Vikan - 24.09.1987, Side 35

Vikuspegill 1952-1966
A skáldabekknum
Karlmanna-
tískan 1961
Leiðbeiningar fyrir ungar stúlk-
ur um viðeigandi framkomu -
aðallega gagnvart piltunum,
sem bjóða þeim á skemmti-
staði. Um leið er komið inn á
mörg önnur svið, þar sem
heppilegt er að kunna rétta
hegðun.
miklu eldri en hún, t.d. mundi sexlcm ára skóla-
systir ykkar vera kynnj fyrir pabba ykkar. Stúlka
stendur ekki upp, þegar karlmaður er kynntur
fyrir henni, r' ' eidur séu það jafnöldrur henn-
ar, en :• -i íyrir eldri konu, verður hún
að stanc* u (æ. k arlmaður stendur undan-
tekningarlaust upp, sé hann kynntur fyrir konu
— ungri eða gamalli. Kynning getur verið mis-
jafnlega hátíðleg, stunduin er bara sagt, þetta
er N.N. (yngri maðurinn), og síðan nafnið á
konunni eða eldra manninum, oft er sagt eitt-
hvað á þessa leið við konuna (eldra manninnn):
Mammo, (ef verið væri að kynna piltinn fyrir
henni) má ég kynna N.N. fyrir þér, þetta er
rrióðir min, S.S., en það er ekki nóg að segja,
þetta er mamma, eða frænka eða þvílíkt, því
að auðvitað er árlðandi fyrir piltinn að fá nafn-
Kynning
Komi pilturinn heim til að sækja ykkur, á
að kynna hann fyrir þeim, sem hann hittir á
heimilinu, reyndar líka fyrir þeim kunningjum,
sem þið hittið úti — þó ekki nema um sé að
ræða, að þeir kunningjar stanzi eitthvað hjá
ykkur. Sú regla gildir alls staðor, að sá yngri
er kynntur fyrir þeim eldri, þ.e.a.s. nafn \ngra
mannsins er nefnt fyrst, sá sem lægra þykir
settur í þjóðfélaginu er kynntur fyrir þeim, sem
meiri virðingu hefur hlotið, og karlmaður er
alltaf kynntur fyrir konu, nema maðurinn sé
ÖHREINT HÁR
HREINT Á
SVIPSTUNDU
Sé hárið óhreint og feitt og ekki
sé tími til að þvo Það. en stúlkan
ætli samt út að skemmta sér. má
bjarga þvi við með þurrshampoo
og bursta hárið vel á eftir. Sé það
ekki til heima. má nota hafra-
mjöl eða hveitiklið. er. það þarf
ekki siður að bursta vel úr.
A leiðinni og
viö komuna
á skemmti-
staðinn
Íð, sem hann mundi nota í samskiptum við hana.
Látið hann ekki bíða lengur en fimm mínútur
eftir ykk‘r. þegar þið farið eitthvað saman —
heldur e'ki endalaust við borðið, eftir að þið
eruð koif'n á staðnn, meðan þið lagið ykkur í
snyrtiherlerginu. þag fer ekki hjá því að hann
verði erf'legur af því.
Ef þið ^ekkizt lífið getur verið erfitt að halda
uppí offr*ðum. Yfirleitt ætti stúlka að venja
sig á að 'Vara aldrei bara já eða nei í samræð-
um við<"lk, sem hún þekkir lítið eða hefur ný-
legá ve ð kynnt fyrir. Reynið að bæta ein-
hverju v* setninguna, sama hve lítið það er —
einhverju sem gefur tilefni til frekari umræðna.
Gefið 'Onum tækifæri til að opna fyrir ykkur
bilhurðir1! og oðrar dyr, en rjúkið ekki sjálfar
til þess, iður en' hann kemst að.
Anið ^ki inn á undan honum í salinn, herr-
ann á aðfinna borðið og tala við þjóninn. Hann
gengur þi inn á undan, eða ef nóg pláss er í
salnum, longið þið inn hlið vlð hlið.
