Vikan - 19.06.1958, Blaðsíða 10

seiur ost og tólg - fer í ieikför um landið
leggur stund á lögfræði - syngur dægurlög í Vetrargarðinum
Flosi Ólafsson þekkti
Vikunni var umhugað að kynna
einhvern nýliða úr leikarastétt og
'þá varð okkur fyrst hugsað til Flosa
Ólafssonar, sem gerði Danna frægan
um land allt í útvarpsleikriti Agnars
Þórðarsonar, „Víxlar með afföllum",
sem leikið var í vetur sem leið. Danni
vakti eina mesta athygli þeirra per-
sóna sem fram komu í leikritinu og
það er engin lygi þótt við segjum
að Flosi hafi gert Danna að þjóð-
'sagnahetju á borð við Fjalla-Eyvind
og Stjána bláa. Danni er þó enginn
tilbúningur né hugarburður út í blá-
inn, hann á við rök að styðjast í
veruleikanum. Þeir eru ekki svo fáir
Dannarnir sem rangla um götur höf-
uðborgarinnar, spyrja mömmu sína
„kaðún sé a piba ma’r", biðja fremur
um „búnt af skvísum" og eiga þann
draum að verða „stjúard hjá Pan
American".
Danna frá barnæsku
FLOSI.
Operetta í 5 þáttum (ófullgerð)
Efnisútdráttur:
Leikurinn gerist á tímabilinu 1929
- 1953.
Leikari aðeins einn: Flosi G. Ólafs-
son, fæddur í Reykjavík 17. okt.
1929. Flosi er lágur vexti, þrekinn og
mikill að burðum, dökkur yfirlitum
og varaþykkur, með djúpt hökuskarð.
1. Þáttur: i
Barnæska. Svið: Götur höfuðborg-
arinnar. Kemst á legg með mikl-
um bægslagangi.
2. Þáttur:
Byrjar á rafmagnsiðn, en leiðist
og ræðst þvi í siglingar. Siglir til
Vesturheims. Kynnist allnáið hætt-
um stórborganna.
3. Þáttur:
Svið: Akureyri. Sezt í 3. bekk M.A.
Stundar skíðastökk og björgun úr
eldsvoða. Afleiðingar: Stórmeiðsli.
Lifir í góðu yfirlæti, unz honum
þykir nóg komið og leitar í faðm
þjóðkirkjunnar.
4 Þáttur: (I ÚTLEGÐ).
Nemur sjötta bekkjar fræði á
Staðarstað. Starfar jafnframt sem
kúahirðir og kapelán. Gætir gripa
og birgða höfuðbólsins, m.a. messu-
vínsbirgða kirkjunnar.
(Þessum hluta óperettunnar lýkur,
þegar Flosi er að leggja upp í
Pílagrímsför norður í M.A.)
5. Þáttur:
Ekki hafinn enn.
TJALDIÐ FELLUR.
Við spyrjum Flosa hvað hafi á
dagana drifið síðan í 5. þætti.
- Ég sigldi til Þýzkalands og inn-
ritaðist i hásiíóla. Lagði stund á ýms-
ai fræðigreinar um eins árs skeið.
Leiddist þófið svo ég færði mig norð- sumar. Kom svo heim og fór á leik-
ur á bóginn, hélt til Kaupmannahafn- skóla Þjóðleikhússins.
ar og vann þar hjá heildsölu eitt Framh. á bls. 13
Margrét Ólafsdóttir skrapp á ball í Iðnó, kom
heim dægurlagasöngkona
Þessi unga stúlka hefur á skömm-
um tíma getið sér miklar vinsældir
meðal ungs fólks í Reykjavík fyrir
dægurlagasöng, fyrst í iðnó og nú í
Vetrargarðinum. Hún heitir Margrét
Ólafsdóttir og er 19 ára gömul.
Margrét gekk í Kvennaskólann í
Reykjavík og lauk þaðan burtfarar-
prófi vorið 1957. Síðasta veturinn
þar var hún kjörin formaður skóla-
félagsins og er það ein mesta virð-
ingarstaða innan skólans. Hún hefur
einnig verið við nám í Tónlistarskól-
anum um árabil, nemur þar fiðlu-
leik. Áður en Margrét hóf að syngja
í samkomuhúsum hér í bæ, hafði hún
nokkrum sinnum komið fram á árs-
hátíðum Kvennaskólans.
-— Hvernig vildi það til að þú
fórst að syngja opinberlega
Skömmu eftir að ég útskrifað-
ist í fyrravor, fórum við nokkrar úr
bekknum í Iðnó eitt laugardagskvöld.
Þá var sérstakur þáttur milli tíu og
ellefu, þar sem gestir skyldu spreyta
sig á dægurlagasöng. Stelpurnar
fengu mig til að fara og syngja
nokkur lög. Ekki löngu síðar var svo
hringt til mín og ég beðin að syngja
með hljómsveitinni.
