Vikan - 20.01.1966, Síða 6
^ANGASTER
CREAM TiSSULAIR: Er næturkrem sem allar konur hafa beðið eftir.
CREAM TISSULAIR: Hefur alla eiginleika sem krafizt er af fyrsta flokks
næturkremi.
CREAM TISSULAIR: Mýkir húðina og minnkar hrukkur og drætti.
CREAM TISSULAIR: Gerir húðina matta og er ósýnilegt eftir að það
er borið á hörundið.
CREAM TISSULAIR: Gefur yndislega ferskan og frfskandi ilm.
CREAM TISSULAIR: Smitar ekkl og kemur ekki í veg fyrir að þór
kyssið barnið yðar góða nótt.
CREAM TISSULAIR: Er næturkrem sem eiginmenn mæla með.
Útsölustaðir í Reykjavík:
Tíbrá, Gjafa- og snyrtivörubúðin,
Mirra, Orion, Skemmuglugginn,
Holts Apotek, Tjarnarhárgreiðslustofan.
Útsölustaðir úti á landi:
Drífa, Akureyri. Verzlunin Ása, Keflavík.
Verzl. Ó. Jóhannsson, Patreksfirði.
Skúlagötu 26, Reykjavík. Sími 21676.
Q VIKAN 3. tbl.
JÓLAGLEÐI í ÚTVARPSSAL.
Kæri Póstur!
Ég hefi aldrei skrifað þér fyrr,
en nú hefi ég legið svo lengi á
þessu máli að ég má ekki lengur
vatni halda.
Um allar stórhátíðar eru áber-
andi allskonar sendingar útvarps-
ins okkar úr útvarpssal, þar sem
fullt er af áheyrendum og áhorf-
endum og að því er virðist mikil
gleði.
Börnin mín hafa af og til verið
að spyrja mig: „Af hverju meg-
um við aldrei fara og horfa á
sendingar úr útvarpssal"?
Ég á ekkert svar við þessu, en
langar til að fá upplýst hvemig
á ég að fara að því að fá aðgang
fyrir börnin að þessum skemmt-
unum þess opinbera?
Erlendis veit ég að öðrum en
starfsmönnum er veittur aðgang-
ur að slíkum skemmtunum, en
kannske gilda aðrar reglur hér,
viltu upplýsa þetta fyrir mig,
svo ég geti sagt börnunum af
hverju þau geta ekki farið í út-
varpssal öðru hvoru?
Annars er þetta ekkert eins-
dæmi hér á landi, þegar auglýst-
ar eru jólasveina-sýningar í
verzlun eða verzlunarsamsteyp-
um er algengt að sjá börn og að-
standur „jólasveinanna", mæta á
fyrsta plássi, þ.e. við hlið „jóla-
sveinanna“ og horfa á lýðinn ut-
andyra, oft sérstaklega þegar
kalt er, börnum þeirra sem borga,
viðskiptavinunum til sárrar
gremju.
Vænti skýringa þinna við
fyrsta tækifæri.
Velferðarþjóðfélagsþegn.
Síðan útvarpið tók að senda út
„lifandi" barnatima, þ.e. barna-
tíma frá skemmtun fyrir böm í
útvarpssal á jólunum, hefur sú
hefð viðgengizt, að til Ieiks væri
boðið bömum starfsmanna Rík-
isútvarpsins. Þeirri reglu er enn-
þá fylgt, enda hefur hún ekki
orðið fyrir verulegu aðkasti.
Forráðamenn dagskrárinnar telja
einnig, að í fljótu bragði verði
ekki fundin önnur leið til að
velja jóla-bamatíma-börn. Um
það atriði má vissulega deila, og
væri ef til vill fróðlegt að rcyna.
T.d. mætti hafa tvo „lifandi“
barnatíma, annan fyrir böm
starfsmanna Ríkisútvarpsins, en
safna saman börnum í hinn með
því að senda ákveðinn miðaf jölda
á nokkra vinnustaði handa börn-
um þeirra, sem þar vinna. Þótt
aðeins fáir vinnustaðir geti orð-
ið náðarinnar aðnjótandi í einu,
vegna þess að stærð salarins tak-
markar fjöldann. Annars eru
þessi tvö dæmi, sem þú minnist
á í bréfi þínu, hreint engin eins-
dæmi, ef þú lítur betur í ltring
um þig sérðu, að enginn kemst
neitt í velferðarþjóðfélaginu
nema hann eigi góða vini, og í
þeim skilningi standa æði marg-
ir í skjóli jólasveinsins innan við
gluggann og horfa á Iýðinn norpa
í kuldanum fyrir utan. Það er
eina bótin, að lýðurinn á líka
vini, sem skapa gott skjól —
annars staðar.
EINN, SEM TALAR EINSLEGA.
Kæri Póstur!
Fyrir um það bil fjórum árum
var ég trúlofuð strák, sem ég
elskaði alveg út af lífinu, en
mánuði eftir að við settum upp
hringana, kynntist hann stúlku
sem hann varð hrifinn af, þau
fóru sína leið, en ég gifti mig
í hefndarskyni, strák, sem ég
vissi ekki, að var vinur fyrri
vinar míns. Nú eru þau skilin,
en ég á tvö börn með seinni
manni mínum. Um daginn sagði
maðurinn minn við mig hvort
gamall vinur hans mætti koma
og borða með okkur kvöldverð,
ég sagði að hann mætti það. En
þegar hann svo kom með vin-
inn var það strákurinn, sem ég
var áður trúlofuð, ég elska hann
ennþá og ég held að hann geri
það sama við mig. Nú orðið kem-
ur hann oft til mín og talar oft
einslega við mig.
Hvað á ég að gera? Láta hann
vera, eða fá skilnað við hinn?
Ég elska þá báða mjög mikið.
Reyndu nú að svara án útúr-
snúninga.
Ein heittelskuð.
Þakka þér svo fyrir allt gamalt
og gott.
Sá sem ekki vill, þegar liann
fær, hann fær ekki þegar hann
vill. Segðu pilti það og hleyptu
honum ekki upp með neinn moð-
reyk. Segðu bara bö og út með
þiff, þegar hann kemur til að tala
einslega við þig.
I