Vikan - 26.01.1956, Síða 18

Svör við „Veiztu — ?“ á bls. 5:
1. Sex.
2. Viðar, hinn þögli ás, sonur Óðins og Gríðar,
jötunmeyjar.
3. 64.
4. Nei, hún hendir alltaf í norður.
5. Átta.
6. 1 Israel.
7. Bermuda.
8. Sveinavatn i Grímsnesi, en Svínavatn i Húna-
vatnssýslu.
9. Nei.
10. Reykur.
Hver dagur á sitt leyndarraál.
Framhald af bls. 5
•— Þú ert ekki með öllum mjalla, Dick . . .
Xavier hefur aldrei horft þannig á mig'. Hann
hefur aldrei elskað mig . . . Hann er ekki einu
sinni maðurinn minn.
Dick varð alvarlegur á málrómi, þegar hann
sagði: - Er hann ekki maðuriiin þinn? Áttu
við það, að hjónaband ykkar sé ekki komið til
framkvæmda?
-— Eg á við það ! . . ég veit ekki lengur hvað
ég segi. Enda skiptir það engu máli. Við skul-
um flýta okkur heim, Dick. Ég er svo þreytt.
— Við hreyfum okkur ekki liéðan fyrr en þú
hefur útskýrt það fyrir mér hvað þú áttir við.
Olga . . . þú varst algerlega óreynd ung stúlka,
þegar þú komst hingað fyrir nokkrum dögum.
Ætlaðirðu að segja . . . að það værirðu enn?
Svaraðu mér.
— Dick . . .
Hann sýndist svo undarlega breyttur, svo
ákveðinn og ákafur. — Svaraðu mér, Olga!
Dick . . . Við Xavier . . . það er að segja
. . . við erum ekki gift.
— Eruð þið ekki gift ?
— Dick, sverðu að þú sért vinur minn?
— Auðvitað er ég vinur þinn. Bezti vinur þinn!
— Hjónaband mitt og Xaviers . . . Það er að
segja, það vantaði einhver formsatriði og það
. . . gerir það ógilt. Eg gifti mig gegnum ræðis-
mannsskrifstofuna, eins og þú veizt. Það eru
liðin fimm ár síðan.
— Já, ég vissi það . . . en þetta er samt sem
áður kynlegt. Ertu alveg viss um þetta?
— Auðvitað! Hjónaband mitt er ekki löglegt.
Ég bý bara á heimili Lezcanofjölskyldunnar af
því . . . af því að ég veit ekki hvert ég get far-
ið . . . og til að forðast hneyksli. Elena bað mig
um það . . . hún vildi ekki að það yrði hneyksli
í fjölskyldunni daginn fyrir . . . brúðkaupið sitt.
HJÁKONAN I FÓSTUK.
Framhald af bls. 9.
raóður minni, skömmu áður en hún dó, að
giftast þér, ef þú værir tilleiðanleg. Nú
hef ég efnt loforðið.“
Brúðurin mátti bíða í þrjú ár, áður en
hún gat fengið skilnað á þeim grundvelli,
að maðurinn hennar hefði hlaupist frá
henni.
Einna furðulegasti „flóttinn frá altar-
inu“ átti sér þó stað þegar nýgift stúlka
gerði sér lítið fyrir fáeinum mínútum eft-
ir að hún hafði gengið í heilagt hjóna-
band — og strauk með svaramanni sín-
um!
Athugun leiddi í ljós, að flóttinn hafði
verið rækilega undirbúinn. Brúðurin og
svaramaðurinn hennar héldu beint úr
landi og létu það verða sitt fyrsta verk
að stofnsetja heimili.
Það var eins með brúðgumann og brúð-
urina hér á undan, að það tók hann þrjú
ár að fá skilnað. Enginn nema stroku-
fólkið veit þó, hversvegna í ósköpunum
stúlkan var að hafa fyrir því að giftast
manninum. Getur það verið, að hún hafi
orðið svona æðislega ástfangin af svara-
manninum — og hann af henni — á þess-
um fáeinu mínútum fyrir framan altarið?
— FRANK PARK
795.
krossgAta
VffiUNNAR.
Lárétt skýring:
1 fiskur 4 lét lífið
— 8 skortur - 12 skyld-
menni 13 sjór - 14
fugl — 15 ílát — 16
spyrja — 18 fljóts í Kína
— 20 amboð — 21 fá-
skiptin ■— 23 lausung
— 24 dúkur 26 „verri
helmingurinn“ — 30
mælitæki — 32 askur —
33 eyktarmark -— 34
Ásynja — 36 sér ofsjón-
um yfir - 38 heyrðist
óskýrt (um mál) — 40
kvendýr — 41 fantur —
42 hitatæki — 46 skýtur
— 49 fangamark ríkis
— 50 neisti — 51
skemmd í holdi — 52
bæjarnafn — 53 betlara
— 57 biblíunafn — 58 nef
— 59 fag — 62 hlíf — 64
menn — 66 bæta við
68 fúsk — 69 gap —-70
slit — 71 óhrædd — 72
sigaði — 73 hljóðið —
74 egna.
