Vikan - 12.08.1943, Blaðsíða 11

VTKAN, nr. 32, 1943
11
Höfundurinn:
Agatha Christie
Framhaldssagas
Lejnianlíiniir BiM
--------------17--------------
„Nei, það er undarlegt. Hún hefir hent henni
einhversstaðar frá sér. Við verðum að reyna að
fá ungfrúna til að muna, hvar hún hefir látið
hana. Hér höfum við ekki meira að gera.“
Ellen var í forstofunni, þegar við komum niður.
Poirot kvaddi hana mjög kurteislega. tJti við
dymar sneri hann sér við og sagði:
„Eg geri ráð fyrir, að þér vitið það, að ung-
frú Buckley var trúlofuð flugmanninum Michael
Seton?“
Hún starði undrandi á hann.
„Hverjum ? Þessum, sem svo mikið er talað um
í blöðunum ?“
„Já.“
„Það vissi ég ekki. Að hugsa sér það! Trúlof-
aður ungfrú Nick.“
„Undrun hennar virtist vera fullkomlega eðli-
leg,“ sagði ég, þegar við vorum komnir út.
„Já, ekki bar á öðru.“
„Kannske svo sé í raun og veru,“ sagði ég.
„Og bréfin svo að segja við nefið á henni? Nei,
vinur minn.“
„Allir em ekki eins og Hercule Poirot," hugs-
aði ég. „Við erum ekki með nefið niðri í þvi, sem
kemur okkur ekki við.“
En ég sagði ekkert.
„Hún er mér ráðgáta — þessi Ellen,“ sagði
Poirot. „Mér líkar þetta ekki. Það er hér um
eitthvað, sem ég ekki skil, að ræða.“
14. KAFLI.
Hið dularfulla hvarf erfðaskrárinnar.
Við fórum beint á hressingarhælið.
Nick virtist undrandi yfir að sjá okkur strax
aftur.
„Já, ungfrú,“ sagði Poirot, eins og hann væri
að svara undrunarsvipnum á andliti hennar.
„Svona er ég. Mér skýtur alltaf upp aftur. Og
það er bezt að segja yður fyrst frá því að ég er
búinn að koma skjalasafni yðar i röð og reglu.
Nú er það ekki lengur í óreiðu."
„Það mátti vist varla dragast lengur,“ sagði
hún og gat ekki varizt brosi. Þér eruð vist
reglusamur og snyrtilegur, Poirot?“
„Spyrjið Hastings, vin minn.“
Forsaca * Poirot: °S Hastings vinur
® * hans em nýkomnir til St.
Loo í sumarleyfi. Nick Buckley býr á
Byggðarenda. Hún hefir fjómrn sinnum á
skömmum tima lent í lífsháska og vekur
þetta forvitni Poirots. Hann lætur hana nú
segja nákvæmlega frá atburðum síðustu
daga og hverjir séu vinir hennar. Nick er
þeirrar skoðunar, að þetta séu allt tilvilj-
anir, er fyrir hana hafa komið. Poirot
gmnar, að Nick leyni þá einhverju. Poirot
og Hastings fara á laun að Byggðarenda
og hitta þar ókunnan mann, Croft, nábúa
Nick, og fara heim með honum. Kona hans
er veik, en lætur sér mjög annt um allt,
er snertir Nick. Litlu síðar heimsækja þeir
Vyse lögfræðing og þar beinir Poirot talinu
að Nick og Byggðarenda. Nick hafði boðið
þeim heim um kvöldið til þess að horfa á
flugeldasýningu, og þar kynnast þeir
Maggie, sem Nick hefir fengið til að vera
hjá sér. Þetta sama kvöld er hún myrt í
garðinum á Byggðarenda. Nick verður ör-
vingluð og áfellir sjálfa sig fyrir að hafa
fengið hana til að koma. Það verður úr að
Nick er flutt þá þegar um kvöldið í hress-
ingarhæli. Poirot og Hastings ræða um,
hver sé morðinginn. Þeir álita, að Nick
leyni þá einhverju. Þegar þeir heimsækja
hana í hressingarhælið, fá þeir að vita, að
hún hefir verið trúlofuð Michael Seton
flugmanni, sem er nýdáinn, en hann hafði
beðið hana að leyna trúlofun þeirra, af ótta
við frænda sinn Sir Matthew Seton mill-
jónamæring. Af öllu þessu dregur Poirot
ýmsar ályktanir, og fær leyfi Nick til að
fara að Byggðarenda og leita að erfða-
skránni, sem hún veit ekkert, hvar er niður-
komin. Þar hitta þeir Ellen og ræða við
hana um atburðinn, óg af hverju hún hafi
ekki verið úti kvöldið áður til að horfa á
flugeldana. Þeir leita nú víða í húsinu og
finna þar loks mörg bréf frá unnusta Nick.