Svo khiur hér ein ráðlegging, sem er ákaf-
lega mikvajg og g yjg f,var sem er. verjg
vandræðlegar vjg gullhamra. Þiggið þá með
glæsibro, þ.e.a.s. brosið og þakkið fyrir. Upp-
hrópamrsins 0g. Nei< það ef ég ekki> eða. það
er ekki Ott, ega. Mikið geturðu verið falskur,
eru afskö|ega afkáralegar, en þó tekur út yfir
allt, þe?ir stúlkan í einhverju vandræðalegu
mótmælíóti vekur athygli á göllum sínum. Hann
segir he*ii kannski, hve augu hennar séu fal-
leg, og ún *Cgir/ að þag sé nú ekki aldeilis,
annað þirra sé SvolítiðS skakkt; þá veit hann
það, þó^hann hafi aldrei tekið eftir því áður —
sjáið þi&kki hvað átf er við?
í næ-3 blaði verður svo talað um fram-
komuna •ftir að komig er g Staðinn, borðsiði
og maröif|eira
jr\AILY MIRROR, sem er útbreiddasta dagblað veraldar,
U lagði fyrir skemmstu eftirfarandi spurningu fyrir kven-
lesendur sína:
HVAÐ GERIR HJÓNABANDIÐ FARSÆLT?
Þúsundir svöruðu. Hér fara á eftir nokkur bréfanna.
Kannski felst í einhverju |>eirra lykillmn að leyndarmálinu
— fyrir þig. Og að minnsta kosti geturðu gert {^að þér til
dægrastyttingar að athuga, hvort þú sért þessum konum
sammála. Hér eru bréfin þeirra.

U
Þessi glæskerra er
tekin
bíiaþætó frá 1966.
S‘; hárið bleytt með öli, verður
þnð bæði viðráðanlegt og hæfilega
stift. Lagnirgin helzt ágætlega i
þvi og hárið fær fallegan blæ —
þó er þetta heppilegra fyrir dökk-
hærðar eða skolhærðar stúlkur
en ljóshærOar, þvi aÖ blærinn verÖ-
ur stundum örlitiO raudeitur.
Lyktin hverfur um leiö og hóriO
þornar.
I upphafi þessa tímabils skipar heimilið og hlutverk konunnar stóran sess
í efni blaðsins. Húsráð. mataruppskriftir og hollráð til að viðhalda kvenlegri
fegurð gefa ótvíræðar vísbendingar um til hvaða lesendahóps Vikunni var
ætlað að ná. Pistlar. sern fjölluðu unr hvernig konur ættu að bera sig til við
að krækja sér í eiginmann og halda honum við efnið. voru vinsælir. Alveg
frá upphafi hefur Vikan reynt að tolla í tískunni og flutti hún landanum á
þessurn árurn fregnir af því helsta sem var á döfmni í tískuhúsum Evrópu.
Flestallir tískuþættirnir voru fyrir konur og vakti það því bæði athygli og
kátínu þegar íslenska línan í karlmannafatnaði fékk inni á þessurn síðum.
Þetta var ef til vill tínranna tákn því unr líkt leyti fór meira að bera á efni
fyrir „strákana“, svo sem urn bíla og vísindauppgötvanir.
Mikið var um þýtt efni á þessu tímabili og má þar nefna fréttaljósmyndirn-
ar sem voru fastur þáttur í blaðinu árum saman. Eins og sönnu vikublaði
sæmdi birti Vikan rnikið af smásögum og „annekdótum" ásamt framhaldssög-
unni sem var ómissandi liður í blaðinu. Ástin og öngstræti hamingjunnar
Það er mikil list að vera hamingjusamur í hjónabandinu.
Það útheimtir lagni og talsverða greind, en þó fyrst og
fremst skilning. Konan þarf að gera sér ljóst, að hún giftist
manninum sínum til þess að elska hann.
Maðurinn gefur henni ást sína og umhyggju og það fell-
ur í hans hlut að sjá fjölskyldunni farborða. Það er óhyggi-
le{ t að taka þetta sem sjálfsagðan hlut.
