Vikan - 16.01.1958, Page 7

Garmurinn hann
GiSSUR
Rasmína: Ertu viss um aö þú hafir ekki gleymt neinu,
góði!
Gissur: Ekki veit 6g til þess.
I CAN THINK OF 50METHING !
VOU FOROOT TO KISS ME
GOOD-BVE -- -VÍOU NEVER RiSS
ME IN PUBUC ANy MOREi
Rasmína: En ég veit þaö! Þú gleymdir að
kgssa mig. Þú ert alveg steinhœttur aO kyssa
mig opinberlega.
Gissur: Fyrirgefðu, vina
min. Hvernig var hann þessi?
Dóttirin: Ertu að fara í búðir, mammaf Afgreiðslustúlkan: Þessi er alveg suapaoui jyiir
Rasmína: Já, og svo œtla ég að hringja á hann pabba þinn og láta yður, frú.
hann bjóða mér í mat. Rasmína: Ég vona að manninum mínum finnist
hann fallegur.
I JUST BOUÖHT A HAT
-ANDI WANT yoU TO
TAKE ME TO LUNCH - -
WE CAN MEET IN THE
PARK OPPOSITE ...^
YOUR OFFICE/ J
&
Rasmína: Ég var að enda við
að kawpa mér hatt. Nú verðurðu
að bjóðt mér í mat. Þú getur hitt
mig í garðinum fyrir framan
skrifstofuna þína.
Gissur: Rasmína er sífellt að kvarta undan þi>i að ég Gissur: Hálló, hjartakrútt!
kyssi hana aldrei svo aðrir sjái. Jæja, nú skal ég koma
henni á óvart.
mssii’ Diottinn minn dýri!
V'úlkan: Dóninn þinn.
Gtssur. En ctsku besta Rasminu piiiu et i
fyrsta skipti á æfinm sem ég sé stúlkukindina!
Rasmina: Kemur mér ekkert á óvart, karlinn.
Þií kyssir eflaust hverja stúlku sem þú kemst í
fœri við!
Iljúkrunarkonan: Konan þín er i sim-
an.um Hún er að hugsa um að heimsœkja
þig. Nokkuð við það að athugaf
Gissur: Nei. En i guOanna bœnum láttu
hana ekki sjá þig!