Fréttablaðið - 18.11.2009, Side 25

MIÐVIKUDAGUR 18. NÓVEMBER 2009 7hátíðarrit fríkirkjunnar ●
MEÐ LISTRÆNT „TEMPERAMENT”
„Anna Sigga á að hafa alveg frjáls-
ar hendur við túlkun og það sem á
að gera, en ég á að veita stuðning-
inn,“ segir Carl. „Við erum bæði
– hvað eigum við að segja Anna
Sigga? Erum við skapstór?!“
„Nei,” svarar Anna Sigga að
bragði. „En við erum auðvitað
bæði með temperament! Og við
finnum alltaf rétta farveginn.“
Eru ekki allir alvöru listamenn
með „temperament”?
„Ég held ég sé svolítið fljótfær
stundum,“ segir Carl hlæjandi.
„Það vill mér til happs aðAnna
Sigga heldur uppi aga hjá mér!“
„Nei, nei, þú ert ekki það sem
kallast fljótfær!“ segir Anna Sigga
að bragði og útskýrir:
„Sko, Calli er ofboðslega
„spontant“, hann framkvæmir
stundum það sem honum dettur í
hug þá og þegar. Þannig að hann
fær ótal hugmyndir – og þá kem
ég til skjalanna og fæ hann til að
halda einbeitingunni við einhverja
eina þeirra.“
HÖFUM ÓTRÚLEGT FRELSI
Samstarf tónlistarstjóranna er
auðvitað ekki bara bundið við
klukkutíma messur á sunnudög-
um.
„Við tölum mörgum sinnum
saman í síma, erum með kóræf-
ingar tvisvar í viku og sækjum
fundi með starfsfólki kirkjunn-
ar. Það er einstakt að starfa hérna
við Fríkirkjuna. Við höfum ótrú-
lega mikið frelsi að gera það sem
okkur dettur í hug.“
Myndi henta ykkur að vera í
formfastari kirkju ef svo mætti
að orði komast?
„Nei, engan veginn,“ svara þau
nánast samtímis.
„Í öðrum kirkjum væri hugs-
anlega búið að skorða okkur föst,
negla okkur niður í eitthvað form,
sem við njótum okkar síður í, ein-
hverjir aðrir eru miklu betri í því
en við,“ útskýra þau.
En eruð þið eins og Fríkirkjan,
opin, fordómalítil, víðsýn og… ?
„Já, við getum alveg tekið
undir þetta,“ svara þau að bragði
og Anna Sigga bætir við:
„Ég hef, líkt og flestir Íslend-
ingar, unnið á mörgum stöðum,
en hvergi hefur mér liðið eins vel
og hér. Mér líður betur og betur
með hverjum deginum. Mér finnst
ómetanlegt hversu okkur er sýnt
mikið traust. Við fáum að stjórna
og ráða algjörlega því tónlistar-
lífi í kirkjunni sem snýr að okkur
og það finnst mér alveg ómetan-
legt.“
Og Carl bætir við:
„Það er eins og traustið í okkar
garð, til dæmis af hálfu prestsins,
vaxi og vaxi. Séra Hjörtur Magni
hefur örugglega mikið vitað um
Önnu Siggu og kirkjugrunn henn-
ar, en ég efast um að hann hafi
nokkurn tíma heyrt mig nefndan
fyrr en ég sótti um starfið!“
„Hvaða hvaða,“ segir Anna
Sigga. „Þú ert frægur!“
LÁTUM FORMIÐ ÞJÓNA OKKUR, EKKI
HEFTA
Þau segja verkaskiptingu milli
þeirra vera alveg skýra en í fyrstu
hafi þau vissulega þurft að „máta
sig“ hvort við annað:
„Við urðum að gæta þess að við
værum ekki bæði að gera sama
hlutinn. Í fyrstu skiptum við á
milli okkar að velja sálmana og
þar var nú Anna Sigga betri en
