Vikan - 18.04.1973, Blaðsíða 38

meidd og slegin. Hún tók við mér.
Það er allt, sem ég'man. En svo
bilaöi minnið mitt.
Mike kinkaði kolli. - Ellen sá,
hvernig það gekk til. Það var
tunglsljós þetta kvöld og bjart
eins og um dag. Hún sá það allt og
þegar þú komst til hennar, eins og
þú hafðir gert svo oft áður, þá gat
hún ekki fengið af sér að senda
þig aftur til móður þinnar, sem
var ekki einungis morðingi,
heldur lika hálfbrjáluð af
afbrýðissemi. Þessvegna tók hún
þig að sér og ól þig upp eins og
hún ætti þig sjálf.
-En hversvegna sagði hún ekki
frá þessu fyrr en nú, Mike? Hún
hefði getað bjargað sér með þvi.
Þetta var ekki barnsrán, heldur
kærleiksverk, til þess að varð-
veita lífið - og vitið - i mér.
- Þú mátt ekki gleyma þvi,
Jane, að hún hafði verið
áhorfandi að morði. Én þú varst
slelfingu lostið barn, sem hafði
lika horft á morð. Og þú komst til
hennar. Hún ól þig upp með ást og
umhyggju og gat ekki fengið sig
til að segja þér frá þessum glæp,
sejn móðir þin haföi framið. Og
það var ekki fyrr en ég hafði sagt
henni, að svona brjálsemi gengur
ekki i ættir, að hún sagði mér
allan sannleikann. Ég fékk mér
vopn og kom hingað eins fljótt og
ég gat. Þegar ég heyrði þig æpa,
hljóp ég að girðingunni. Og sem
betur fór, kom ég nógu snemma.
Ég miðaði á hálsinn á folanum og
geröi hann máttlausan. Þetta er
bragð, sem ég hafði lært á bú-
garði hká frænda minum fyrir
vestan, þar sem villtir hestar eru
deyfðir þannig, svo að hægt sé að
handsama þá.
- Móðir min drap hana Bridey,
sagði ég og fann til sársauka við
endurminninguna um þessa
yndislegu stúlku, sem hafði sætt
svo grimmilegum örlögum. - Hun
hélt, að hún væri ég afþvi að hún
var i kápu af mér og fór upp i
gamla húsið hennar Ellenar
Randell. Móðir min varð hrædd
um, að þá kynni ég að muna
þetta, sem geröist fyrir fimmtán
árum. Hún lifði i stöðugum ótta
viö, að þaö kæmist upp, að hún
væri morðingi. Ó, Mike! Mikill
andstyggðar staður er þetta
hérna!
- Nei, Jane, það er ekki
staðurinn, heldur fólkið, sem
hann byggir, sem á sökina - faöir
þinn, afþvi að hann leyndi
glæpnum og gaf tilefni til hans, og
móðir þin, afþvi að afbrýðisemi
hennar kom henni til að fremja
þessi ódæðisverk.
- Hvað verður nú um hana
móður mina, Mike?
- Þú átt sjálfsagt við hana Ellen
Randell, er það ekki?
- Ég er fegin að geta aftur
hugsað mér hana sem móður
mina. Ég reyndi eftir föngum að
láta mér þykja vænt um Noru
Burgess, en nú veit ég bezt,
hversvegna mér tókst það aldrei.
Ég þakka guöi fyrir, að Ellen
Randell skyldi stela mér. En hvað
verður nú um hana?
- Eins og allt er i pottinn búið,
held ég ekki, að hún fái neina
refsingu, sagði Mike. En það er
ég hræddur um, að faðir þinn fái,
og að minnsta kosti er stjórn-
málaferill hans búinn að vera.
- Hann gétur sjálfum sér um
kennt, sagði ég. - Farðu með mig
burt héðan i kvöld, Mike. Farðu
með mig burt undir eins og við
erum búin sð segjs lögreglu-
þjóninum frá þvi, sem gerðist.
- Já, sagði hann. - Ég skal fara
burt með þig fyrir fullt og allt.
Ég átti það Mike einum að
þakka, að ég gat afborið
eftirköstin af þvi sem gerzt hafði.