Lóðrétt skýring:
1 bróðurbani — 2 hitatæki — 3 uppspretta —
4 iðn — 5 allsgáðir — 6 yfirsjón — 7 dropi
9 hljóð — 10 stutt — 11 karta — 17 fyrir utan
— 19 endir -— 20 kjarni — 22 frjósemi 24
kunningjaskál —• 25 vé - 27 sækja sjó •— 28
ílát — 29 flokkur — 30 hraustu — 31 gljáfra
34 smælki 35 fjarstæða -...... 37 spil — 39
lim — 43 persónufornafn - 44 gælunafn — 45
heitinu 46 höfundur — 47 stórt ílát — 48
skel — 53 hnöttur — 54 ellilega — 55 hreyfing'
56 ungviði — 57 klæðleysi — 60 núningur —
61 hanga 63 glöð — 64 ögn — 65 hýði —
67 ástfólgin.
Lausn á krossgátu nr. 794.
Lárétt: 1 frár — 5 slota - 8 Elsa — 12 lótus
—- 14 skáld 15 ost — 16 eff - 18 rok — 20
nóa —• 21 tt 22 slátrarar — 25 s.m. 26
armur — 28 graut — 31 aur — 32 Sif — 34
afl — 36 refr — 37 kátar - - 39 alda 40
otur — 41 ramb — 42 skæl 44 lakur - 46
efla — 48 tík — 50 rak — 51 sló — 52 stara
—- 54 fetta — 56 ak — 57 nautkálfi — 60 rl.
— 62 sal — 64 frá — 65 lóa — 66 smá — 67
kross — 69 rokur - 71 atti 72 ónýtt 73
kára.
Lóðrétt: 1 flot —* 2 rósta 3 átt — 4 ru
6 loft — 7 tóra — 8 ek 9 lán — 10
slóst — 11 Adam — 13 selur — 14 skara -—
17 fár — 19 org — 22 smurolían — 23 reit
24 rafabelti — 27 raf — 29 ull — 30 fress
32 sárar 33 Faruk 35 gatan — 37
kul -- 38 rar 43 ætt 45 kalk — 47 fót.
49 krafs - 51 sefar — 52 skart — 53 aur
54 fló -— 55 armur — 56 aska — 58 tákn
59 álft - 61 Lára — 63 Lot — 66 ská —
68 SX — 70 Ok.
MALARALIST að vorlagi
Framháld af bls. 5.
bar hendina upp að spjaldinu, sem hékk
um hálsinn á honum.
— Já, sagði listamaðurinn. — Leyf-
ið mér að mála ofan í það fyrir yður,
meðan ég er með hvíta málningu á
burstanum mínum?
— Það er ákaflega elskulegt af yð-
ur — ákaflega elskulegt! Og feimnis-
legt bros leið yfir veðurbitið andlit
mannsins. Hann fálmaði eftir spjald-
inu með skjálfandi fingrum.
Listamaðurinn opnaði kassann sinn,
kreisti hvíta málningu út á kassalokið.
— Þetta er ákaflega elskulegt af
yður, endurtók blindi maðurinn. — Ég
skal segja yður, ég er búinn að sitja
hér á þessum sama bletti á hverjum
degi, í sólskini og rigningu, í 15 ár
. . . Maður hefði ekki haldið að ég
þyrfti enn að vera með spjald eftir svo
langan tíma. En allir virðast vera að
flýta sér svo mikið nú á dögum.
— Já, sagði listamaðurinn. — En
fæstir þeirra vita hvert þeir eru að fara
og hvað þeir eru að eltast við. Helm-
ingurinn af þeim veitir því t. d. alls
ekki athygli hve fallegt allt er þennan
vormorgun.
—- Já, vor . . . Það eru þessir vor-
morgnar, sem mér þykir vænzt um,
sagði blindi maðurinn.
Málarinn rétti úr sér og þurrkaði með
tusku af burstanum sínum. — Héma
. . . það er búið. Haldið bara dósinni
svolítið frá yður, svo að ermin nuddist
ekki utan í málninguna, áður en hún
þorrnar.
Blindi maðurinn brosti þakklátur. —
Þakka yður kærlega fyrir . . . Ég vona
að hamingjan fylgi yður.“
— Takk . . . Jæja, verið þér sælir.
Listamaðurinn lokaði kassanum sínum,
færði sig inn í næsta port og beið þar
eftir nýjum fólksstraumi.
Grannleit kona með bitra drætti um
munninn leit lauslega á manninn með-
dósina, sem glamraði í, um leið og hún
flýtti sér fram hjá. Allt í einu stanzaði
hún eins og ósýnileg taug togaði í hana.
Andartak starði hún á spjaldið um háls-
mannsins, rétti svo úr sér og leit í
kringum sig, eins og hún væri að vakna.
Listamaðurinn heyrði hana tauta. —-
Ó, guð minn góður! um leið og hún
fálmaði ofan í veskið sitt. Hann sá hana
draga upp samanvöndlaðan seðil, ganga
til baka og stinga honum í dós manns-
ins. Þegar hún gekk fram hjá honum
sá hann, að hún var voteyg og bitru
drættirnir virtust horfnir.
Hann sneri sér við og horfði á fleira
fólk stanza, lesa áletrunina á spjaldi
blinda mannsins og fálma svo með ákafa
ofan í vasana. Listamaðurinn horfði
svolitla stund á undnmarbrosið á and-
liti blinda mannsins, um leið og hann
hristi dósina, sem orðin var hálffull.
Og þá rann það upp fyrir lionum, að
þamia, á spjald gamla mannsins, hafði
hann málað meistaraverk sitt:
ÞAÐ ER VOR — OG ÉG ER BIJNIL
UR.
18