Vikan - 07.12.1939, Blaðsíða 7

Nr. 49, 1939
VIK A N
7
Lífið í austri.
Líf Birmabúans er ákaflega tilbreytinga-
lítið. Starf sitt vinnur hann hægt og
rólega með aðstoð búffala sinna eða tömdu
fílanna, ef vinnan er mjög ervið. Yfir lífi
hans er enginn ævintýraljómi. Það ber svip
af baráttunni fyrir hinu daglega brauði.
Á ökrum sínum ræktar hann hrísgrjón,
hveiti, maís og togleður. Hann hefir lang-
samlega mest af hrísgrjónum, meira en
nokkurt annað land í heiminum. Þar sem
úrkoma er lítil geta hrísgrjónin ekki
Fín frú frá Birma, sem er gift forsætisráðherran-
um þar. Hatturinn, sem hún er með, er úr hári
hennar sjálfrar.
sprottið og yfir hin þurru svæði verður að
grafa djúpa skurði. Enn eru samt 50 millj.
acres óræktaðir. Og enda þótt íbúar lands-
ins ykju hrísgrjónarækt sína um 10% af
hundraði á hverju ári næstu 20 ár, mundu
þeir hafa nóg landrými. En litlar líkur eru
til að framtak Birmanna vaxi svo.
Birma er austlægasta hérað brezka Ind-
lands, og þar eru um fimmtán milljónir
íbúa. 85% af þeim eru Búddhatrúar, en
hinir flestir Múhamedstrúar. Birmabúar
gáfu sig ekki Englendingum á vald með
góðu. Til þess þurfti þrjá ófriði á 19. öld-
inni. Sá síðasti var frá 1885—86. Hann
stafaði af því, að stjórnin í Birma hafði
lagt sekt á Bombay-Birma-verzlunarfélag-
ið og hótað því að gera allar eignir félags-
ins upptækar. Það varð til þess, að Bretar
settu þeim úrslitakosti, sem — þar sem
þeim var ekki svarað — leiddu til árásar
af hálfu Breta. Ófriðnum lauk með því,
að konungurinn í Birma var tekinn til
fanga, og 1. janúar árið 1886 lýstu Bretar
innlimun þess yfir.
Búffalinn er dráttardýr Birmabúans á akrinum, en reiðskjóti hans, þegar hann fer í kaupstaðinn.
Birmabúar lifa mest á hrísgrjónum. Altrarnir liggja á hjöllum og áveituskurðir tryggja uppskeruna.