Nýtt kirkjublað - 01.06.1911, Síða 15
frÝTT KTRK.tTÍBLAf)
135
mín opinbera játning fyrir söfnuðinum; og þar að auki —
minni samvisku til daglegrar áminningar — mitt hér undir-
skrifað skírnarheiti. Jón prestur á Möðruf'elli.
:Iíomm heiliger fpeist, -Hcrre fpott.
Þes.si sálraur er einn hinna svonefndu Lúterssáhna og prent-
aður fyrst með lagi því, sem hér er, í Walters-söngbók 1524, og
sama ár í Enchiridion með íyrirsögn Lúters: Eolget der gesang
Veni sancte spiritus o. s. frv. Þessi sálmur er í rauniuni ekki
frumortur af Lúter, heldur þýddur og aukinn eftir hinni gömlu
„antifónu11 Hermanns halta (1013—1054): „Veni sancte spiritus!
.Reple tuorum corda,“ sem enn er sunginn við kennimannavígslur í
öllum kristnum löndum. í öllum eldri söngbókum vorum er sálm-
ur þessi og lagið fyrst í Hólabókinnni 1589. Hér er sálmurinn i
nýrri þýðingu og lagið með nokkrunýrra sniði heldur en það er
i eldri bókum, og með slóttu hljómfalli. J. J.
Fermingarheitin í þessu blaði.
Jatho heitir evangeliskur prestur í Köln. Er hann sem stend-
ur undir rannsóknarrótti fyrir kenningar sinar. Eigi komu þær
kærur frá söfnuði hans. Elskar söfnuðurinn hann út af lífinu og
kveðst aldrei við hann skilja. Auðvitað er reynt í rægiblöðunum
að gera Jatho prest bæði guðlausan og Kristlausan. Nú geta les-
endurnir séð i hvaða anda hann hefir undirbúið börnin til fermingar.
Hitt heitið eða „Sáttmálinn" frá hendi síra Jóns lærða, er nú
c. 100 ára gamalt. Undir það hefir ritað dóttir síra Jóns, Alfheið-
ur, föðurmóðir lektors Jóns. Minti uuga fermingarheitið á hið
gamla. Hvort um sig náði og nær kugurn og hjörtum sins tíma.
Jafnrétti kvenna.
Sé af alþingisskjölunum síðustu, að orðið hefir að ágreiningsmáli,
hvort kona í landsins þjónustu ætti að fá sömu laun og karlmað-
ur fekk eða fær fyrir alt hið sama starf.
Oss furðar að jafneinfalt réttlætismál geti nokkrum ágreiningi
valdið, enda erum vér íslendingar á undan flestum öðrum þjóðum
í þeirri grein. Það eru full 25 ár siðan konur fóru að kenna í
barnaskólanum hér í bæ, og nú munu þær í meiri hluta, og aldrei
kom bæjarstjóru til hugar, að bjóða konum lægra kaup fyrir sömu
vinnu. Aftur só eg í nýfengnu ensku kirkjublaði, að sagt er frá
því sem eftirtektarverðri nýung, að bæjarstjórnin f New York hafi
ályktað að kvenkennarar fái úr þessu sama kanp og karlmenn.