Þegar hann er á annað borð orðinn maðurinn þinn, þá
er það þitt að ganga svo frá hnútunum, að hann vilji vera
það unz dauðinn skilur ykkur að. Þetta er ósköp auðvelt.
Þú verður bara að skjalla hann og leika hlutverk smæl-
ingjans.
Hann þarf ekki endilega að vera rómantísk sál. En ef þú
segir honum nógu oft hve duglegur og dásamlegur hann sé,
þá mun hann gleypa agnið og reyna eftir megni að bregðast
ekki trausti þínu.
V ¥ ¥
Eg finn það á mér á augabragði, þegar maðurinn minn
er hnugginn. Ég veit upp á hár, hvenær hann þarfnast ástar
og blíðu. Ég veit hvenær hann þarfnast uppörfunar *— og
ég veit líka hvenær kæti hans og gleði gengur úr hófi fram.
En kætin er vissulega fyrir miklu. Henni fylgir auðvitað
hlátur, og hlátur er hollur fyrir hjónabandið. Það boðar gott,
að við hjónin skulum ennþá geta hlegið að því, þegar ég í
reiði minni braut glerbrúðu á höfðinu á honum!
¥ ¥ ¥
Eftir tíu ára hjónaband, þreytist maðurinn minn ennþá
ekki á því að segja mér, að hann elski mig meir en nokkuð
annað í veröldinni. Og ég veit, að þetta kemur frá hjartanu.
Hvernig hefur mér tekist að halda honum ástfangnum
svona lengi ? Ég er ekki falleg, ég er dálítið of feit og mat-
reiðsluhæfileikar mínir eru rétt eins og gengur og gerist.
Satt að segja er ég ósköp hversdagsleg manneskja — en
ég elska hann. Það veit hann og er ánægður.
¥ ¥ ¥
einkennir flestar sögurnar þó að einn og einn glæpur hressi upp á atburðarás-
ina af og til.
Þegar líður á tímabilið breytast áherslur í efnisvali blaðsins og innlent efni
sækir á. Það fer að bera meira á að efni sé unnið gagngert til birtingar í
Vikunni og má þar nefna þjóðlegan fróðleik og ýmis þjóðþrifamál eins og
til dæmis greinagerðir um skólakerfið. Viðtöl við nafntogaða menn og ungt
fólk á uppleið hefja innreið sína. Þessi viðtöl voru að jafnaði mjög stutt en
lengdust eftir því sem leið á sjöunda áratuginn.
Þrátt fyrir ýmsar nýjungar, sem fylgdu í kjölfar nýrra ritstjóra, hélt gamal-
gróið efni, eins og Pósturinn, myndasögur og fleira, sínum hlut. En það var
fleira en gamalgróið efni sem hélt velli, ýmsir hleypidómar um konuna skutu
upp kollinum þrátt fyrir umræður um jafnrétti kynjanna og voru þeir, oft á
tíðum, ansi skondnir eins og meðfylgjandi klausur vitna um.
Kveðja,
Sigríður.
• Senniloga er hún >»nsk
þessi. Hún vill augsýnilega láta á
sór bera. Þá vill hún líka lítið þurfa
að hafa fyrir lífinu og elskar skjót-
fenginn gróða. En eitthvað skamm-
ast hún sín fyrir, það sýnir hattur-
inn, sem n»r niður fyrir augu. Hún
veit öruggloga, að einhver takmörk
eru fyrir öllu.
# Þessi er eins og opin bó’
fyrir manni. Eitthvað hefur veric
bogið við uppeldið. Hana langað
í fegurðareamkeppni, en hefur ekl-
komizt ( úrslit. Hún dregur sig o*
( hló. Fussar og sveiar við karlmönn
um, en langar þá ( fólagsskci;
þeirra. Gotur verið glaðv»r ( vino
hópi, en undir kátínunni er einhve
óljós ótti.
34 VI K A N 39. TBL
39. TBL VIKAN 35