Vikan - 20.07.1978, Page 38

STJÖRNUSPÁ
llnílurinn 2l.mars 20.apiril
Þú ættir ekki að sækjast
eftir félagsskap
ókunnugra í þessan
viku. Það hefst ekkert
gott af breytingum um
þessar munir, og ástar- ,
ævintýri virðist vera að
fara út um þúfur.
ViutiA 2l.april 2l.mai
Vertu ekki alltof
gagnrýninn á viðbrögð
ákveðins aðila. Þú ættir
að geta lært af reynsl-
-unni í sambandi við
málefni, sem er ofarlegai
á baugi.
Tsíburarnir 22.maí 2l.júni
Sýndu aðgætni í
umgengni við kunningja
þinn, sem er eitthvað
spenntur á taugum
þessa dagana. Spenna
hans er eðlileg, og þú
skalt vera tillitssamur.
Þú verður að taka
skyndiákvörðun í sam
bandi við málefni
heimilisins. Vikunni
yrði vel varið til hóp-
starfsemi um málefni,
sem þér er hjartfólgið.
I joni'l 24. júli 24. títfúM
Þú ættir að reyna að
taka lífinu með meiri ró
en þú hefur gert hingað
til. Allt bendir til, að þú
sért undir of miklu
andlegu fargi. Þú ert
fulluráhuga, en
varastu að ofgera þér.
Það verður fremur
rólegt í kringum þig
fyrri hluta vikunnar, en
þess meira að gera
seinni partinn. Reyndu
að leggja þig fram við
að hjálpa persónu, sem
þarf á þér að halda.
Eitthvað gerist í þessari
viku, sem verður þér til
mikillar gleði. Þú ættir
að reyna að sinna
áhugamálum þínum
meira en þú hefur gert
fram að þessu og sleppa
öllum rómantískum
hugleiðingum.
Þú munt hitta nýtt fólk
og eignast ný áhugamál.
Vertu þakklátur fyrir
hverja þá breytingu,
sem þér auðnast, það
auðveldar líf þitt frá
vanabundnum störfum.
Heillalitur er blár.
Þú getur glaðst yfir því,
hvaða stefnu ástarmál
þín eru nú að taka. Þú
kemst að raun um,
hvernig þér auðnast að
vinna þér inn góðan
aukaskilding án mikillar
fyrirhafnar. Heillatala
er 6.
Valnsbcrinn 2l.jan. I').fcbi.
Misstu ekki stjórn á
skapi þinu við sam-
starfsmenn þína, þótt á
móti blási hjá þér í
einkalifinu. Það kann
ekki góðri lukku að
stýra að vera með of-
stopa. Vertu sem mest
úti við.
Hogmaðurinn 24.nói. 2l.dcs.
Bréf, sem þér berst,
mun létta af þér þung-
um áhyggjum í sam-
bandi við málefni
heimilisins. Reyndu að
sýna samstarfsmanni
þínum þolinmæði, og
hann mun verða þér
vinveittari en áðúr.
Fiskarnir 20.ícbr. 20.mars
Þú verður fyrir óvæntu
happi á fjármálasviðinu
í þessari viku, og verður
það þér til mikillar
gleði. Þú ættir að skipu-
leggja störf þín betur,
svo þú eigi meiri fritima
fyrir sjálfan þig.
andann og brosti til hennar, eins og
hann snéri aftur úr mikilli fjarlægð.
„Komdu,” sagði hann. „Þér er sjálf-
sagt að verða kalt.”
Þegar þau komu að hliði kofans, snéri
Isabel sér að Torquil til að bjóða honum
góða nótt.
Þess í stað lenti hún i faðmi hans,
hvíldi höfuðið á öxl hans og fann kinn
hans við hár sér. Þau stóðu lengi þannig
og hann vaggaði henni blíðlega í örmum
sér, svo tók hann um hönd hennar og
kyssti hana á lófann og sleppti
henni. Hann sagði hikandi —
,,Það er nokkuð, sem ég verð að segja
þér. En ekki alveg strax. Það er ekki mál,
sem ég brýt heilann oft um, og ég verð
aðfinna orðin.”
Hann snéri sér burt og ætlaði að fara,
þegar hún sagði blíðlega „Torquil”. Hún
faðmaði hann ákveðin að sér, dró höfuð
hans niður og kyssti hann á ennið. Þegar
hún leit aftur á hann, ljómaði andlit
hans.
Þau sáu hvorugt stóran gráan kött,
sem fylgdist með þeim úr skoti við
garðvegginn. Þegar þau skildu, urraði
dýrið djúpt í hálsi sér og skaust út í
vaxandi myrkrið.
