Vikan - 13.08.1959, Qupperneq 7

Ævintýrinu er senn lokið, aðeins heimferðin er eftir. l>au standa i tröpp-
unum upp í flugvélina og veifa, glöð og ánægð eftir ánægjuríka ferð. Betri
fulltrúa fyrir hina sönnu, íslenzku bændamenningu var ekki hægt að
fá og |iað var ánægjulegt að dveljast með þeim þessa daga. Eftir þrjá
klukkutíma voru þau komin heim, þar sem barnahópurinn beið og grasið
lá í legum á túninu og beið ljásins. Einar sendi Vikunni bréf, þegar heim
koni og þar segir hann svo;
„Ferðíii og heimkoman var með ágætum. Glaðasólskin á Héraði og töðu-
ilminn lagði á móti. Kýrnar höfðu borið úti í guðsgrænni náttúrunniý
kálfurinn kominn á spenann, Sem sagt; Hringekja lífsins var í fullum
gangi‘t,
Og að lokum birtum við til gamaus mynd af bænuin á Stóra-Steinsvaði,
sem þau hafa byggt þessi ágætu hjón, Kristjana og Einar.
Til hægri:
Hér cru þau stödd i
baðstofunni, uppi á loft-
inu í Nausti. Halldór
hefur gcrt sér það til
gamans að safna ýms-
um gömlum áhöldum
af sjó og landi. Þarna
uppi sáu þau meðal
annars klifbera, torfljá
og afgamlan pál og það
er cinmitt hann, sem
þeir Ilalldór og Einar
eru að athuga á mynd-
inni. Einar kannaðist
mæta vel við öll þessi
gömlu vcrkfæri og hafði
unnið með þcim framan
af ævi.
Úm kvöldið hafði HáÍldfif ÖfSridál, gestgjafi í Nausti, boð inni fyrir þau
íijöil ög blaðamértii Viícurináf féngá áð fljóla með og nutu góðra gesta.
Hér tekúr Halldör á rnóti þeim í anddyrinu Og síðalt sýitdí hann þeini húsið.
Þau eru komin út á flugvöll og bíða þess að ganga
út i flugvélina. Þarna hittum við Björgvin Guðmunds-
son, tónskáld á Akureyri. Hann var að fara norður
og tók að sér að sýna þeim hin merkari fyrirbæri á
leiðinni, ef eitthvað sæist út.
vísar Halldór Gröndal þeim
hjónitnt tll swtis í Skíðblaðni
en það er tignast borð í
NíiuStl Og llafn þar setið þjóð-
liCfðiitgjaf hágfaitnalattdanna,
jiégár péif VÖfu 8 férð hér,-
Pétur Hoffmann slóst í félagsskapinn i Naustinu,
seinna uitt kvöldið og áttu þeir Einar langt og siiak-
legt tal saman um alþingisrímur, þjóðlegan kveð-
skap og eðalsteina.