Vikan - 12.05.1960, Blaðsíða 17
Mýtt höfuðfat á livcrfiiiu degi
Þessi sex skemmtilegu höfuðföt eru öll búin
til úr einum og sama treflinum. Hann er prjón-
aður úr ullargarni, um 150 g. Fitjið upp 59 1., og
prjónið patentprjón, þar til hann er orðinn 135
sm langur. Kögrið er gjarnan haft úr fínna garni.
Það er auðvelt að finna ótal aðferðir við að binda
trefilinn um höfuðið, og þegar Þér hafið prófað
þær, sem hér eru sýndar, getið þér kannski bæ.tt
við enn nýjum aðferðum.
1) E’infalt og þægilegt að binda trefilinn undir
höku og láta annan endann liggja aftur á
bakið.
2) Brjótið trefilinn saman tvöfaldan, og leggið
hann yfir höfuðið. Takið hann saman i hnakk-
anum með teygjubandi, og hyljið það með
klipsi. Endana má svo hafa ýmist fram eða
aftur fyrir.
3) Hér kemur dramatískari aðferð. Brjótið þriðja
partinn af treflinum inn undir, og leggið hann
siðan kringum höfuðið, þannig að byrjað er
með annan endann í hnakkanum, og þegar
komið er hringinn, er hann festur saman með
puntnál. Það, sem eftir er, leggst lauslega yfir
á hina öxlina.
4) Nú fær kögrið loks að njóta sín. Haldið öðr-
um enda föstum við hægra eyra, og leggið
trefilinn síðan í fullri breidd kringum höfuðið.
Þegar aftur kemur að hægra eyra, er hann
brotinn saman i miðju og lagður annan hring
um höfuðið. Að lokum er hann bundinn saman
við hægra eyra. Þetta á að sitja vel, svo fram-
arlega sem trefillinn er bundinn dálítið þétt.
5) Svo er það auðvitað túrban, sem er svo mikið
í tizku. Haldið í kögrið við hægra eyra, vefjið
I
2
3
4
6
i fullri breidd sinni um höfuðið og aftur
aðra umferð, en þá er aðeins brotið upp
á hann. Varizt að vefja fast,. þvi að
túrbaninn þarf að vera dálítið „brús-
andi“. Kögrið þarf að fela vandlega, og
til öryggis er rétt að stinga smánál að
aftan.
6) Trefillinn er lagður um höfuðið í fullri
breidd og tekinn saman í hnakkanum
með teygju, — endarnir síðan teknir
fram fyrir og lagðir þétt um hálsinn og
aftur fyrir.
Börn hafa mjög gaman af að krota á veggi og gera
það óspart, hvar sem þau geta liöndum undir komið.
Viða eru settar veggtöflur í barnaherbergi, þar sem
þau geta krassað að vild, — en það er ekkert púður
í því, miklu skemmtilegra að skrifa utan hjá töflunni.
Nii er séð við þessu með því að gera heilan vegg í
barnaherberginu að töflu, og með þessa lausn geta
báðir aðilar verið ánægðir. Börnin krota á sinn eigin
„ekta“ vegg, og mámnta fær að vera i friði með alla
liina.
17