ég!“ segir Carl hlæjandi. „Ég las
hver væri boðskapur þessa sunnu-
dags og leitaði svo í sálmunum
hvað hentaði, en þegar ég mætti á
fund með mínar hugmyndir sagði
ég að ég hefði valið viðkomandi
sálma einfaldlega vegna þess að
mér þættu þeir fallegir.“
„Já, í sálmabókunum eru tillög-
ur að sálmum fyrir hvern sunnu-
dag, en við veljum heldur sálmalög
út frá því hvort fólk kunni lögin,“
segir Anna Sigga. „Við hvetj-
um kirkjugesti til að syngja með
okkur. Við förum því ekkert endi-
lega eftir því sem stungið er upp
á í sálmabókinni eða út frá hverju
er lagt í predikun, heldur veljum
sálma sem fólk þekkir eða einföld
lög sem fólk er fljótt að læra. Það
er í raun mjög einfalt hvernig við
vinnum þetta. Við höfum ákveð-
ið að láta formið ekki hefta okkur,
heldur þjóna okkur.“
„Mér finnst alveg dásamlegt að
fá að starfa hér,“ segir Carl. „Ég
er kominn á aldur og ætla að reyna
að þegja yfir því. Svo framarlega
sem ég fer ekki að flippa út vona
ég að enginn taki eftir því á hvaða
aldur ég er kominn! Trúarleg tón-
list ristir dýpra en mörg önnur.
Ef ég hefði verið sæmilega skýr
í kollinum fyrir 47 árum, þegar
ég hitti Róbert A. Ottósson á árs-
hátíð í Lídó hefði ég starfað við
þetta alla tíð. Róbert kom til mín
og sagðist vilja taka mig sem nem-
anda í cantorsnám og ég þyrfti
ekkert að borga fyrir. En hugur
minn stefndi annað! Ég hef spil-
að fyrir forseta Þýskalands, for-
seta Íslands, á dansleikjum með
Fimm í fullu fjöri, Hauki Mort-
hens, Lúdó sextett, með Ólafi Gauk
og Ragga Bjarna – og nú með séra
Hirti Magna og Önnu Siggu. Ég
hef semsagt spilað víða, allt frá
því að sitja við skemmtara milli
rekka í stórverslunum að kirkju-
orgeli Fríkirkjunnar.“
ÞAÐ SEM GUÐI ER ÞÓKNANLEGT …
„Það liggja svo djúpar sálarpæl-
ingar að baki sálmum,“ segir Anna
Sigga, „en það sama má segja um
marga dægurlagatexta. Samstarfið
milli okkar verður alltaf betra og
betra. Við viljum láta þetta ganga
vel. Yfirskriftin á starfi innan Frí-
kirkjunnar í Reykjavík er einföld.
Hún er þessi:
Ef það er Guði þóknanlegt, þá á
það heima í Fríkirkjunni. Hér er
víðsýni sem svífur yfir vötnum. Ef
tónlist er falleg og hefur góð áhrif
á fólk, þá á hún heima hér.“
„Mér finnst djasstónlist líka
vera trúarlegs eðlis,“ bætir Carl
við. „Í spunadæminu nýtirðu
innra flæði og það veit maður ekk-
ert hvert er sótt, það flæðir fram.
Þetta er allt frá Guði.“
Viðtal: Anna Kristine
Magnúsdóttir
í hljóðfæraleik og nokkrir í söng.
A
nna Hulda Júlíusdóttir er
ung kona, móðir sex ára
tvíbura, og gegnir viða-
miklu starfi í Fríkirkjunni. Hún
er kirkjuvörður, meðhjálpari,
sér um barnastarfið og heldur
utan um fermingarfræðsluna.
VINNUR BAK VIÐ TJÖLDIN
„Ég hef starfað hér við Fríkirkj-
una í rúmt ár og þetta er mjög
fjölbreytt starf,“ segir hún og
útskýrir í hverju störf hennar
felast.
