Vikan - 24.08.1989, Side 55

leyti sem ungur maður yfir-
lýsti köllun sína sem sendiboði
Guðs, þessi maður hét
Bahá’u’lláh eða Dýrð Guðs
eins og það þýðir á íslensku.
Þetta nafh hljómar líklega
framandi fyrir flesta, en ástæð-
an fýrir því er sú að fólkið,
hvort sem það eru prestar eða
aðrir, hefur sofið á verðinum.
Allir prestar læra eitthvað
um Bahá’u’lláh og trú hans í
guðffæði en samt sem áður
halda þeir áffam að sofa.
Bahá’u’lláh opinberaði yfir
100 bækur og rit og skrifaði
skýringarrit fyrir spádóma
Biblíunnar og annarra trúar-
bragða, því að kristnin er ekki
eina trúin sem vænst hefúr
hins fýrirheitna.
Múhameðstrúarmenn bíða
eftir honum en í íran eru fylgj-
endur Bahá’u’lláh pyntaðir og
drepnir fýrir það eitt að trúa á
hann.
Bahá’í trúin telst til sjálf-
stæðra trúarbragða heimsins
og er þeirra yngst. Stofhandi
hennar Bahá’u’lláh (1817-
1892), er að áliti Bahá’ía sá
boðberi Guðs sem stendur
okkur næst í tíma í röð boð-
bera, sem nær aftur fýrir ritöld.
f þeirri röð eru meðal annarra
Abraham, Móses, Búdda, Sara-
þústra, Kristur og Múhammeð.
Meginkenningar Bahá’u’lláh
eru þessar: Eining mannkyns
eða jafhrétti kynþátta, jafhrétti
milli karla og kvenna. Alheims-
leg menntun, útrýming á öfg-
um fátæktar og auðs, afstæði
trúarlegs sannleika, sjálfstæð
leit sannleikans, sett verði á
stofn heimsbandalag, órjúfan-
leg tengsl trúarbragða við
skynsemi og vísindi, stighækk-
andi opinberun Guðs til mann-
kyns gegnum sendiboða sína,
eitt alheimslegt hjálpartungu-
mál. Guðlegt stjórnskipulag
sem virkar í raun og margt
fleira.
Ef þessi fullyrðing um að
Kristur sé kominn aftur kemur
þér á óvart og þú átt bágt með
að trúa því þá er mjög auðvelt
að rannsaka málið því að á
skrifstofu Bahá’ía í Reykjavík
og víða úti um land eru til
bækur sem auðvelt er að lesa
og komast að sannleikanum.
Leitið og þér munið finna er
setning sem ég hef oft heyrt og
held að eigi vel við um þetta
málefni.
Hægt er að fá upplýsingar í
síma sem er skráður undir
Bahá’í í símaskránni.
Sigurjón Hákonarson.
pósTURmn
Vikcm og Biblían
Eg kom í heimsókn til
tengdamömmu. Hún
er indæl og forvitin
kona. Eitthvað hafði
vakið áhuga hennar á Vikunni.
Mér var rétt blaðið, opið og
beðinn um að lesa greinina um
endurkomu Jesú.
Eftir þann lestur fletti ég
blaðinu víðar og fræddist um
reynslu annarra í annarri eða
þriðju sambúð — það þótti mér
athyglisvert.
Mér finnst nefhilega alltaf
sárt til þess að vita þegar fólk
yfirgefur maka sinn og lendir
hjá öðrum maka ekki endilega
betri — bara öðruvísi.
í greininni um endurkomu
Jesú segir höfundur, Guð-
mundur S. Jónasson, að Biblían
sé „staglsöm og leiðinleg með
vænum skammti af úreltum
siðaprédikunum." Ekki hirðir
höfundur um að tilgreina
dæmi um úrelta siðaprédikun
heldur er lesandanum gefið
sjálfdæmi í málinu, hvað til-
heyrir þessum úreldingar-
flokki og væntanlega veit höf-
undur eitthvað betur um þá
siðalærdóma sem laða fram hjá
manninum betra og fegurra
mannlíf.
G.S.J. gefúr prestum lélega
umsögn og segir þá vorkunn-
arverða í þessu máli með trú
þeirra á endurkomu Jesú og að
„vantrú þeirra sé skiljanleg". Af
því leiðir að varla er mikið að
sækja til slíkra manna í þessu
endurkomumáli en hvað með
þá annað sem Kristur boðaði?
Geta menn upplýst aðra um
mál sem þeir hafa enga trú á?
Gæti stærðfræðikennari kennt
stærðfræði ef hann tryði ekki
aðferðunum eða grundvallar-
reglum stærðfræðinnar? Og ef
prestur trúir ekki boðskap
Bibliunnar um endurkomu
Jesú, getur hann frekar trúað
siðalærdómi Biblíunnar? — Jes-
ús Kristur kenndi jú hvort
tveggja.
Og það var með þessar úr-
eltu siðaprédikanir, svo ég víki
aðeins að þeim. Ég las greinina
um þá sem voru í seinni sam-
búð eða jafnvel þeirri þriðju.
