Vikan - 23.10.1952, Blaðsíða 13
VIKAN nr. 41, 1952
13
'enginn!
má
vita
þaö.
TTVAÐ ætlaðirðu að segja
Arthur?“
„Það er mjög alvarlegt mál,
um Sússönnu."
„Hún er nýkomin heim og
farin að sofa, en ég hefi haft
miklar áhyggjur af henni í all-
an dag, þó ég hafi í raun og
veru enga ástæðu til þess . . .“
„Þú hafðir ástæðu til að hafa
áhyggjur hennar vegna. Hin
unga dóttir þín, sem þú hefir
alið þannig upp að þú einn skil-
ur hana meðan ég fæst við
drengina, hefur óneitanlega ver-
ið að skemmta sér í kvöld.“
„Ég veit að Alice hélt veizlu . . .“
„Þú heldur að þú vitir það af því
þú sást Sússönnu fara héðan í græn-
um, siðum kjól og telpan hefur sagt
okkur að hún ætlaði á dansleik til
Alice, en hún hefur ekki komið þar.“
„Hvemig veiztu það?“
„Það skal ég segja þér, en gerirðu
þér grein fyrir því hve þýðingarmikið
það er að dóttir þín segir okkur að
hún ætli á dansleik og fer svo í flegn-
um kjól, ekki á dansleikinn heldur
til að hitta einhvern spjátmng."
„Þetta, sem þú nefndir síðast, hef-
ur Sússanna ekki gert."
„Hvemig veiztu það?"
„Eg veit það ekki, en ég þekki
stóru stúlkuna mína og þori að á-
byrgjast það.“
„En hvar hefur bamið þá verið?
Ég veit aðeins, hvar hún hefur ekki
verið. Hún var ekki á dansleiknum
hjá Alice af því að ég varð hrædd
um að hún hefði ekki tekið með sér
peninga fyrir bíl í þessum kulda og
þessvegna hringdi ég og fékk að vita
að hún væri þar ekki."
„Það var einkennilegt."
„Er það allt sem þú getur sagt
um þetta? Dóttir þin fer á bak við
þig og lifir siðlausu lífi . . . Þetta
veldur mér áhyggjum, en ég hefi
auðvitað ekkert vit á uppeldismál-
um."
„Nei það hefirðu ekki."
„En þú skilur Sússönnu og hefur
samúð með þvi að hún heimsækir
unga menn á þennan hátt."
„Hver segir að hún hafi heimsótt
ungan mann?"
„Hvern hefði hún getað heimsótt
annan ?“
„Við verðum að komast að því
. . . Eg held að hún hafi farið í
bíó, því þar þarf maður ekki að
fara úr kápunni."
„En hversvegna vildi hún þá vera
í síðum kjól?"
„Það er mjög eftirtektarvert og
leysir ef til vill málið fyrir okkur."
„Ég hefi fyrir löngu fundið lausn-
ina."
„Auðvitað hefirðu ekki gert það.
Sússanna er ekki svo heimsk að hún
fari í kvöldklæðnað þó hún heim-
sæki ungan mann, sem henni þykir
vænt um. Ég var alltaf í hversdags-
fötunum og sagðist ætla að fá mér
ferskt loft, þegar ég heimsótti þig."
„Hm! já, en allt fór sómasamlega
fram uppi hjá mér og auk þess höf-
um við nú verið gift í 30 ár . . .“
„Sússanna verður ef til vill gift
enn lengur."
„Hún hefur að minnsta kosti far-
ið á bak við okkur."
„Við fórum líka á bak við for-
eldra okkar á sínum tíma, og for-
eldrar með fullorðnar dætur vita að
þau verða göbbuð öðru hvoru."
„Sússanna hefur líklega ekki gert
neitt rangt, en hvað á þá þessi leik-
araskapur að þýða?"
„Það er ég einmitt að hugsa um
. . . og ég held að ég viti það.“
„Er það satt?“
„Hringdirðu til Alice?"
„Já, ég hringdi til hennar.“
„Heldurðu að það hafi verið dans-
leikur þar?“
„Já, ég gat heyrt danslögin í
simann."
„Þá vitum við það.“
„Ég skil þetta ekki."
„Þér ferst ágætlega að sjá um
heimili og föt, en þú skilur ekkert
í sálarfræði. Alice, fyrirmynd Súss-
önnu og einvaldur bekkjarins, held-
ur veizlu og úr því að Sússanna fór
í síðan kjól og sagðist ætla að fara
þangað, hlýtur ástæðan að vera sú,
að henni var ekki boðið."
„Og þetta kallarðu rökvísi. Ef
manni er boðið eitthvað, fer maður
þangað venjulega."
„Ég kalla það ekki rökvísi heldur
sálarfræði og Sússanna fór þangað
ekki."
„Nei, ég veit að hún gerði það
ekki."
„Skýringin er líklega sú, að hún
hefur ekki viljað að við vissum að
hún var ekki í boðinu, því næstum
allir aðrir í bekknum voru það.
Sússanna hefur oft talað um þenn-
an dansleik og hélt að hún myndi
fara þangað, en líklega hafa hún og
Alice orðið ósáttar á síðasta augna-
bliki . . .
„Heldurðu að það liggi svona i
þessu?"
„Það er ég viss um og vertu nú
svo væn að nefna ekki við Sússönnu
að þú hringdir."
