Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1962, Blaðsíða 21

síðustu árin, sem ég var hjá Pétri. Upp úr aldamótum
fórum við að smíða rjóma- og mjólkurbrúsa og beygja
saman þakrennur og rör, mest í höndunum, enda juk-
ust nú húsabyggingar.
Hvenær lýkur þú námi?
Árið 1901 útskrifaðist ég og fékk sveinsbréf í blikk-
smíði. Næsta ár vann ég áfram hjá Pétri fyrir 10 aura á
klukkutímann ásamt fæði og húsnæði.
En hvenær byrjar þú sjálfstætt?
Hinn 14. maí 1902 réðst ég í það stórræði að fá leigt
vinnupláss í húsi Þorsteins Tómassonar í Lækjargötu
10, en það notaði ég jafnframt sem íbúð. Leigan var 11
krónur á mánuði, og hafði ég miklar áhyggjur af að
geta staðið í skilum með hana. Ekki tókst mér að fá
lán í banka, því að engan fékk ég ábyrgðarmanninn.
Það, sem bjargaði mér var, að tveir kunningjar mínir
á Breiðafirði hlupu undir bagga og lánuðu mér saman
150 krónur. Fyrir þær keypti ég efni og setti auglýsingu
í blöðin og áður en varði hafði ég nóg að gera.
Brátt varð það mikið að gera í smiðjunni, að ég gat
bætt við mig manni. Hann hét Einar Einarsson, en
mörgum árum seinna stofnaði hann Blikksmiðju
Reykjavíkur. Eftir 3 ár keypti ég gamla Waageshúsið.
Það stóð þar, sem nú er búið að byggja Iðnaðarbank-
ann. Útborgun var sáralítil, en húsið kostaði 8 þúsund.
I húsinu var gott vinnupláss með nokkuð stórum út-
stillingarglugga og þar hafði ég til sölu eldhúsáhöld úr
eir og látúni og olíulampa og allt þeim tilheyrandi.
Waageshúsið seldi ég 1906 og keypti húseignina
Laufásveg 4. Þar hafði ég smiðjuna í kjallaranum, þar
til ég reisti verkstæði bak við húsið 1912, og stækkaði
það 1936.
Hefur þú ekki staðið í öðrum framkvæmdum um
ævina?
Það má víst flestu nafn gefa. Árið 1916 átti ég þátt
í athugunum á því, hvort unnt væri að vinna kalk
(steinlím) í Mógilsárlandi við Esju. Með mér voru
Daníel Daníelsson í Stjórnarráðinu og Kristján Teits-
son, afi Jónasar Sólmundssonar, húsgagnasmíðameist-
ara.
Við söfnuðum 35.000,00 krónum til framkvæmd-
anna, byggt var yfir starfsemina þar efra og fenginn
brennsluofn. En brátt kom í ljós, að fyrirtæki þetta var
miklum erfiðleikum bundið. Kolin urðu óbærilega dýr,
námuleyfið í Esjunni bundið við stutt árabil, og
neyddumst við því til að hætta starfseminni. Við gát-
um selt hús, sem byggt hafði verið efra, það vel, að
unnt var að endurgreiða allt söfnunarféð.
Um svipað leyti keypti ég í félagi með nokkrum
öðrum mönnum bát frá Noregi. Hann var 50 tonn og
hét Reginn. Við gerðum hann útí 5 ár og töpuðum ein-
ungis á útgerðinni.
Hefur þú tekið þátt í félagsstörfum?
Fyrir aldamótin gekk ég í Iðnaðarmannafélagið í
Reykjavík, og nú er ég heiðursfélagi þess. Formaður
Taflfélags Reykjavíkur var ég í nokkur ár og félags-
maður í Verzlunarmannafélaginu, einn af stofnendum
Stangaveiðifélagsins gamla. Það var stofnað árið 1916,
og voru í því 21 félagsmaður og var ég gjaldkeri þess
félags meðan það starfaði. Þá tók ég töluverðan þátt
í stjórnmálum eins og fleiri iðnaðarmenn á þeim árum.
Hefur þú ekki tekið þátt í Iðnsýningum?
f BL,KKSM.»r°"D
tinhudun

Breiðfjörds blikksmiðja og tinhúðun flutti af Laufásvegi 4 /959 í fiessi húsakynni i Sigtúni 7.
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
149