Faðir minn viðurkenndi
ávirðingar slnar og refsingin
hans varð almenn óvild, sem
spillti áliti hans, sem stjórn-
málamanns og heiðursmanns.
Hann hætti við framboðið, og að
þvi er ég bezt veit lifir hann
rólegu lifi i stóra húsinu með frú
Voorn fyrir ráðskonu. Hún vissi
vel, hvað gerðist þetta kvöld,
þegar ég strauk burt úr
Skuggagili, en tók þann kostinn
að þegja, enda var trúmennska
hennar við Noru og Sam Burgess
takmarkalaus.
Polly var rekin úr húsinu, án
tafar, en hvert hún fór, vissi ég
aldrei. Lance Devois hvarf af
sjónarsviðinu með þvi að flytjast
eitthvað burt, en faðir minn sá
fyrir frænkunum hans elskulegu,
sem bjuggu áfram i gamla
húsinu.
Ég fór ekki i jarðarför móður
minnar. Afalliö þessa nótt var
enn i of fersku minni, og Mike
bannaði mér það lika. Hann fór
með mig aftur til New York i litlu
ibúðina okkar Ellenar Ra’ndell, og
nokkru seinnaði sýknaði
skilningsrikur dómari hana.
Nú ætla ég bráðum að fara að
giftast honum George Michael
Wade og þegar ég verð önnum
kafin að hjálpa honum að koma
sér fyrir, vona ég að geta gleymt
Skuggagili að mestu leyt.
Með aðstoð Mikes og Ellenar
Randell ætla ég að skapa mér - og
okkur öllum þremur - nýtt lif og
ég vona, að ekkert sé i blóði
minu skaðlegt, sem börnin min
geti erft. Mike er ekkert hræddur
við það og hann er góður læknir,
svo að ég er alveg róleg.
I Inlake, á skrautlegu herra-
setri meö útsýni yfir Hudson-
fljótið, er gamall, uppgefinn
maður, sem lifir lifi sinu
einmana. Ég finn ekki til neinnar
gremju i hans garð, og heldur
ekki fyrirlitningu. Fremur
vorkenni ég honum, þvi að hann
átti sér eiginleika, sem nægðu til
forystuhlutverks, en eyðilagði sig
afþvi að hann var ofhrifinn af
fallegum ungum stúlkum, og
spillti þannig framtið sinni sem
stjórnmálamanns.
Einhverntima kann ég að fara
til hans. En ekki strax. Líklega
verður langt þangað til.
Endir.
ALI MAC GRAW OG
HENNAR
„LOVE STORY“
Framhald af bls. 17.
Og að lokum, i ágúst siðast-
liðnum, sótti Ali um skilnað
frá Robert Evans, vara-
framkvæmdastjóra Paramount-
kvikmyndafélagsins, sem hún
hafði gifzt rétt áður en hún hóf
leik sinn i „Love Story” og varð
heimsfræg.
Blaðamaður, sem náði tali af
henni á Beverley Hills, segir svo
frá:
— Ég talaði við Ali á Beverley
Hills, nokkru eftir að hún hafði
lagt fram beiðni sina um skilnað.
Hún hafði sett það nauðsyn-
legasta niður i töskur, tekið son
sinn (sem nú er orðinn tveggja
ára) og yfirgefið hina skartlegu
Evans ibúð, með öllum þeim
flækjum sem heyrðu henni til,
yfirgefið hana fyrir fullt og allt.
Hún bjó um tima hjá kvikmynda-
leikk'.nunni Candice Bergen i
húsi hennar við ströndina, meðan
hún var að leita að húsnæði. Hún
reyndi að slaka á, gekk i sand-
inum, lék sér við son sinn,
hugsaði og reyndi að finna sjálfa
sig, þá hluta af sér, sem ef til vill
höfðu orðið útundan.
Ali bar Josuah son sinn á
mjööminni, þegar hún kom inn á
skrifstofu mina einn morguninn,
ljómandi af gleði. Josuah hefir
augu móður sinnar, dökkbrún og
geislandi og dökkan, hrokkinn
hárlubba og hann ber það með sér
að hann er mjög forvitinn. Hann
þaut um skrifstofuna, meðan við
töluðum saman og Ali var mjög
þolinmóð og elskuleg við hann, en
hún gat lika veriö ákveðin þegar á
þurfti að halda.