„Það geri ég auðvitað ekki. Já,
svona hlýtur það að vera, auðvitað.
En hvað það var leiðinlegt fyrir
stóru stúlkuna okkar.“
Ahrifamaður
í Hollywood
Mary Pickford
fékk 15,000
á klukkustund!
EXR, sem nú eru orðnir fertugir,
muna eflaust vel eftir henni. En
unglingar um tvítugt hafa sennileg-
ast aldrei séð hana í kvikmynd, þó að
líklegt sé, að þeir hafi einhverntíma
heyrt hennar getið. Hún var nefni-
lega ein af stóru stjörnunum í kvik-
myndaheiminum fyrir 25 árum, og
þeir, sem til þekkja, segja, að það
sé vafasamt, að nokkur kvikmynda-
dís hafi nokkurntíma náð annarri
eins hylli eins og hún.
Hún var skírð Gladys Marie Smith.
En hún bar kvikmyndanafnið Mary
Pickford, þegar hún varð heimsfræg.
Hún var reyndar orðin heimsfræg
löngu áður en Greta Garbo byrjaði
að leika í kvikmyndum. Og hún var
orðin bezt launaði leikarinn í Banda-
ríkjunum löngu áður en Charlie
Chaplin kom til Hollywood.
Fæddist á vitlausum degi
Mary Pickford byrjaði svo snemma
að vinna fyrir sér, að barnavinnu-
löggjöf Bandarikjanna varð henni
þrándur í götu. Opinberir eftirlits-
menn létu hana ekki í friði; þeir
sögðu hún ætti heima í barnaskóla
en ekki uppi á leiksviði. Svo hún varð
að grípa til róttækra ráðstafana. Hún
átti frænku, sem var einu ári eldri
en hún. Og þessa frænku sina fékk
hún til þess að lána sér fæðingarvott-
orðið sitt, til þess að leika á lögin.
Þessvegna er hún líka í opinberum
skýrslum enn þann dag í dag talin
ári eldri en hún er í raun og veru.
Afi Mary Pickford var fæddur 8.
apríl. Faðir hennar var sömuleiðis
fæddur 8. apríl. Og 1894 -— en það
ár fæddist hún — leit út fyrir, að
þessi dagur hefði verið valinn af æðri
máttarvöldum til þess að fjölga í
fjölskyldunni.
Svo vildi móðir Mary að minnsta
kosti hafa það. Henni fannst sjálf-
sagt, að Mary fæddist þann áttunda
líka — og þegar hún var svo ónær-
gætin að fæðast ekki fyrr en þann
níunda, þá hafði móðir hennar bara
dagatalið að engu og lýsti yfir, að
afmælisdagurinn vœri 8. apríl! Mary
hélt upp á afmælisdaginn sinn 8.
apríl í meir en 30 ár, eða allt til þess
að móðir hennar dó, þegar hún loks-
ins viðurkenndi staðreyndirnar.
250 lxrónur á mínútu
Það átti fyrir Mary Pickford að
liggja að kynnast mikilli fátækt og
miklum auðæfum. Um eitt skeið
mátti heita hún ætti ekki fyrir al-
mennilegri máltið mánuðum saman.
En tíu árum síðar komust tekjur
hennar upp í 15,000 krónur á klukku-
stund eða 250 krónur á mínútu!
Hún varð fyrst fræg fyrir barna-
hlutverk sín. Svo lék hún unglings-
telpur með æfintýraþrá. Og nú fram-
leiðir hún kvikmyndir og er með-
eigandi í stærsta kvikmyndafélaginu
í heiminum.
Hún er milljónamæringur auðvit-
að. En hún hefur orð á sér í Holly-
wood fyrir látlausa framkomu og
hófsemi í lifnaðarháttum. Hún segir,
að það eina, sem hún geti ekki verið
án, sé vinnan.
NámsferiII í bíl
Vinir hennar taka undir þetta. Þeir
segja, að starfslöngunin gefi henni
engan frið og enga hvíld. Hún getur
jafnvel ekki setið auðum höndum,
þegar hún þarf að láta aka sér eitt-
hvað í bílnum sínum. Þær stundir
notaði hún lengi vel til tungumála-
náms! En nú er hún með allskonar
hándavinnu i bílnum.
Þegar hún hætti að leika, spáðu
ýmsir því, að hún yrði að segja skilið
við kvikmyndaiðnaðinn fyrir fullt og
allt. En þá kom það á daginn, að
verzlunarvit hennar var engu minna
en leikkunnáttan. Hún varð áhrifa-
maður í Hollywood. Og hún hefur
verið það síðan.
Það eru liðin 36 ár
síðan hann dó.
Samt er hann enn þann dag í dag
einn vinsælasti höfundurinn i heimin-
um. Hann skrifaði á 18 árum yfir 50
bækur, flestar mn æfintýri karla og
kvenna með æfintýraþrá i blóðinu.
En hann skrifaði líka bækur um þjóð-
félagsvandamál á borð við allsleysi,
misskunnleysi, skilningsleysi og
drykkjuskap. Og hann reyndi þetta
allt, æfintýrin og fátæktina og
griinmdina, þó hann yrði aðeins
fertugur.
Hann hét Jack London, og við
segjum frá honum í næsta
blaði.