1 þeim finna þeir sönnun þess, að Michael
hafi arfleitt hana, og þykir Poirot það vera
góðar upplýsingar fyrir þá.
Stúlkan horfði spyrjandi á mig.
Ég komst ekki hjá því að gefa nákvæma
lýsingu á ýmsum sérkennum Poirots og dyggð-
um hans og endaði með því að hæla honum
mjög fyrir eitt frægasta málið, sem hann hafði
leyst af sinni alkunnu skarpskyggni og ná-
kvæmni.
Poirot steinþagði og hlustaði brosandi á frá-
sögn mína. Þegar ég hafði lokið máli mínu, sagði
hann:
„Þetta var vel mælt og drengilega. Og allt
er það hverju orðinu sannara. Hugsið yður, ung-
frú, ég er alltaf að reyna að fá Hastings til þess
að skipta hárinu í miðju. Sjáið bara, hve þessi
skipting fer honum illa!“
„Þá eruð þér líklega ekki mjög hrifinn af
mér, Poirot, því að ég er undir sömu sökina seld
og Hastings! En Freddie hlýtur að vera yður að
skapi, þvi að hún skiptir i miðju!“
„Hann var einmitt að dáðst að henni fyrir
skömmu,“ sagði ég illgimislega,“ og nú skil ég,
hvemig á því stendur!"
„Við skulum nú hætta þessu rausi,“ sagði
Poirot. „Við erum hér í alvarlegri erindagerðum.
Ungfrú góð, ég finn hvergi erfðaskrána yðar.“
„Nú!“ Hún hnyklaði brúnimar. „En gerir það
nokkuð til? Þegar öllu er á botninn hvolft þá
er ég ekki dauð ennþá! Og erfðaskrá kemur
ekki til greina fyrr en maður er dauður!“
„Það er alveg rétt!“ sagði Poirot. „En samt
sem áður hefi ég áhuga á þessari erfaskrá yðar.
Mér hefir dottið dálítið í hug i sambandi við hana.
Hugsið, ungfrú! Reynið að muna, hvar þér settuð
hana — hvar þér sáuð hana síðast!“
„Ég held, að ég hafi ekki sett hana á neinn
sérstakan stað,“ sagði Nick. „Eg hefi aldrei neitt
á vísum stað. Ég hefi sennilega hent henni i ein-
hverja skúffu.“
„Þér hafið þá ekki sett hana í leynihólfið?“
„Leyni hvað?“
Ellen þjónustustúlka segir, að það sé leyni-
herbergi eða hólf í gestastofunni eða bóka-
herberginu.“
„Hvaða bull er þetta!“ sagði Nick. „Ég hefi
aldrei heyrt neitt um það. Sagði Ellen þetta?"
„Já. Það er svo að sjá að hún hafi þjónað á
Byggðarenda, þegar hún var ung stúlka. Mat-
sveinninn á að hafa sýnt henni þetta.“
„Ég er fyrst að heyra þetta núna. Ég ímynda
mér að afi mundi hafa vitað það, en ef svo hefir
verið, þá hefir hann að minnsta kosti þagað
yfir því. Og ég er viss um, að hann mundi hafa
sagt mér það. Emð þér sannfærður um, Poirot,
að Ellen hafi ekki skrökvað þessu öllu?“
„Nei, ungfrú, ég er ekki sannfærður um það.
Minnstu ávallt
mildu sápunnar
i
Ozolo
Desinfector
er ómissandi í
vaska, sal-
emi og í upp-
þvottarvatnið.
Ilmurinn gjör-
breytir híbýl-
um yðar.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðf jörð & Co. h.f.
Simi 3183.

Avallt fyrirliggjandi.
ffiinkaumboð: Jóh. Karisson & Co.
Sími 1707 (2 línurj