Isabel sat vafin í sloppinn sinn í
hægindastólnum í svefnherbergi sinu
áður en hún fór í rúmið. Hún horfði út í
kalt og kyrrt tunglsljósið. Hún gat ekki
ráðið við hugsanirnar, sem þyrluðust í
huga hennar, og hún hallaði höfðinu að
gluggakarminum í ósjálfráðri tilraun til
að kyrra ólguna innra með sér.
Hver var Mary-Catherine, og hver
var leyndardómurinn við dauða hennar?
Hvaða þátt hafði Jessie-Anne átt I
liðnum atburðum, og hvernig var þessu
einkennilega sambandi á milli hennar og
gömlu konunnar varið?
Það virtist sem svo, að Jessie-Anne
væri að reyna að segja henni eitthvað,
en hvað? Var það aðvörun?
Svo var það Flora. Kalda, fagra,
fjandsamlega Flora. Eitthvað í fari
hennar kom köldu vatni til að renna
milli skinns og hörunds Isabel. Andúð
hennar var greinileg, og ef til vill gat
áberandi eignartilfinning hennar gagn-
vart Torquil útskýrt hana. En það hlaut
að vera eitthvað meira en það. Svo
ofboðslegur fjandskapur gat ekki átt
svona einfalda skýringu.
Um stund lék Isabel sér að þeirri
hugmynd, að hún myndi eyða nokkru af
tima sinum þarna á eyjunni í að greiða
úr þessarri flækju.
Kannski ætti ég bara að spyrja
Torquil, hugsaði hún, og flýtti sér svo að
draga i land. Því skyndilega gerði hún
sér grein fyrir því, að þar gæti hún verið
á hættulegum miðum.
Torquil. Alvörugefin grá augu hans
og .rólegt brosið svifu henni fyrir hug-
skotssjónum. Eitt andartak minntist hún
greinilega sterkra og bliðra arma hans
um hana. Þar var bliða og ástúð, en
einnig ákveðinn styrkur, bæði til likama
og sálar.
Ég tilheyri Clive. hugsaði hún skelf-
ingu lostin. Og Torquil var ekki maður,
sem hægt var að leika sér að.
Hún fann til hrolls og stóð á fætur til
að hita sér vatn í hitapoka.
Hún tók hann með sér í rúmið, og þá
skýrðist allt í einu hugur hennar og hún
sagði upphátt og með sannfæringu —’
„Ég verð að komast að því, hvar Jessie-
Anne býr og fara að tala við hana. Hún
skilurallt.”
Hún hafði ekki hugmynd um, hvaðan
hún hafði þessa hugdettu, en hún, eða
kannski bara sú staðreynd, að hún hafði
tekið ákvörðun og vissi nú, hvert næsta
skref hennar yrði, létti þungu fargi af
henni. Hún kúrði sig niður í rúmið án
nokkurra frekari heilabrota og sofnaði.
Isabel sat enn að morgunverði einn
morguninn, þegar barið var að dyrum.
„Kom . .” Anugs þeyttist inn í húsið.
„ ... inn ,” lauk Isabel máli sínu, gjör-
samlega að þarflausu.
„Það er bréf til þin,” sagði Angus og
stóð á öndinni, um leið og hann dró
umslag upp úr buxnavaxa sínum. „Það
kom i gær, og Fergie skildi það eftir hjá
ömmu af misskilningi og amma mín
sagði mér að hlaupa strax yfir til þin
með það og ég hljóp alla leiðina og þegar
ég stökk yfir skurðinn, datt ég, og ég
stóð aftur upp, þvi ég er svo duglegur
og ...Má ég fá appelsinusafa?” Hann
tróð umslaginu i hönd hennar og hneig
niðurásófann.
„Púff!" andvarpaði Isabel, og stóð
upp til að gefa honum ávaxtasafann.
Hún skoðaði umslagið. Það var frá
Fionu Campbell systur hennar, og póst-
stimpillinn gaf til kynna, að það hefði
verið fimm daga á leiðinni. Hún reif
bréfið upp, og settist niður til að lesa
það.
„...vœri svo indcelt að hitta þig, þó það
yrði ekki nema i örfáa daga. ” stóð þar.
..Campbell amma er að koma í
heimsókn, og hún gætir Douglas. Við
Emma komum til þín á fóstudaginn,
nema ég heyri frá þér. Hringdu endUega,
ef það hentar þér ekki, en ef ég heyri
ekkert, þá reikna ég með, að það sé í
lagiað við komum.
Fyrirgefðu hvað þetta er með stuttum
fyrirvara, en ég kemsl ekki að heiman
afturfvrr en eftir margar vikur. ”
38 VIKAN 29. TBL.