Vikan - 02.09.1971, Qupperneq 50

MIG
DREYMOI
Þrjár peysur,
járnsmiður og
ánamaðkar
Kæri draumráðandi!
Eg var stödd í gömlu húsi, en
ekki kannaðist ég við mig þar.
Mér fannst ég þurfa út til að
vinna eitthvert ákveðið verk, en
gat ekki gert mér grein fyrir
hvað það var. Eg fór að klæða
mig og var komin í pils. Síðan
tók ég peysu út úr skáp en sá
þá að hún var gömul og skítug.
Ekki fannst mér ég geta farið í
skítuga peysu, svo ég tók aðra
fram, en þá var hún alveg eins.
Þriðju peysuna tók ég fram, og
var hún einnig gömul og óhrein,
græn að lit. Allar voru peysurn-
ar þó heilar.
Ég hugsaði með mér að ekki
þýddi þetta, ég hefði ekkert
annað til að fara I, svo ég klæddi
mig í þá þriðju. Þegar ég var
komin í peysuna, tók ég eftir
því að í henni hékk járnsmiður
(paddan). Líkaði mér það vita-
skuld ekki og tók til að hrista
peysuna til að losna við hann,
en kvikindið hékk sem fastast.
Lét ég það þá gott heita, fannst
ég þurfa að flýta mér út. Inni í
herberginu, þar sem ég var að
klæða mig, sá ég allt í einu í
svefnsófanum mínum hrúgu af
ánamöðkum. Ekki voru þeir þó
skríðandi, heldur lágu þeir í
hrúgu, máttvana að sjá. Illa lík-
aði mér að sjá maðkana þarna,
en gaf mér ekki tíma til að
reka þá í burtu. Á leiðinni út
úr húsinu mætti ég konu sem
ég kannaðist við. Ég segi við
hana: „Viltu ekki hreinsa fyrir
mig ánamaðka undan svefnsóf-
anum mínum?" Síðan hélt ég
áfram út úr húsinu og gekk
beint að gripahúsi og inn. Mér
fannst ég verða að fara inn, en
til hvers vissi ég ekki. Ég stóð
í dyrunum og sá þá að ég var
á háhæluðum skóm. Vitaskuld
fannst mér það ekki gott, en
ekki þýddi að væla út af því,
svo inn fór ég og að sjálfsögðu
óð ég kúamykju upp í ökla.
Enga gripi sá ég þarna inni, en
gekk bara í gegnum fjósið og
síðan sömu leið til baka og út.
Þegar út kom, mætti ég manni
sem ég þekki frá fornu fari.
Gekk hann til mín og stillti sér
upp við hægri hlið mína. Var
hann sparibúinn, mjög snyrti-
legur, velgreiddur og nýrakað-
ur. Fannst mér ég þá skammast
mín fyrir útganginn á sjálfri
mér, með kúaskít á fótunum og
járnsmiðinn í peysunni.
Maðurinn varð eitt sólskinsbros
'og heilsaði mér mjög innilega.
Gekk hann svo við hlið mér
(fast upp við mig) inn í gamla
íbúðarhúsið. Þar fyrir innan
mætti ég aftur sömu konunni
og ég hafði beðið að verka
ánamaðkana. „Ertu búin?"
spurði ég hana. „Nei," svaraði
hún, „það gerir ekkert til þótt
þeir séu þarna."
Kata.
Það á töluvert eftir að ske í lífi
þínu á næstunni og munu þar
skiptast á skin og skúrir. Þú
munt komast yfir fé og til aS
byrja með verður þú ekki full-
komlega sátt við það. Um síðir
hugsar þú þó með þér, að bezt
sé að nota þetta fé og að öllum
likindum ferð þú út í einhvers
konar verzlun. Þú munt eiga i
einhverjum erfiðleikum, því
margir vilja njóta góðs af vel-
gengni þinni.
JEANNE D’ARC ...
Framhald af bls. 47
sinni vegna barns. En málið lít-
ur öðruvísi út, þegar litið er á
málið frá sjónarhóli hennar
sjálfrar; þetta gat orðið örlaga-
ríkt og komið í veg fyrir að
hún gæti haldið áfram á þeirri
braut, sem var henni dýrmæt-
ari en sjálft lífið. Þetta hefur
hún eflaust haft í huga, þegar
hún fékk vissu fyrir ástandi
sínu í febrúar. Hún hlýtur að
hafa gengið í gegnum vítis-
kvalir.
Sálusorgari ungrú Devlin í
Norður-írlandi hefur eiginlega
haft í hótunum:
— Ég segi ekkert við blaða-
menn. En ég hef því meira að
segja henni, þegar hún kemur
til skrifta.
• Bernadette sjálf vilí ekki
viðurkenna iðrun og hún neit-
ar að segja hver sé faðirinn.
Hún situr fyrir blaðaljósmynd-
urum, þrjózkuleg á svip og
heklar barnaföt. Og svo segir
hún:
— Ég hef alltaf beðið kjós-
endur mína að gefa málstaðn-
um atkvæði sin, ekki mér per-
sónulega.
En nú er spurt: munu kjós-
endur snúa baki við hinni ,,ber-
syndugu“, munu hinir hrjáðu
Norður-írlendingar glata hinni
rauðu hetju sinni? Eða viður-
kenna sína Jeanne d‘Arc -— með
kúlumagann?
☆
inœstu
VIÐTALVIÐ SIEGLINDE OG
SIGURÐ BJÖRNSSON
9 Óparusöngvararnir Sieglinde og Sigurður Björnsson eru
öilum Islendingum kunn, ekki sízt úr sjónvarpinu, en þar
hafa þau sungið nokkrum sinnum að undanförnu. Þau eru
búsett í Þýzkalandi, þar sem þau hafa getið sér góðan
orðstír. Þau voru stödd hér á landi í stuttri ferð í sumar, og
þá notaði VIKAN tækifærið og heimsótti þau og spjallaði
við þau eina dagstund. Viðtalið birtist í næsta blaði ásamt
möigum myndum.
GREINAFLOKKUR UM FRÆGA
ÍÞRÖTTAMENN
® I næsta blaði hefst nýr greinaflokkur eftir Örn Eiðsson,
sem fjallar um fræga íþróttagarpa. Fyrst er sögð sagan af
sænska sundkappanum Arne Borg, sem setti 31 heimsmet.
Kann var sérkennilegur persónuleiki, skapheitur með af-
brigðum og gleðimaður mikill. Stundum vann hann beztu
afrek sín, eftir að hafa svallað fram á rauðanótt daginn
áður.
EFTIRLÆTI RÍKA FÓLKSINS VAR
AFBROTAMAÐUR
• Hann umgekkst fyrirfólkið í Kaliforníu; var hrókur alls
fagnaðar i samkvæmum þess og naut mikillar aðdáunar,
ekki sízt hjá kvenþjóðinni. En að nokkrum tíma liðnum tók
að bera á því, að í þeim veizlum, þar sem hann hafði ver-
ið, hurfu dýrmætir skartgripir og fleiri verðmæti. Einnig
vakti það grunsemd, að hann var aldrei einn við hátíðleg
tækifæri, heldur í fylgd með fjórum félögum sínum. Hann
hét Jack Murphy og reyndist vera óforbetranlegur afbrota-
maður, þótt honum tækist svona snilldarlega að villa á sér
heimildir.
50 VIKAN 35.TBL.