Vikan - 08.04.1971, Side 28

RÆTT VIÐ HILDI HÁKONARDÖTTUR, MYNDVEFARA
TEXTI: DAGUR ÞORLEIFSSON MYNDIR: EGILL SIGURÐSSON
„Eins og ég ætla að líta út þegar ég verð
gömul," sagðl listakonan. Myndin á veggn-
um heitir annars Afi og amma og er teiknuð
af dóftur Hildar.
Þegar við skoðimi myndir, sjáum
við að viss mótív eru ríkjaildi á
hverjum tíma. I Evrópu eru guðs-
trúarmvndir aðalmyndefni allt til
Siðaskipta, siðan eru jtað veraldleg-
ir höfðingjar sem einkum jtykja
verðug viðfangsefni. Langan veg er
búið að fara jtegar Van Gogh málar
skóna sína og Kjarval okkar salt-
fiskinn. En jtegar farið er að mála
fólk í sínu eiginlega umhverfi, kem-
ur í ljós að j>að er karlmaðurinn sem
málar konuna, í listaskóla, eins og
annars staðar, fréttir maður að nak-
inn kvenlíkaminn sé j>að fullkomn-
asta form og j>ess vegna svo mikið
máiaður, og strax fer að dofna áhug-
inn. Mig langar ekki nokkurn skap-
aðan lilut lil að gera myndir af nökt-
um kimum. Sem kona lief ég frek-
ar áliuga á fötum og karlmönnum.
Karlmaðurinn skapaði menningar-
Iigfðina, ef listakonan játast undir
þessa hefð, j)á getur liún varla liafa
grannskoðað hug sinn til viðfangs-
efnanna. En j)að er ekki auðvelt að
ganga út úr því hlutverki sem stað-
ur og timi ætlast til að við leikum
og standa eins og húsnæðisleysingi
á götunni. En livað skyldi sá vilja
sem er húsnæðislaus á götunni, ætli
hann vildi ekki fara að byggja?
Svo mælti Hildur Hákonardóttir,
er við litum inn til hennar á Brekku-
stignum nú nýverið. Hildur, sem
stundaði nám i Myndlista- og hand-
iðaskólanum og Jivinæst í myndvefn-
aði í Edinborg, hefur síðan helgað
sig jieirri listgrein svo til eingöngu
og vakið atliygli á Jiví sviði, einkum
Made in Britain.
Tvívíðungur heitir þessi mynd. Maðurinn hef-
ur annað andlit, grímu, fyrir sínu eigin, dylur
sitt rétta sjálf.
með sýningunni sem hún nýlega liéll
í Gallerí Súm.
— Listakonunni er livað þetta
snertir stórum meiri vandi á hönd-
um en karlmanni, sem list iðkar?
Hún spreytir sig í skóla eins og
strákarnir að ná valdi á teikningunni
og læra að beita tólum og fá fram
þá liti sem liún vill, en lienni er sára-
litil hjálp i að kynna sér skráð ævi-
atriði heimsfrægra málara, sem á
undan henni hafa gengið, þar finnur
hún aldrei hliðstæður eða stoð i sin-
um eigin vanda. Listakonan í dag á
sér að forsögu langlundargeð, þul-
urnar hennar Theodóru, frásöguna
uni Penelópu, rósavettlinga og nokk-
ur saumuð teppi á söfnum. Konan
hlýtur með þátttöku sinni í listum
og menningarlífi að flýta fyrir mynd-
un j)eirrar nýju menningarhugsun-
ar, sem nú er farið að bjarma fyrir
og er helzt til hjargar frá þeirri tor-
tímingargöngu sem við nú erum á.
— Að hvaða leyti yrði sá menn-
ingarheiinur frábrugðinn þeim sem
við nú húum við?
— Þá verðum við vonandi farin
28 VIKAN 14. TBL.