Hún vildi sem minnst um
hjónaband sitt ræða. ,,Ég ætla
ekki að fara að rekja það hér,
hvað var að sambúð okkar Bobs”,
sagöi hún. „Bob er yndislegur
maöur og á margan hátt fannst
mér gott að búa með honum. En
ég er oröin þrjátiu og þriggja ára
og mér fannst það aðkallandi að
vinsa úr það sem mér fannst
náuðsynlegt, til að geta fundið
sjálfa mig. Lifnaðarhættir minir
voru alltof flóknir og ég eyddi
alltof mikilli orku f þá hlutr, sem
raunar komu mér ekki við.”
Hún virtist sokkin niður i
hugsanir sinar, þegar hún talaði,
hreiðraði um sig á sófanum og
dró undir sig fæturna. Hún er
fögur kona, þrátt fyrir fram-
standandi tennur, sólbrún og
fagurlimuð. En horfi maður i
augu hennar, er erfitt að lita af
þeim aftur, þau eru svo dökkbrún
og djúp, svo ótrúlega lifandi,
þegar hún talar.
„Bob hefir svo ómögulega
vinnu”, hafði hún sagt mér
nokkrum vikum áður. „Þegar ég
var á kafi i einni kvikmynd, þá
var hann með margar i huganum.
Og hann er raunverulega á kafi i
þeim, þvi að hann er mjög vand-
virkur, vill aðeins framleiða það
bezta og það kemur fram i dag-
legu lifi hans. Ég lit öðrum
augum á þetta. Mér finnst að fólkV
flest eigi að geta gert það sem það
vill, sérstaklega i mannlegum
viðskiptum. Það er kannske ekki
gott að gera sig skiljanlegan á
þessu sviði. Margar manneskjur,
sem virðast vera fórnarlömb, eru
þaö alls ekki. Maður á ekki að
vera þvingaður i sambúð. Ég held
að mjög fá hjónabönd séu snurðu-
laus og það er leitt. Ég er enginn
sérfræðingur og get ekki sagt
hvað það er, sem gerir hjónabönd
góð, en ég held að vinátta og sam-
heldni verði aö vera i fyrirrúmi.
Og lika möguleiki á að geta
þroskazt og breyzt saman, að
minnsta kosti að geta sveigt sig
hvort eftir öðru, til að möguleiki
sé á þvi að fylgjast að”.
Margar þær breytingar, sem
hafa dunið yfir Ali á siðustu þrem
árum, hafa verið svo gersamlega
andvígar eðli hennar sjálfrar.
Sigurförin varðhenni raun, vegna
þess að hún er sjúklega heiðar-
leg...... Hún nýtur þess alls
ekki að vera i sviðsljósinu og vill
fá að njóta einkalifsins.
Hún er andvig blaðaviðtölum,
en lét undan i þessu tilviki, vegna
þess að hún er að leika i nýrri
kvikmynd, sem hún vill aö al-
menningur sjái. Og hún vill það,
vegna þess að hún lagði sig það
fram við hlutverkið, að henni
fannst það vel þess virði að hafa
eytt i það þrem mánuðum af lífi
sinu. Eftir að hún hafði séð
nokkrar svipmyndir úr kvik-
myndinni, var hún ákaflega óviss
um að hún hefði getað sýnt brot af
þvi sem hún óskaði. Þannig var
þaö lika með „Love Story”, hún
var ekki viss þá og er það ekki
enn.
Þessi nýja kvikmynd er
„Getaway” og i henni reynir
leikstjórinn, Sam Peckinpah aö
kryfja til mergjar sálarástand
tveggja þjóðfélagslegra
uppreisnarmanna. Ali leikur
eiginkonu Steeve McQueen og
þau gera samning við vafasaman
rikisstarfsmann um að ræna
banka og skipta þýfinu, en lenda á
örvæntingarfullum flótta undan
réttvisinni og bjargast.
Hvað var þaö, sem vakti áhuga
38 VIKAN 16. TBL.