizt að þar eru
niargir, sem aldrei hafa heyrt talað um
Prelsarann, og börnin þar hafa ekki ver-
ið skírð til samfélags Jesú Krists. Vita-
skuld kostar ekkert að vera skírður, en
það kostar allmtikið að senda trúboða út
á meðal heiðingjanna, bygg'ja þar kirkj-
ur og skóla. og fræða þá um Drottin vorn
og frelsara, Jesúm Krist. I þeim efn-
um hefir kirkjan, sem er andleg móðir
þín, mikil útgjöld, og við ættum að reyna
að hjálpa henni, bæði stórir og' smáir.
Viltu svo gefa eitthvað til þess að hann
»litli bróðir« þinn verði skírður? Og ef
þú ekki veizt hvert á að senda aurana,
þá geturðu vafalaust fengið að vita þaö.
Aðeins þú viljir vera, með. Reyndu aö
vinna þér eitthvað inn, sem þú getur
svo gefið til þess að hann »litli bróðir«
þinn verði skírður.
(»Börnebladet«).
Til fróöleih 01 sleœtunar.
Oft er um það talað, að útlendir sjómenn
segi miklar ýkjasögur. Ein er á þessa leið:
Hansen skipstjóri er að tala við háseta sína
og segir: »Þið eruð að tala um menn, sem
íhafa mikið hár. Pið hefðuð átt að sjá hárið
á mér, þegar ég var ungur. Þá var ég einu
sinni í sjóferð sem viðvaningur á stóru skipi.
Hreptum við ofsalegt óveður, svo að skipið
ætlaði að farast. Hrópaði skipstjóri þá til
manna sinna: »Fellið seglin fljótt!« En þegar
það dugði ekki, hrópaði hann: »Fellið siglu-
trén undir eins!« En það fór á sömu leið.
Hrópaði hann þá í þriðja sinn: »Klippið hárið
af honum Hansen!« Þá brá svo viö, að skipið,
sem var að leggjast á hliðina, rétti sig við
og okkur var borgið.«
Sigurður: »Þegar ég dey, ætla ég að arf-
leiða barnaheimili að öllum eigum mínum.,<
Jón: xÞað’ er fallega og göfugmannlega gert
og sýnir réttan hugsunarhátt. En hvað er
það mikið, sem þú gefur barnaheimilinu?«
Sigurður: »Tíu börn!«
Búndi: »Svo ætla ég að kveðja yður, herra
lögmaður, og þakka yður fyrir upplýsing-
arnar.«
Lögmaðurinu: »Og borga mér tíu krónur
fyrir þær.
iiðmlinn: »Hvað er þetta? Á ég nú að fara
að borga? Þér sögðuð, að það kostaði ekkert
að spyrja.«
Lögni.: »Það er líka rétt. En borgunin er
fyrir svörin.«
Læknir: »Sofið þér vel á nóttunni?«
Sjúkllngur: Nei, ég sef ekkert.«
Læknirinn: »Vitið þér nokkra orsök til
þess?«
Sjúklingurinn: »Ja, mér var að detta í hug,
að það gæti kannske verið af því, að ég er
næturvörður og er alltaf úti á nóttunni.«
Gestur: »Það versta, sem fyrir mig kem-
ur, er að finna hár í súpunni.«
Þjónn: »Svo? Þætti yður ekki verra að
finna súpu í hárinu?«
Gatnahrcinsari: »Allii eru að tala um þess-
ar bakterlur, sem eiga að vera alstaðar. Ég