Vikan - 13.05.1976, Page 6

Þessi kristsmynd Salvadors Da/is er eitt þeirra
heimsþekktu listaverka, sem varðveitt eru i
listasafni Giasgowborgar.
Só/faxi á f/ugvellinum í Giasgow.
að mála bát, sem hann hafði nýlokið við að
smíða, en Pétur er reyndar sonur Inga
Guðmonssonar skipa- og bátasmiðs, sem
margirkannastvið. Péturhefurtöluvert stundað
siglingarytraoggetiðsérgott orð í keppnum, og
eitt sinn sigldi hann ásamt nokkrum mönnum
öðrum frá Skotlandi til íslands.
— Mig langar alltaf til að fara í aðra slíka
siglingu, sagði Pétur — þvíaðég naut hennar út í
æsar, og ég vona, að ég fái tækifæri til að
endurtaka hana, einhvern tíma.
Pétur og fjölskylda hans hefur verið búsett í
Skotlandi undanfarin fjórtán ár og þau hjónin
kváðust una verunni þar hið besta, enda sé það
notaleg tilfinning að geta alltaf skroppið heim til
Hann var að ..fara að rigna í Edinborg,
þegar Jim myndaði þetta fóik i strætisvagn-
inum, og ég dauðöfundaöi það af þvi að vera
Sigrún bauð okkur kaffi og pönnukökur
islands. Þósögðust þau ekkifara mjög oft heim,
öll saman, en samt oftast aö minnsta kosti einu
sinni á ári.
Sigrún og Pétur sögðu okkur, að þau hefðu
þannháttáaðkaupa matvælaforða, einkum þó
kjötmeti og fisk, heima á íslandi, og því væri
iðulega soðning og svið á borðum hjá þeim.
— Ég náði einu sinni í skoska lambshausa,
sagði Pétur, — sveið þá og verkaði á íslenskan
máta — nágrannarnir héldu, að ég væri orðinn
vitlaus, — en þeir voru ekki svipað því eins
Ijúffengir og þeir íslensku, enda held ég, að
íslenska lambakjötið eigi engan sinn líka.
Sigrún bauð okkur kaffi og pönnukökur, og
það áréttaði enn frekar, að við vorum staddir á
á heimieið, því að við áttum eftir að hiaupa
iengi fram og aftur um borgina í ieit að spenn-
andi svipmyndum frá höfuöborq skoskra.
Þessari mynd smellti Jim af Pétri Ingasyni
fiugvirkja og Braga Jónssyni fiugvéistjóra utari
viö Sólfaxa á flugvellinum í Glasgow.
íslensku heimili, þótt erlendis væri. Að
kaffidrykkjunni lokinni þökkuðum við fyrir
móttökurnar og spjallið, enda vorum við farnir
aðtefja þau hjónin, sem voru að verða of sein til
aðaka Guðrúnu dóttursinni í píanótíma, en áður
en við kvöddum, spurði ég þau Pétur og
Sigrúnu, hvort þau hefðu nokkuð í hyggju að
flytjast aftur heim til íslands.
Pétur varð fyrir svörum: — Ég býst ekki við
því. Viðkunnumljómandi vel viðokkurhérna, og
það er heldur ekki hlaupið að því að flytja milli
landa, þegarmaður er búinn að búa þetta lengi á
samastað. Guðrúnverðuraðminnsta kostiaðfá
að Ijúka námi, áður en af slíku gæti orðið. En
þetta þýðir ekki, að við höfum ekki sérstakar
taugartil íslands. Þaðerokkar heimaland, þótt
við búum erlendis. TRÓL.
6 VIKAN 20. TBL.