„Kirkjuvörður og meðhjálp-
ari vinna bak við tjöldin, verk
sem felast í að
sjá til þess að
allt sé tilbú-
ið í kirkjunni
fyrir athafn-
ir og guðs-
þjónustur. Það
þarf að huga
að mörgu og
gæta þess að allt sé í lagi;
kveikja á kertum, koma blóm-
um fyrir, stilla hljóðkerfið og
gæta þess að hitastigið í kirkj-
unni sé rétt. Einnig þarf að gæta
þess að prestsklæði séu hrein og
altarisklæðin í samræmi við liti
kirkjuársins og margt fleira.“
DRAUMURINN UM DJÁKNANÁM
Anna Hulda hafði áður starfað
í áratug hjá Flugfélagi Íslands,
hjá Krabbameinsfélaginu og á
alfa-námskeiðum hjá Hvítus-
unnusöfnuðinum Fíladelfíu.
„Mig hafði í mörg ár langað
til að starfa í kristilegu starfi.
Ég hef verið svo lánsöm í gegn-
um tíðina að vinna með frábæru
fólki við að þjónusta náungann
á einn eða annan hátt. Í þessum
störfum birtist manni öll flóran
af tilfinningalífi mannfólksins
og löngun mín að fara í djákna-
nám og vinna í meiri nánd við
fólk hefur vaxið jaft og þétt.
Í byrjun hausts erum við með
samþjappaða fermingarfræðslu
í eina viku og síðan hittumst
við einn laugardag í mánuði í
fræðslu og leik. Þetta eru frá-
bær ungmenni, fróðleiksfús og
lífsgleðin skín af þeim.“
BÖRNIN OG JAKOB BANGSI
„Barnastarfið er á sunnudög-
um samhliða
guðsþjónust-
um. Við byrj-
um með stuttri
stund í kirkj-
unni, börnun-
um er síðan
boðið í safn-
aðarheimilið
þar sem við syngjum, dönsum,
föndrum, segjum sögur og horf-
um á brúðuleik. Með okkur er
líka alltaf bangsinn Jakob, sem
veit óskaplega lítið um Jesú og
vini hans og börnin hjálpa okkur
að fræða hann. Það er sérstak-
lega ánægjulegt þegar foreldr-
ar og forráðamenn barnanna
koma með og taka þátt í starf-
inu með okkur. Það veitir mér
mikla gleði að vera með ungling-
unum og börnunum, því þau eru
svo opin og einlæg og þau veita
manni alltaf nýja von. Hjá börn-
um er lífið svo einfalt og þau
minna okkur á að hamingjuna
er að finna í einfaldleikanum.“
Viðtal: Anna Kristine
Magnúsdóttir.
Börnin veita
nýja von
Gleðistundir. Að vera með börnunum veitir Önnu Huldu Júlíusdóttur, kirkjuverði
og meðhjálpara Fríkirkjunnar, mestu gleðina í starfinu.
ngja og spila á stað sem fyllir sálina gleði.
FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Afmæliskveðjur
Blómaverkstæði Binna Skólavörðustíg 12 101 Reykjavík
Breiðholtsblóm Álfabakka 14 109 Reykjavík
Bæjarhús Skeiðarás 12 210 Hafnarfirði
Efnalaugin Björg í Mjódd Álfabakka 12 109 Reykjavík
Iða Lækjargötu 2a 101 Reykjavík
Nýji Kaupþing banki hf Borgartúni 19 105 Reykjavík
Úðafoss Vítastíg 13 101 Reykjavík
Útfararstofa Kirkjugarðanna Vesturhlíð 2 105 Reykjavík
Útfararþjónusta Rúnars Geirmundssonar Fjarðarási 25 110 Reykjavík
„Hjá börnum er
lífið svo einfalt
og þau minna okkur
á að hamingjuna er að finna í
einfaldleikanum.