Vikan - 24.09.1987, Blaðsíða 53

Hann átti sápuspónaverksmiðju eða
eitthvað svoleiðis og hann var vel efnum
búinn svona eftir þvi sem gengur. Hann
kvongaðist og svo virðist sem konan
hans hafi talið sig hafa tekið niður fyrir
sig. Hún var stjórnsöm í meira lagi og
ráðskaðist með mann sinn. Hún neitaði
alfarið að hafa nokkurt samneyti við
ættingja hans og taldi sig hátt yfir þá
hafna. Fyrir um mánuði gaf frúin upp
öndina og nú, rétt rúmlega fimmtugur,
gat Bolsover loks um frjálst höfuð strok-
ið og lifað lífinu að eigin geðþótta.
Þessar nýju aðstæður rugluðu hann
hálfpartinn í ríminu. Hann virðist hafa
verið með afbrigðum ættrækinn maður
og þegar hann var búinn að koma konu
sinni í garðinn fór hann að reyna aö
ná sambandi við þá ættingja sina sem á
lífi voru. Þeir reyndust vera aðeins þrír
að tölu og í ljós kom að þeir höfðu aldr-
ei hist, hvað þá að þeir hefðu hitt
Bolsover sjálfan. Bolsover var ekki á-
nægður með þetta og fannst það óeðli-
legt. Hann byrjaði því á að gera nýja
erfðaskrá þar sem hann arfleiddi þetta
fólk að öllum eigum sínum. Þetta átti
að vera fyrsta skrefið í þá átt að sam-
eina fjölskylduna.“
„Átti hann engin börn sjálfur?“
„Nei. Eftir að hafa tekið þessa van-
hugsuðu ákvörðun skrifaði Bolsover
eins og kjáni hverju hinna þriggja bréf
þar sem hann sagði þeim frá ákvörðun
sinni og hvað þau ættu í vændum og
stakk síðan upp á því að þau héldu
ættarmót. Einhverjir erfiðleikar komu
upp í Birmingham svo að ekki var hægt
að halda ættarmótið heima hjá Bolsover
en á endanum varð úr að Bolsover kæmi
til London og sameinaði ættarmótið
dálítilli skemmtun.
Hann kom í gær með árdegislestinni
og tók sér herbergi á Moskuhótelinu
og að loknum kvöldverði þar hittust
ættingjarnir.
Ég eyddi síðustu nótt í að yfirheyra
ættingja Bolsovers. Þeir eru Georg
Laurie, mágur systur hans, fölur, litlaus
náungi sem vinnur í verksmiðju sem
framleiðir augndropa."
39. TBL VIKAN 53