Vikan - 25.12.1980, Síða 6
Margt smátt
Það er varla von að við skiljum
íslenska efnahagslífið, fyrst sór-
fræðingarnir úti i heimi geta ekki
komist að niðurstöðu um það.
DbL þríöjudagBin ft. daa.
Tímarittö Economist
umlsland:
Bæði „bezta”
og „versta”
efnahags-
stjóm í Evrópu
,,í hvaða landi í Evrópu er efna-
hagsmélum bczi sijórnaft?” spyr
brezka tímarilift Economist. „A ein-
um mælikvarfta, atvinnuleysinu, er
íslandi ótvírætt bezt stjórnað,” segir
tímaritið. ,,|>ar hafa landsmenn haft
fulla atvinnu ailan síftastaáratug.”
„En í hvafta landi er efnahagsmál-
um verst stjórnað?” spyr tímaritift
aftur. „Miðaft vift annan mæli-
kvarfta, verðbólguna, er svariö
greinilega, að ísiandi sé verst stjórn-
aft af Evrópnlöndum. . . ” segir
timaritift.
Tímarilið segir, aö þessi bversögn
eigi rætur I því, hve háð lsland sé
fiskveiftum. Hækkun fiskverfts á
erlendum mörkuftum leiöi þegar í
stað til launahækkana. Lækkun fisk-
verftsins valdi yerri viftskiptakjörum,
scm leifti ríi gengisfellingar krónunn-
ar og verfthækkana. Þegar olíuhækk-
un bætisl vift verfti afleiðingin suftur-
amcrisk verftbólga. Economist getur
skýrslu Efnahagssamvinnu og
þróunarstofnunarinnar OECD og lii-
lagna hennsr um aftgerftír í efnahags-
' málum, sem hér hefur verift getift I
frélium, en segjr, aft litil bjartsýni
r.iki á aftgerftir, þótt tillögurnar séu
góftar.
•HH
Aukabragð að
matnum rakið
til plastfilmu
I norsku neytendablaði er sagt frá tilfelli
sem upp kom þegar neytandi kvartaði
undan aukabragði að mat sem var rakið
til plastumbúða. Sýnið af plastfilmunni
var ekki nógu stórt til að hægt væri að
útkljá málið, en norsku neytenda-
samtökunum þótti ástæöa til að vekja
athygli á þessu dæmi. Aðrir höfðu
kvartað undan annarlegri lykt af mat
sem pakkaður var inn í sams konar
plastfilmu. Ekki var tilgreint hvaða
tegund væri um að ræða og þvi ekki
hægt að segja til um hvort þessi tegund
er á markaði hér. Hins vegar er sjálf-
sagt ;ið neytendur og innflytjendur hafi
andvara á sér og kappkosti i sameiningu
að halda íslenskri matvöru óskaðlegri.
Úr Forbruker Rapporten
HANN HITTI NAGLANN Á HÖHUÐIÐ
Ja, hvað getur
ekki gerst I
henni Ameríku?
Mörguni varð vist á að efast uni
sannleiksgildi smáklausu í dagblaði um
daginn. En hvað getur ekki gerst í henni
Ameriku? Þar var sagt frá endeniis
feginleik suðumannsins Reagan Carters
frá Beaumont í Texas yfir því aðforseta-
kosningarnar í Bandaríkjunum væru
nú loks yfirstaðnar. Honum hafði víst
verið stritt út af þessum úrvals nöfnum.
Látum svo vera. Hins vegar var þess
getið i framhjáhlaupi að starfsmennirnir
í næsta húsi hefðu litla samúð haft með
Carter. Ljótt af starfsmönnum Nixon
Ford-vélafyrirtækisins að vera svona
harðbrjósta.
HÁLSMÁTTUR:
„Eigi verður úr koppnum ausið þótt
káliðsé komið í búðir."
. . . og svo eru hérna tveir málshættir,
handa fólki með áhyggjur af fitulagi:
„Margt gott gerir eitt feitt." og „eina
mínútu i munni, alla ævi á lærunum.”
„Strœtisvagna-
bílstjórinn
sem neitaði"
Það er sagt að þessi saga sé af strætis-
vagnabilstjóra í Reykjavík.
Oft á tíðum vinna strætisvagnabíl-
stjórar tvo til þrjá mánuði á ári við
annað til að „kúpla sig niður” eins og
sagt er. Það henti einmitt einn vin okkar
að hann fór að vinna á vinnustað þar
sem menn máttu ráða hvort þeir ynnu
fullan vinnudag með öllum þeim hléum
og matar- og kaffitímum sem þeir ættu
rétt á eða ynnu í stiklotu og væru búnir
um tvöleytið. Strætisvagnabílstjórinn
okkar harðneitaði að vinna í striklotu og
kom þar með i veg fyrir að aðrir gætu
hagaði sínum vinnudegi þannig.
Vinnufélagarnir voru að vonum grút-
fúlir út í hann og voru ekkert of hrifnir
af því að þurfa að fylgja honum eftir í
þessu efni. Þeir skildu heldur ekkert í
þessu hjá honum. En þar kom að þeir
fengu skýringu. Hann gat hreinlega ekki
sett sig inn í þessa vinnutilhögun og
útskýrði það með þessum orðum: „Hvað
haldið þið eiginlega að fólk segði ef ég
kæmi bara á morgnana og keyrði
tuttugu hringi, vúmm, vúmm, i einni
lotu og færi svo heim að sofa?”
Hvar sem tveir efta þrír hittast og taka tal saman liður ekki á
löngu áður en einn er farinn að miöla af reynslu sinni og hinir
kom fljótlega á eftir. Það sam þarna heyrist er oft hinn hagnýt-
asti fróflMkur og möig góð ráðin fljóta mað. Við emm enn
afl biða eftir þvi að njóta góðs af þeim mikia alþýðlega fróðleik
sem þannig hrekkur manna á milli með þvi að lesendur sendi
okkur nokkur góð ráð og spaugilegar sögur.
Að vísu er ekki iangt siðan þessum þœtti var hleypt af
stokkunum og vissulega hafa okkur borist bréf. En við erum afl
bíða eftir fleiri og meiri. Það má heita afl hvaðeina eigi heima á
þessari opnu: Sögur af hnyttnum tilsvörum, hjákátlegum
atvikum, spaugilegar myndir, góð ráfl og einfaldar lausnir á
ýmsu því sem afl okkur steðjar í daglegu lífi — svo sem eins og
sniðugar lausnir á afl hengja ruslapoka á viðeigandi staði, frá-
gangur á gardinum og fatahengjum og ótal, ótal margt annað.
Við vitum að ýmislegt þessu likt þrífst góðu lifi i umræðum
manna á meflal — og því ekki að stinga niður penna og leyfa
lesendum Vikunnar að vera mað?
Það er til nokkurs að vinna. Hverju sinni verður nafn eins
þeirra, sem efni á á opnunni, dregið út, og sá heppni fœr
mánaðaráskrift að Vikunni ókeypis — sama hvort hann er
áskrifandi eða ekki.
Dragið ekki til morguns það sem hœgt er að gera í dag —
dragið fram ritföng og bréfsefni og komist með í keppnina um
ókeypis mánaflaráskrift. Það getur borgað sigl
6 Vikansz. tbl,