Hvenær byrjaðirðu í Vetrargarð-
inurn ?
Það var um páskaleytið í vetur.
Mér fellur vel að syngja þar, syng
venjulega fimm kvöld í viku. Hljóm-
sveitin — það er hljómsveit Karls
Jónatanssonar — er prýðileg, starfs-
fólkið elskulegt og gestirnir ágætir,
náttúrlega upp og ofan eins og geng-
ur.
Með náminu í Tónlistarskólanum
og dægurlagasöngnum á kvöldin
starfar Margrét hjá Vátryggingar-
félaginu h.f. og hefur verið þar í um
bil ár. Aðaláhugamál sín segir hún
vera ferðalög, söng og dans og
svo auðvitað unnustann Guðmund
Ámundason bifreiðarstjóra.
Margrét er lagleg og sérlega geð-
felld ung stúlka. Þeir, sem hlýtt hafa
á söng hennar telja hana með efni-
legri dægurlagasöngkonum okkar
hin síðari ár og óskar Vikan henni
gæfu og gengis i starfi og söng.
Auður Þorbergsdóttir ætlar hvorki á þing né i bæjarstjórn
Við drukkum kaffi heima hjá Flosa
um daginn. Hann sagði okkur að
hanri hefði ekki þurft að hafa fyrir
því að kynnast persónunni, hann
hefði þekkt ýmsa danna frá barn-
æsku. Annars gekk okkur ekki sér-
lega vel að fá Flosa til að segja okk-
ur frá högum sxnum, hann vildi sýni-
lega gera sem minnst veður út af
sjálfum sér. T.d. hristi hann höfuðið
þegar við spurðum hann um for-
tíðina, vildi sem minnst um hana
talá: Þáð varð okkur til happs að við
"gi'ófum upp gamla „Carmínu11 frá
Menntaskólanum á Akureyri frá ár-
inu 1953. „Carmína" er bók sem gef-
in er út í skólanum einu sinni á ári
■: og hefur að geyma skopmyndir og
.ýmiskonar upplýsingar um ævi
' nemenda. Þar- fundum við mynd af
Flosa ög frásögn af lífi hans í óper-
’ ettuformi. Af því okkur er hlýtt til
Flosa verður skopmyndin af honum
.; ekki birt hér að sinni, en hinsvegai'
bii-tum við hér óperettuna um ævi
hans orðrétta:
Þær eru ekki margar íslenzku kon-
ui'nar sem lokið hafa prófi í lög-
fræði við háslrólann. Til skamms
tíma voru þær aðeins tvær, Auður
Auðuns, forseti bæjarstjórnar og
Rannveig Þorsteinsdóttir, fyrrum al-
þingismaður. En nú hefur sú þriðja
bætst í hópinn, svo íslenzkar konur
þur-fa ekki að kvíða því að hlutui'
þeirra verði fyrir borð borinn.
Auður Þorbergsdóttir heitir ung
stúlka sem lauk kandídatsprófi í
lögfræði við Háskóla íslands i maí-
mánuði síðastliðnum. Hún hlaut mjög
góða fyrstu einkunn og þar að auki
lauk hún náminu á mun styttri tíma
en hingað til hefur almennt tíðkast.
Vikan átti stutt samtal við Auði
rétt áður en hún lagði af stað af
landi burt, förinni var heitið til
Þýzkalands en þangað fer Auður
ásamt fjórum islenzkum laganem-
um að kynna sér námstilhögun og
laganám við þýzka háskóla. Þýzkir
stúdentar í sömu grein koma hing-
að til lands í skiptum.
Auðui' Þorbergsdóttir er fædd í
Reykjavík þann 20. apríl 1933, for-
eldrar hennar eru Guðrún Bech og
Þorbergur Friðriksson sem látinn
er fyrir all mörgum árum. Auður er
alin upp hér í bæ en var í sveit
á sumrum og byrjaði snemma að
vinna. Hún gekk i Gagnfræðaskóla
Vesturbæjar, útskrifaðist þaðan ár-
ið 1949 og fór því næst í Mennta-
skólann, varð stúdent árið 1953.
Sama haust innritaðist hún í laga-
deild og stundaði námið af kappi
næstu ár.'
Jafnframt vann hún fyrir sér,
jafnt sumar sem vetur, starfaði í
fjármálaráðuneytinu við símavörzlu
en síðar í Völundi. Hún starfaði einn-
ig um skeið hjá boi-gardómara.
Hún kveðst ekki hafa ákveðið að
leggja stund á lögfræði fyrr en hún
varð stúdent og sótti í fyrstu nokkra
Framh. á bls. 13
10
VIKAN