Frásögur þeirra sem höfðu
gengið í gegnum hjónaskilnaði
sýna engan veginn að Biblían
fari með úrelta siðalærdóma í
hjónabandsmálum. Hún ráð-
leggur fólki að slíta ekki hjóna-
bandi heldur vinna í vandan-
um og blátt áffam skipar hún
karlmönnum að elska konur
sínar. Er þetta nokkuð úrelt? Ef
þessi siðalærdómur hefði feng-
ið að hljóma á heimilum þeirra
sem talað er við í Vikunni um
seinni sambúð og fólk tekið
mark á honum þá hefði ekki
orðið hjónaskilnaður. Til að
forðast skilnað verða aðilarnir
að beygja sig fyrir maka sín-
um og vilja þóknast honum.
Hvert var þá að fara? Jesús hef-
ur ekki enn reynst lygari. Er
ekki hamingjan fólgin í því að
njóta þess góða sem Guð hefur
gefið inn í sköpunina?
Út frá þessu sé ég að ykkur
hjá Vikunni er nokk sama um
áreiðanleika þess efnis sem
birtist í blaðinu. Enda kemur
það fram hjá blaðamanninum
G.S.J. að honum er í lófa lagið
að gera ský að fljúgandi fúrðu-
hlut. Með sömu röksemdum
er fljúgandi furðuhlutur ský.
Geimverur búa því væntanlega
í skýjunum, því ský eru í raun
rétt við yfirborð jarðar; — svo
eru þá geimverur nokkuð til?
Allir þeir vottar sem sáu Jesú
Krist stíga upp til himins og
hverfa í ský, áttu þar af leið-
andi ekki betri lýsingu á fljúg-
andi diski en ský. Hvernig stóð
á þessu? Þeir sem greina frá
fljúgandi fúrðuhlutum í dag
ruglast ekki á þeim og skýi. Á
blaðamaðurinn skýringu á því?
Gæti skýringin legið í því að
fýrir 2000 árum þekktu menn
ekki ský?
Einhverja reynslu höfðu
þeir af yfirnáttúrulegum at-
burðum eins og því þegar Jesú
ummyndaðist, hann og klæði
hans urðu skínandi hvít, Móse
og Elía stóðu hjá honum og
töluðu um krossfestingu og
dauða Jesú. Þá kom ský og
huldi þá alla, (Lúk. 9:34) ekki
geimfar eða fljúgandi fúrðu-
hlutur, heldur ský. Ekki þykir
mér undur röksemdir G.S.J. á
endurkomu Jesú þar sem mér
sýnist vera reynt að troða
henni í ramma „sjáenda" og
„ný-aldarsinna“ sem vænta
annarra lausna fyrir mannkyn-
ið en Jesú Krist.
Höfuðmálið er þetta.: Biblí-
an segir frá Guði, skaparanum,
og manninum sem er skapaður
af Guði og fýrir Guð. Eðli
mannsins hefur aftur á móti
verið að treysta EKKI á þann
Guð sem skapaði og leggur
okkur boð og bönn. Maðurinn
vill fara sínar eigin leiðir. Guð
sendi þá Jesúm og hingað mun
hann aftur koma til að stofh-
setja sitt ríki þar sem réttlætið
býr. Sá atburður verður ekki
dagsettur en hann er tengdur
öðrum atburðum og kemur í
réttri atburðarás. Einn þess-
ara atburða er stofhun ísraels-
ríkis (1948). Annar er stofhun
EBE, Efhahagsbandalags Evr-
ópu, sem verður heimsveldi,
sem nú heitir Evrópubandalag-
ið og er skammstafað EB. Síðan
mun EB fá „konung" sem
æðsta yfirvald. Hann kallast á
máli Biblíunnar Antikristur
(andstæðingur Krists). Hann
mun koma því til leiðar að
enginn getur keypt eða selt
nema hafa tölu eða númer á
enni og handarbaki. Talan
verður tákn um að menn hafi
vígst inn í „Ríkið", ríki Anti-
krists. Sá sem tekur þá tölu á
sig mun glatast. Þeir sem ekki
trúa því sem Biblían segir sjá
auðvitað ekki neina ástæðu til
að hlýða henni og munu taka
töluna, tölu Antikrists sem er
666. Þeir eru blindir, segir
Biblían, og talar þá um skilning
okkar, eða passar betur að
segja „í skýi“. Hinir sem trúa
að Jesús Kristur sé frelsarinn,
Guðssonurinn, trúa B'iblíunni
og hafa andvara á sér — gæta
sín svo enginn taki Krist ffá
þeim. Þegar búið er að skipta
liði og Antikristur hefur heim-
inn í hendi sinni ætlar hann að
gerast sjálfur konungur og
Guð þessarar jarðar en þá mun
sá sem „hefúr allt vald á himni
og jörðu“ koma og tortíma
hinum illa Antikristi. Svo allan
tímann er þetta barátta milli
guðs og djöfulsins, ljóss og
myrkurs. Það tekur mann sárt
að sjá þegar þessi boðskapur
er rifinn úr samhengi og gerð-
ur að einhverjum skýjabólstra
sem engan upplýsir og þjónar
þeim tilgangi að rýra trú
manna á Guðs Orð, efla sið-
blindu og hjúpa skilning les-
enda Vikunnar skýjahulu van-
trúarinnar.
Snoni Óskarsson
Áshamri 58
17. TBL.1989 VIKAN 53
VIKAN, Pósfurinn, Háaleitisbraut I.Pósthólf 5344,105 Reykjavík